Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, Νικόλαος επιδίδεται σε παρόμοιο ηθικό εκβιασμό, παρόμοιο με εκείνον της τότε κυβερνητικής εκπροσώπου, Ολγας Γεροβασίλη, όταν το ΣτΕ έστειλε στον κάλαθο των αχρήστων το νόμο Παππά και τα Καλογρίτσεια βοσκοτόπια. Με... πόνο κυβερνητικής ψυχής είχε καταγγείλει ότι η απόφαση θα στείλει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών, αφού δεν θα κατατίθετο η δόση της τηλεοπτικής αδείας.
Τώρα ο Μεσογαίας με αφορμή το πρόστιμο 1.500 ευρώ που επιβλήθηκε σε ιερέα που σήκωσε δικό του λάβαρο και λειτούργησε παρά τα μέτρα της κυβέρνησης, ειδοποιεί ότι τα πρόστιμα θα επιβαρύνουν αποκλειστικά τα φιλόπτωχα Ταμεία και το Ταμείο Στήριξης των Πτωχών.
Αφού χαρακτηρίζει «παραλογισμό» τα «ασύνετα, εξωφρενικά, αντιλαϊκά, εντελώς ασεβή και απαξιωτικά τον άνθρωπο και την εκκλησία μέτρα» που έλαβε η κυβέρνηση, συνεχίζει ανενδοίαστα: «Ο, τι μαζέψαμε από τους εκκλησιαζόμενους πιστούς για τους φτωχούς, τώρα πρέπει να τα δώσουμε σε πρόστιμα. Καιρός εκτός από τους πιστούς να τιμωρηθούν και οι φτωχοί…εκεί φτάσαμε».
Κατ’ αρχάς επί του συγκεκριμένου, τα πρόστιμα μπήκαν σε πρόσωπα. Είναι μια τιμωρία επί προσωπικού. Με ποιο δικαίωμα θα ιδιοποιηθούν χρήματα που έδωσαν οι πιστοί για τους φτωχούς, για να πληρώσουν προσωπικό πρόστιμο; Όλοι οι πολίτες στους οποίους επιβλήθηκε πρόστιμο θα το πληρώσουν από την τσέπη τους. Θεωρούν χριστιανικό να κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα, και να στερηθούν οι φτωχοί τις αντίστοιχες παροχές;
Όσο για το αν τα μέτρα είναι ασύνετα, εξωφρενικά, αντιλαϊκά, ασεβή και απαξιωτικά για τον άνθρωπο, έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η άρνησή τους να υπακούσουν στις εντολές της Πολιτείας (δηλ. των ειδικών επιστημόνων).
Υπάρχει μια φωνή εγκυρότερη ημών των αθρήσκων, ως απάντηση σε αυτά. Η φωνή του Βαρθολομαίου, ηγούμενου της Μονής Εσφιγμένου, του Αγίους Όρους, αν και επικεντρώνεται στη Θεία Κοινωνία, λέει: «… Στην κοινωνία δεν υπάρχουν μόνο Χριστιανοί, αλλά και πιστοί σε άλλες θρησκείες, άθρησκοι, αγνωστικιστές, άθεοι κτλ. Σε μια πανδημία η υγεία του ενός εξαρτάται άμεσα από την υγεία του άλλου.
«Δεν είναι σωστό να χρησιμοποιούμε τα άγια της πίστεώς μας και τα θαύματα του θεού για να επιβληθούμε στους άλλους… φοβόμαστε πως μας πολεμούν, φοβόμαστε πως θα χαθούμε, ως ταυτότητα και παράδοση. Κοιτάμε δηλαδή πως θα σώσουμε τον εαυτό μας παρά πως θα έχουμε ζωντανή σχέση με τον θεό και τον συνάνθρωπο. Χρησιμοποιούμε τα άγια της πίστεως ως σημεία αντιπαλότητας».
Και καταλήγει: «Μη φοβάστε αδελφοί. Ο Χριστιανισμός γεννήθηκε εν μέσω πραγματικών διωγμών. Οταν οι άνθρωποι είχαν ζωντανή σχέση με τον Θεό. Σήμερα νομίζουμε πως, αν δεν γίνει το δικό μας θέλημα, μας διώκουν την πίστη».
Κάτι τέτοια νομίζει ως γνωστόν ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, που δηλώνει με... απόγνωση «Είμαστε εν διωγμώ»! Και αφού είναι εν διωγμώ σηκώνει ατρόμητος το μπαϊράκι «θα λειτουργήσουμε τους ναούς και ας έρθουν να μας πιάσουν». Υποβαθμίζει δεν την εκκλησία, μια σχέση ιερότητας για τους πιστούς, σε… αστικό λεωφορείο λέγοντας «Στα Μέσα συνωστίζονται και εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα. Φοβάμαι ότι υπάρχει σκοπιμότητα. Μήπως μεγαλοποιούμε τον ιό; Και πριν τον κορονοϊό δεν είχαμε γρίπη;».
Ενδεικτικά οι ανωτέρω, είναι και άλλοι, οι Κέρκυρας, Δημητριάδος, Ερεσσού κλπ.. Αλλά το θέμα παρατράβηξε. «Η εκκλησία δεν κολλάει», η «Θεία Κοινωνία» δεν κολλάει, υπάρχει ιερή υπερβατικότητα που υπερβαίνει την εκκοσμίκευση. Ναι αλλά για τον μισθό που πέφτει από το δημόσιο δεν τους πτοεί η εκκοσμίκευση (υπέρ είμαστε σε αυτό αλλά αποτελεί άλλο θέμα).
Παρότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, με την ανοχή, ή μάλλον τον φόβο των κυβερνήσεων (πλην Σημίτη στις ταυτότητες), και λόγω του ότι οι άμβωνες μετατρέπονται σε προεκλογικά μπαλκόνια, κατόρθωσαν να υπάρχουν ως μια παράλληλη κοσμική εξουσία. Απαιτεί και λαμβάνει διαφορετική μεταχείριση, ενώ επιβάλει τις θελήσεις της στο κράτος και την κοινωνία.
Διάγει εν αυτονομία όχι μόνο στα εκκλησιαστικά θέματα όπως δικαιούται, αλλά και στις παρεμβάσεις της στην κοινωνία (σύμφωνο συμβίωσης, γάμος ομοφύλων κ.α).Τώρα απαιτεί να επιβάλει την άποψή της και σε θέματα δημόσιας υγείας.
Ενώπιον της πανδημίας είμαστε όλοι ίδιοι. Αυτό πρέπει να ισχύσει και για την αντιμετώπισή τους από την κυβέρνηση. Αρκετά συνομίλησε και δεν βρήκε κατανόηση. Τώρα είναι η ώρα της εντολής και της τιμωρίας.
