Η κριτική μας προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδεολογική κριτική προς την ιδέα της Αριστεράς. Είναι κριτική στον παραλογισμό που επιδεικνύει η συγκεκριμένη Αριστερά. Και είναι εντυπωσιακό ότι αυτό που, με βάση την κοινή λογική, θεωρείται παραλογισμός, δεν τον διακονούν μόνο οργανωμένα κομματικά στελέχη. Θα ήταν κάπως «κατανοητό» στην ανάγκη τους να κάνουν οξεία αντιπολίτευση. Τον διακονούν και διανοούμενοι που πρόσκεινται στην αξιωματική αντιπολίτευση, έτσι που κλονίζεσαι μήπως εσύ κάνεις λάθος, στο μέτρο που τόσο μορφωμένοι ισχυρίζονται αυτά που ο μέσος πολίτης θεωρεί παράλογα.
Ο Αντώνης Λιάκος ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, έγραψε: «Με πρόσχημα την προστασία των βιβλιοθηκών στέλνει τα ΜΑΤ στις σχολές, να βιαιοπραγούν, να δέρνουν, να σακατεύουν τα παιδιά μας». Βέβαια κανείς δεν σακατεύτηκε, μια χαρά δίνει άνετες συνεντεύξεις στα κανάλια ο φοιτητής που υποτίθεται ότι υπέστη κάταγμα γνάθου. Ωστόσο, θα μπορούσε να συμβεί τέτοιο ατύχημα, καθώς στις συγκρούσεις ελλοχεύει πάντα κάποιος κίνδυνος.
Επίσης ο αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Πολιτικών Σπουδών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού, μιλώντας στο κομματικό ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξε ότι «Το Αριστοτέλειο έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποτελέσει το πεδίο δοκιμής και εφαρμογής της ακροδεξιάς ατζέντας»! Κατά τον αν. καθηγητή «η βιβλιοθήκη είναι το πρόσχημα, ενώ την ευθύνη δυστυχώς την έχουν οι πρόθυμες και υποταγμένες στην Ακροδεξιά τακτική της κυβέρνησης Πρυτανικές Αρχές του ΑΠΘ, οι οποίες έχουν παραδώσει τα κλειδιά του ιδρύματος στον Διοικητή των ΜΑΤ»!
Ο ίδιος κατ' ισχυρισμόν του, δεν είδε προσπάθεια να γίνει η βιβλιοθήκη στη θέση μιας ελεεινής αίθουσας ο οποία κατ' ευφημισμόν ονομαζόταν στέκι. Αντιθέτως θεωρεί ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι «να διαλύσει το Πανεπιστήμιο για να περάσει μία βεντέτα που έχει ανοίξει, θέλοντας με το στανιό να φέρει την αστυνομία και να επιβάλει το «νόμο και την τάξη»». Κατά τον ίδιο «Πρόκειται για ένα επεισόδιο που εντάσσεται μέσα στην ολομέτωπη επίθεση της Νέας Δημοκρατίας στη Δημόσια Παιδεία».
Αναρωτιέται κάποιος καλόπιστα, πού εμπλέκεται η επίθεση στη Δημόσια Παιδεία με τα επεισόδια για την κατεδάφιση της βιβλιοθήκης με βαριοπούλες και την προσπάθεια να μη συνεχιστεί η δημιουργία της; Προφανώς μόνο η λεπταίσθητη πνευματική καχυποψία του αν. καθηγητή γνωρίζει.
Παράλληλα, ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ., υποστήριξε ότι «ο μόνος κίνδυνος που υπάρχει είναι η παρουσία της Αστυνομίας να εξαρθρώσει πλήρως τις εκπαιδευτικές και τις διοικητικές υπηρεσίες του Αριστοτέλειου» - Αυτές δηλαδή τις εκπαιδευτικές και διοικητικές υπηρεσίες που ήδη προσπαθούν να εξαρθρώσουν 50 νεαροί ακτιβιστές με τις βαριοπούλες και τα στυλιάρια!
Και αφού αναφέρεται στον νόμο - πλαίσιο (που ακόμη δεν έχει κατατεθεί), συμπεραίνει: «Και έρχεται ξαφνικά η πρυτανεία και το υπουργείο και μας λέει να πεθάνει το Πανεπιστήμιο, να κλείσει στο όνομα του να γίνει μια βιβλιοθήκη.
