Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Προφανώς και άλλα περίμενε και άλλα τελικά του βγήκαν...
Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος είναι γνωστό ότι είχε επενδύσει στην πολιτική διαχείριση του σκανδάλου Novartis με στόχο ένα σημαντικό εκλογικό όφελος μπροστά στην εθνική κάλπη. Φαίνεται όμως ότι η κατάληξη της δικαστικής έρευνας και τα όσα έγιναν γνωστά το απόγευμα της Δευτέρας, μόνο «αβάντα» δεν προσφέρουν στις κυβερνητικούς σχεδιασμούς, παρά τη δημόσια παραδοχή του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου περί του «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους».
Το Μέγαρο Μαξίμου θα ήθελε το αποτέλεσμα της εισαγγελικής διερεύνησης να ισοδυναμεί με την αιχμή του δόρατος, με την οποία θα πήγαινε το κυβερνών κόμμα στις επερχόμενες εκλογικές διαδικασίες. Θα επιθυμούσε να ήταν το σωσίβιο του στην δημοσκοπική κατρακύλα που καταγράφει τους τελευταίους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύοντας το επικοινωνιακό αφήγημα του κ.Τσίπρα περί κάθαρσης.
Όμως η πραγματικότητα είναι τελικά διαφορετική και πολιτικά αμείλικτη για το κυβερνών κόμμα. Η απόφαση της δικαιοσύνης να στείλει μόνο τη δικογραφία του Ανδρέα Λοβέρδου και αυτή με σοβαρά προβλήματα στο κοινοβούλιο, αφαιρεί ένα μεγάλο όπλο από την φαρέτρα του ΣΥΡΙΖΑ. Η μη αποστολή της σχετικής δικογραφίας στη Βουλή του τμήματος που αφορά στον αντιπρόεδρο της ΝΔ Άδωνι Γεωργιάδη είναι αυτό που πλήττει καίρια το σχέδιο αντεπίθεσης της κυβέρνησης με τελικό στόχο την εκλογική επικράτηση, όποτε και αν τελικώς στηθούν οι εθνικές κάλπες.
Θα ρωτήσει κάποιος : Και καλά ποιός λέει ότι η περίπτωση του κ.Γεωργιάδη δε θα πάει στο κοινοβούλιο σε δεύτερο χρόνο ;
Η απάντηση είναι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα. Όμως με βάση την πολιτική λογική που σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι αμείλικτη, εάν είχε βρεθεί κάτι το μεμπτό για το υψηλόβαθμο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η σχετική δικογραφία θα ήταν αυτή που θα έφτανε πρώτη στο κοινοβούλιο για προφανείς πολιτικούς λόγους. Επίσης σε πολιτικό επίπεδο , στην περίπτωση τελικά που κάτι τέτοιο συμβεί, δύσκολα θα μπορεί να υποστηριχθεί από την κυβέρνηση, με το απλό εξής σκεπτικό: Τι μεσολάβησε, το οποίο ήταν άγνωστο εδώ και ενάμιση χρόνο διεξαγωγής της έρευνας και προέκυψε μετά την απόφαση για τον κ. Λοβέρδο και το οποίο «ενοχοποίησε» τον κ.Γεωργιάδη;
Για τον κ.Τσίπρα η απόφαση της δικαιοσύνης να παραπέμψει μόνο τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΙΝΑΛ στο κοινοβούλιο είναι μία ξεκάθαρη πολιτική ήττα. Μία ήττα όμως που έχει αρνητική επίδραση σε πολλά επίπεδα. Το πλέον σοβαρό είναι αυτό της αφαίρεσης ενός ακόμα αφηγήματος από το Μέγαρο Μαξίμου, σε μία χρονική συγκυρία που κρίνεται ιδιαίτερη κρίσιμη για την τύχη της κυβέρνησης.
Η πραγματικότητα είναι ότι λιγότερο από δύο μήνες πριν από τις περιφερειακές και ευρωπαϊκές κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ ξεμένει από πολεμοφόδια. Το μόνο αφήγημα που μοιάζει να είναι ακόμα εν ισχύ είναι αυτό των ρυθμίσεων για χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία.
Η αντίστοιχη για τις εφορίες δείχνει να έχει «καεί», μετά και τα όσα είπε ο καθ ύλην αρμόδιος Ευκλείδης Τσακαλώτος περί αυστηρών εισοδηματικών κριτηρίων.
Συμπέρασμα : Μετά το φιάσκο της Novartis τα περιθώρια κινήσεων, ελιγμών και επιλογών γίνονται ακόμα πιο μικρά , ακόμα πιο περιορισμένα για το Μέγαρο Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός φαίνεται πλέον να μην έχει κάτι άλλο να περιμένει , την ώρα μάλιστα που το όλο περιβάλλον δείχνει ιδιαίτερα βεβαρημένο για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση το φιάσκο της Novartis κάνει ήδη πολλούς να εκτιμούν ότι το σενάριο των εθνικών εκλογών εντός του Μαΐου έρχεται πιο κοντά, μια και ο κ.Τσίπρας έχασε πλέον ένα από τα βαριά χαρτιά του.Το βέβαιο είναι ότι ο χρόνος μέχρι και το Πάσχα είναι εξαιρετικά πυκνός, με την αντίστροφη μέτρηση για τις οριστικές αποφάσεις να έχει ήδη αρχίσει...
