Του Γιώργου Παυλόπουλου
«Ιδρύουμε τον πυρηνικό τομέα της Τουρκίας», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στα εγκαίνια της κυρίως φάσης κατασκευής του εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Ακούγιου. «Η Τουρκία είναι πλέον μέλος του κλαμπ των χωρών που παράγουν πυρηνική ενέργεια», πανηγύρισε και ο οικοδεσπότης Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είδε να μπαίνει ένα ακόμη λιθαράκι στο οικοδόμημά του.
Πρόκειται για ένα οικοδόμημα το οποίο φιλοδοξεί να παρουσιάσει όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένο το 2023, με τη συμπλήρωσ του πρώτου αιώνα από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ. Σύμφωνα δε με τον ίδιο τον Ερντογάν, στόχος του είναι να μετατρέψει την Τουρκία όχι απλώς σε μια περιφερειακή υπερδύναμη, αλλά σε μια χώρα με παγκόσμια πολιτική και οικονομική διάσταση και επιρροή. Να φτιάξει, δηλαδή, μια σύγχρονη αυτοκρατορία, με το βλέμμα στραμμένο στα «σύνορα της καρδιάς του», τα οποία δεν γνωρίζουν περιορισμούς ή συνθήκες όπως αυτή της Λωζάνης...
Ας αναρωτηθούμε, όμως. Αυτός ο Ερντογάν, ο οποίος έχει και παρουσιάζει δημοσίως ένα τέτοιο σχέδιο, που δεν διστάζει να εισβάλει σε γειτονικές χώρες και να δηλώσει ότι θα χτυπάει όποιον θέλει, όπου θέλει και όποτε θέλει, χωρίς να ζητά την άδεια από κανέναν, μπορεί άραγε να θεωρηθεί ικανός για τα χειρότερα; Μπορεί, για παράδειγμα, να τον θεωρήσουμε ύποπτο ότι κάποια στιγμή, όχι στο πολύ μακρινό μέλλον, θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τους πυρηνικούς αντιδραστήρες που ξεκίνησαν να κατασκευάζονται για ειρηνική χρήση ώστε να αποκτήσει την ικανότητα να φτιάξει πυρηνικά όπλα;
Προσοχή στην απάντηση! Και πάνω από όλα, πριν τη δώσουμε, ας αναλογιστούμε: Γιατί έπρεπε να θεωρηθεί πιο επικίνδυνο και ύποπτο το Ιράν, ώστε να του επιβληθεί αρχικά εμπάργκο και στη συνέχεια να πιεστεί ώστε να φτάσει σε μια συμφωνία με τη Δύση η οποία διασφαλίζει ότι δεν θα αποκτήσει ποτέ πυρηνικά όπλα μαζικής καταστροφής; Τι διαφορετικό έκαναν οι αγιατολάδες του και οι σκληροπυρηνικοί του από αυτά που κάνει και απειλεί ότι θα κάνει σήμερα ο «σουλτάνος»; Και μήπως η Τεχεράνη δεν έχει σήμερα ακριβώς τον ίδιο σύμμαχο με την Άγκυρα - δηλαδή τη Μόσχα;
Σε κάθε περίπτωση, δεν θα ήταν όχι απλώς δικαιολογημένη, αλλά απολύτως αναγκαία, η διενέργεια ελέγχων από την Διεθνή Επιτροπή Ενέργειας και τον ΟΗΕ ώστε να αποκλειστεί κάθε σενάριο ένταξης της Τουρκίας και στο κλαμπ των χωρών με πυρηνικά όπλα, μαζί με την Βόρεια Κορέα του Κιμ, αλλά και το γειτονικό Ισραήλ;
Απλά ερωτήματα ενός φυσιολογικού ανθρώπου...
AP Photo/Burhan Ozbilici