Δηλαδή θα κλείσει το Πανεπιστήμιο επειδή θα γίνει η βιβλιοθήκη; Και ο ίδιος γιατί δεν παρακινεί τους νεαρούς να σταματήσουν να δίνουν «άλλοθι» στην κυβέρνηση που θέλει να κλείσει το Πανεπιστήμιο;
Από κοντά και ο γνωστός πρώην υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ Γαβρόγλου, που υποστηρίζει «δεν ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί με τις βαριοπούλες, αλλά αποτελεί ένα εξαιρετικό άλλοθι, πρώτον για την κυβέρνηση να στείλει την Αστυνομία και δεύτερον από τα ΜΜΕ τα οποία ελέγχει, ώστε να ταυτιστεί η βαριοπούλα με τους φοιτητές, και η κοινή γνώμη, η οποία βομβαρδίζεται καθημερινά από «ειδήσεις» για «τα κωλόπαιδα οι φοιτητές» και «οι τεμπέληδες εκπαιδευτικοί», να συντηρητικοποιείται».
Καταρχάς ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζει τους μπάχαλους με τη νεολαία, όταν για τα γεγονότα της βιβλιοθήκης καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι κάνει επίθεση στη νεολαία. Παράλληλα το ερώτημα απευθύνεται και στον ίδιο. Αν δεν ξέρει ποιοι είναι αυτοί με τις βαριοπούλες γιατί τους υποστηρίζει; Και αν αποτελεί άλλοθι για την κυβέρνηση, γιατί δεν καταδικάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δράση τους η οποία παρέχει άλλοθι στην κυβέρνηση;
Υπενθύμισε μάλιστα ότι «στο Πανεπιστήμιο Αθηνών όταν ήμασταν εμείς στο υπουργείο είχε μπει ο Ρουβίκωνας στη Φιλοσοφική Σχολή. Είχα μεγάλη πίεση να δώσω πράσινο φως για την Αστυνομία, γιατί ο νόμος έτσι όπως ήταν φτιαγμένος τέτοια πράγματα προέβλεπε τη δυνατότητα». Αλλά δεν τους έδιωξε. Μόνο που λέει τη μισή αλήθεια.
Ο Ρουβίκωνας ένα χάπενινγκ έκανε τότε, δεν κατεδάφισε κάποια βιβλιοθήκη. Και κυρίως, μπορεί ο υπουργός να μην κάλεσε την αστυνομία, αλλά τον Ρουβίκωνα τον έδιωξαν οι καθηγητές, οι οποίοι σχημάτισαν αλυσίδα και εμπόδισαν τα μέλη της οργάνωσης να εισέλθουν στο χώρο. Η ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Αθηνών έγραφε: «Η πανεπιστημιακή κοινότητα προασπίζεται την ακαδημαϊκή ελευθερία, την αξιοπρέπειά της και την απρόσκοπτη λειτουργία της».
Δεν είναι αντίθεσή μας λοιπόν προς κάποια Αριστερά. Είναι αντίθεση στον παραλογισμό που διέπει ένα ορισμένο τμήμα της διανόησης που αυτοχαρακτηρίζεται ως αριστερό. Και το οποίο αποδρά από την κοινή λογική, παρουσιαζόμενο χουλιγκανικά οπαδικό προς μια ελευθεριότητα χωρίς κανόνες, που υποθάλπει κοινωνικές λειτουργίες οι οποίες αποθεώνουν την ανευθυνότητα, τον δικαιωματισμό της άρνησης εναντίον κάθε θετικής προσπάθειας, την εξουσιαστική επιβολή ολιγάριθμων ομάδων επί του συνόλου - όπως εν προκειμένω αυτή της δημιουργίας πανεπιστημιακής η βιβλιοθήκης προς όφελος της επιστημονικής κατάρτισης των φοιτητών.
Και αυτό δεν το κάνουν επειδή πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αλλοτριώνουν την πνευματικότητά τους για χάρη του. Τέτοια είναι η πνευματικότητά τους. Οπότε ή αυτοί ή εμείς σκεπτόμαστε λάθος. Εναπόκειται στον αναγνώστη το συμπέρασμα.
