Τι κάνει ένα διευθυντής γραφείου υπουργού που δεν θέλει στα πόδια του, τους κακούς αρχαιολόγους και άλλους υπαλλήλους; Συναντάει μονάχος τους «θεσμούς» στην Αμβέρσα και κλείνει συμβόλαια. Και μετά, ας γίνει όσος χαμός θέλει. Απαξ και έχουν γίνει συμφωνίες, δεν πάει να ξεφωνίζουν οι διάφοροι; Ποιος ξέρει άλλωστε καλύτερα; Ο Παναγιώτης Δούρος ή οι υπάλληλοι;
Η συνάντηση του κ. Δούρου, ήταν με «διευθυντές ξένων θεσμών» οι οποίοι δεν κατανομάζονται ούτε καν «φωτογραφίζονται». Εγινε «για την προπαρασκευή Συμβολαίων και Συμφωνιών, στο πλαίσιο συμπαραγωγής σύγχρονων καλλιτεχνικών παραγωγών και συνδιοργάνωσης αρχαιολογικών εκθέσεων» σύμφωνα με την υπουργική απόφαση του κ. Αριστείδη Μπαλτά, η οποία δημοσιεύθηκε στη «Διαύγεια». Και προφανώς όλα αυτά δεν έπρεπε να τα μάθουν ούτε τα στελέχη του υπουργείου πριν παρουσιαστούν ως τετελεσμένα.
Ο κ. Δούρος δεν ήταν μόνος στο ταξίδι το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 27 και 28 Ιανουαρίου. Μαζί του είχε την κα Αικατερίνη Παπανικολάου, νομικό, ειδική επιστημονική συνεργάτιδα του υπουργού και την κα Μαρία Τερζούδη, αποσπασμένη στο γραφείο του κ. Μπαλτά. Οι τρεις τους συζήτησαν, λοιπόν, και πιθανότατα «δρομολόγησαν» παραγωγές και εκθέσεις τις οποίες κανείς δεν ξέρει ποιος συνέλαβε και αποφάσισε να υλοποιηθούν. Η υπηρεσία; Δύσκολο. Το ταξίδι και οι συναντήσεις έγιναν χωρίς την παρουσία κανενός υπηρεσιακού παράγοντα, ούτε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία ούτε και από τον σύγχρονο πολιτισμό.
Πρόκειται για ενέργεια πρωτοφανή στα χρονικά του υπουργείου, καθώς ουδέποτε ακόμα και υπουργός ή γενικός γραμματέας έκανε προκαταρκτικές συμφωνίες χωρίς να συμμετέχουν οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες. Δεν είναι κάτι τυπικό ή γραφειοκρατικό. Οι αρχαιολόγοι και οι άλλοι υπάλληλοι γνωρίζουν πολύ καλά τι προβλέπουν οι νόμοι και τι επιτρέπεται να μετακινηθεί. Δεν θα πουν, λόγου χάριν, στο Λούβρο ότι θα αποσταλεί για έκθεση ο Εφηβος του Μαραθώνα, έργου του εργαστηρίου του Πραξιτέλη. Αν μετακινηθεί το άγαλμα, κινδυνεύει με ανεπανόρθωτες βλάβες και το γνωρίζουν. (Πρόκειται για υπαρκτό γεγονός. Παραλίγο να δημιουργηθεί διπλωματικό θέμα με το γαλλικό μουσείο το 2007, επειδή ο Εφηβος, φυσικά, δεν πήγε παρά τις προφορικές συμφωνίες).
Ποιος έδωσε λοιπόν την άδεια σε έναν μετακλητό και δύο αποσπασμένους υπαλλήλους να προετοιμάσουν συμβόλαια παραγωγών και εκθέσεων χωρίς καμία ενημέρωση και συνοδεία από ειδήμονες της υπηρεσίας; Ποιος δεν θεώρησε τη γνώμη τους σημαντική και εκτίμησε πως το γραφείο υπουργού μπορεί να λάβει αποφάσεις για τις οποίες καμιά δικαιοδοσία δεν έχει; Ο ίδιος ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αφού εκείνος τους έστειλε. Εβαλε μάλιστα μια χαμηλόβαθμη αποσπασμένη υπάλληλο να τον εκπροσωπήσει, όπως ρητώς αναφέρεται. Και φυσικά, μετά από αυτό το ταξίδι, δεν υπήρξε καμία ενημέρωση προς κανέναν. Κάποια στιγμή θα ανακοινωθεί το «πακέτο» με κλεισμένες τις εκδηλώσεις που οι «ιθαγενείς» του υπουργείου θα πληροφορηθούν τότε. Αν υπάρχουν χρήματα ή δυνάμεις ή και αναγκαιότητα, αμοιβαιότητα κλπ. είναι ψιλά γράμματα.
Ο κ. Δούρος αυτό τον καιρό είναι πάντως πολύ απασχολημένος. Μετέχει ενεργά στη σύνταξη του νέου Οργανισμού λειτουργίας του υπουργείου Πολιτισμού τον οποίο θέλει να έχει στείλει στη Βουλή μέχρι τον Ιούνιο. Ομως, ακόμα έχει γίνει μία και μόνη συνεδρίαση της επιτροπής που συγκλήθηκε γι' αυτό τον σκοπό...
Οι πληροφορίες θέλουν επίσης να απεργάζεται την παραχώρηση του κτιρίου «Ακροπόλ» στην Πατησίων στην Περιφέρεια Αττικής. Με δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν χρήματα από εθνικούς πόρους για να ολοκληρωθεί η ανακαίνιση, ο αδερφός θα δώσει στην αδερφή ένα κεντρικό κτίριο, για να στεγαστούν άγνωστο ποιες πολιτιστικές χρήσεις.
Βεβαίως, αν η κυβέρνηση είχε καταφέρει να το ολοκληρώσει στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, όπως ήταν υποχρεωμένη, δεν θα γίνονταν τώρα τέτοιες σκέψεις. Ομως δεν το έκανε. Κι έτσι, είναι πιθανό το ΥΠΠΟΑ να παραχωρήσει χωρίς κανένα λόγο ένα ακίνητο για το οποίο έχει ξοδέψει εκατομμύρια ευρώ.
Με τόσες φροντίδες στο μυαλό του, είναι να απορεί κανείς πώς προλαβαίνει ο κ. Δούρος να πηγαίνει και στην άλλη εργασία του στο Ελληνικό Φεστιβάλ και γιατί κρατάει τη θέση ενώ είναι- όπως έχουμε ξαναγράψει- υπάλληλος με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου. Αλλά μπορεί να έχει οικονομικές ανάγκες. Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί το ότι αν και σε πολιτική θέση πήρε τηνη ημερήσια αποζημίωση 100 ευρώ την ημέρα για το ταξίδι στο Βέλγιο;
Αντιγόνη Καρατάσου
