"O διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες αποτελεί πρωτοφανή στα διεθνή χρονικά των προηγμένων χωρών προσπάθεια ελέγχου της πληροφόρησης των πολιτών και συγχρόνως παγκόσμια πατέντα προχειρότητας και φαρσοκωμωδίας" αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΔΡΑΣΗ.
Επαναλαμβάνει ότι, όπως έχει μέχρι σήμερα εξελιχθεί η διαδικασία, ο διαγωνισμός της κυβέρνησης επιδιώκει αποκλειστικά και μόνο τη δημιουργία ολιγοπωλίου με σκοπό τον κυβερνητικό έλεγχο της ενημέρωσης με τέσσερα κρατικά κανάλια και τέσσερα φιλικά προς την κυβέρνηση ιδιωτικά.
Και εξηγεί ότι η μεθόδευση αυτή αντίκειται στο Σύνταγμα της χώρας και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για τους εξής μεταξύ άλλων λόγους:
- Με την παράκαμψη και παραβίαση της αποκλειστικής αρμοδιότητας του ΕΣΡ, κατά το άρθρο 15 παρ. 2 του Σ. Το Σύνταγμα επιτάσσει ο έλεγχος του κράτους επί της ραδιοτηλεόρασης να ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ανεξάρτητης Αρχής του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης με προφανή σκοπό να μην επαφίεται η ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου στην εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία και να αποτρέπεται έτσι ο κίνδυνος η κυβερνητική πλειοψηφία να επιχειρήσει τον έλεγχο του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Το ΕΣΡ, ένα όργανο που διαθέτει τεχνογνωσία για να αποφανθεί επί τεχνικών θεμάτων, όπως λ.χ. ο αριθμός των συχνοτήτων ή των εκπομπών υψηλής ευκρίνειας, υποκαταστάθηκε - του αφαιρέθηκε ακόμη και η γνωμοδοτική αρμοδιότητα- από την Ολομέλεια της Βουλής, που ελέγχεται βεβαίως από τα κόμματα των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και δε διαθέτει καμμιά ειδική γνώση.
- Ο περιορισμός στον αριθμό των ειδησεογραφικών καναλιών πλήττει το δικαίωμα της πληροφόρησης, τόσο στην ενεργητική όσο και στην παθητική του μορφή (άρθρα: 15 παρ. 2 του Σ., 5 παρ. 1 του Σ., 5Α του Σ. και 10 της ΕΣΔΑ), καθώς στερεί από τους πολίτες δυνητικές πηγές ειδήσεων, ενώ την ίδια στιγμή συγκεντρώνει υπερβολική πολιτική ισχύ στους λίγους νέους καναλάρχες. Ταυτοχρόνως, ο περιορισμός των καναλιών πλήττει και όσους επιθυμούν να διαδώσουν, μέσω των τηλεοπτικών καναλιών, τις απόψεις τους, καθώς περιορίζονται τόσο οι επιλογές όσο και διαθέσιμος τηλεοπτικός χρόνος.
- Με την αστεία και εντελώς αβάσιμη πρόφαση της οικονομικής βιωσιμότητας των καναλιών περιορίζεται ο αριθμός τους κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας που κατοχυρώνεται στο άρθρο 25 του Σ. Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης είναι ότι μια βιώσιμη επιχείρηση δεν έχει εξαρτήσεις. Συμπέρασμα αυθαίρετο και αβάσιμο: και μια βιώσιμη επιχείρηση μπορεί το ίδιο εύκολα να παραβιάσει την αντικειμενικότητα και αμεροληψία στη μετάδοση ειδήσεων και πληροφοριών. Στις πραγματικές δημοκρατίες ο κίνδυνος αυτός αντιμετωπίζεται με την άτεγκτη εφαρμογή του νόμου και κυρίως με περισσότερη και όχι λιγότερη πολυφωνία.
- Με την παραβίαση του άρθρου 5 παρ. 1 του Σ. (ελευθερία οικονομικής συμμετοχής). Η κυβέρνηση επιβάλλει ανήκουστες για ελεύθερη κοινωνία προϋποθέσεις (ελάχιστο αριθμό προσωπικού, τεχνικές προδιαγραφές, περιορισμό διευθυντικού δικαιώματος, εκπομπές υψηλής ευκρινείας κ.ο.κ.) που ανεβάζουν το κόστος λειτουργίας των καναλιών και περιορίζουν τον ανταγωνισμό.
Στην ίδια ανακοίνωση, η Δράση αναφέρει πως "δεσμεύεται να αγωνιστεί για την κατάργηση των αδιανόητων για δημοκρατικό καθεστώς μεθοδεύσεων της κυβέρνησης με κάθε θεμιτό τρόπο".
