Πρώτη δημοσίευση: Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015
Ελλάς 2015. Η χώρα των παραδόξων. Των οικειοθελώς εξαπατημένων. Των χιλιάδων προέδρων. Των «πρωθυπουργών για μια μέρα». Των προπονητών της εξέδρας. Η χώρα των πολλών και των γενικώς «αντί». Της αντίθεσης… της αντίδρασης… της αντίρρησης… της αντίστασης… Όλων των «αντί» εκτός από ένα: της αντιπολίτευσης.
Μερικές εβδομάδες μετά τις εκλογές, με έναν πρωθυπουργό εγκλωβισμένο, με μια κυβέρνηση η οποία κάνει ακριβώς τα αντίθετα από όσα είχε υποσχεθεί και έναν λαό μουδιασμένο που δεν ξέρει τί του ξημερώνει, και ψάχνει, δεν περιμένει, ψάχνει, να του δοθεί μια άλλη προοπτική, μια εναλλακτική, απέναντι σε όσα έρχονται, υπάρχει μία και μόνο αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ!
Και εξηγούμαστε: Τα λεγόμενα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ της Φώφης Γεννηματά, το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ακόμα και ο Βασίλης Λεβέντης, ασκούν μια πολύ χαλαρή αντιπολίτευση, στο πλαίσιο του ξύλινου και κουτοπόνηρου «πολιτικού πολιτισμού», ενίοτε με πυροτεχνήματα και ανούσια κριτική, για να ικανοποιήσουν τα κομματικά τους ακροατήρια.
Κουτοπόνηρου, γιατί ο πραγματικός στόχος δεν είναι άλλος από τη συμμετοχή στη κυβέρνηση Τσίπρα. Μην γελιέστε… Αν ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίσει να χωρίσει πολιτικά με τον Πάνο Καμμένο και αρχίσει να «φλερτάρει» μαζί τους, θα ξεμαλλιαστούν για το ποιος θα τον συνοδεύσει στο επόμενο υπουργικό.
Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι δεν υπάρχει, κυρίως, Αξιωματική Αντιπολίτευση. Δυστυχώς εκεί στη Συγγρού, αναλώνονται μανιωδώς στις διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου, αφήνοντας τον κρισιμότατο ρόλο της άσκησης κριτικής και ελέγχου της κυβέρνησης στους βουλευτές του… ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης οι θέσεις των υποψηφίων, μάλλον συγχέουν παρά ξεκαθαρίζουν τα πράγματα και κυρίως για τη στάση που θα κρατήσει και ποια ταυτότητα θα έχει η ΝΔ την επόμενη μέρα. Π.χ. Θα παραμείνει υπέρ των αποκρατικοποιήσεων, θέση που υπερασπίζονται με σθένος οι κ.κ. Μητσοτάκης και Γεωργιάδης; Θα προχωρήσει στις αναγκαίες όπως λέει ο Μεϊμαράκης; ή θα κάνει στροφή κατά των αποκρατικοποιήσεων, ή έστω θα γίνουν κάποιες απόλυτα στοχευμένες όπως θέλει ο Τζιτζικώστας;
Η άλλη μεγάλη επιτυχία των υποψηφίων της ΝΔ είναι ότι, με τις κοκορομαχίες τους καταφέρνουν να τραβάνε πάνω τους και μάλιστα αρνητικά, τα φώτα της δημοσιότητας και να τρώνε απανωτά γκολ από μια αντικειμενικά άμπαλη κυβέρνηση!
Όταν, καμιά φορά, αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να υπάρξει απάντηση στην κυβέρνηση, όχι μόνο δεν συνεννοούνται, αλλά βγάζουν ο καθένας την δική του ανακοίνωση, με αποτέλεσμα και να μην «παίζει» καμία και να μην πείθουν τους Νεοδημοκράτες για το πόσο ενωμένους θα τους βρει η επόμενη μέρα… Ας σταματήσουν λοιπόν να αντιπολιτεύονται, μόνον, αλλήλους και ας συνεννοηθούν τουλάχιστον στα βασικά.
Από την άλλη είναι και τα «τζάκια» της παράταξης, που είτε κρατούν αποστάσεις κλωθογυρίζοντας ακόμα τις ενοχές του παρελθόντος, είτε παρεμβαίνουν απροκάλυπτα, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη ζημιά.
Το ζήτημα τελικά είναι ότι, όσο οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, έχοντας πιάσει τον παλμό των καιρών, επιχειρούν έστω, να συνθέσουν και να βρουν κοινό βηματισμό, παραμερίζοντας ή λειαίνοντας τις διαφορές τους, ασχέτως προθέσεων, στη Νέα Δημοκρατία κάνουν το ακριβώς αντίθετο και χάνουν αυτό που λέγεται «κυβερνησιμότητα». Αποσυνθέτουν, κινούνται με ανούσια ποδοβολητά, μεγαλώνουν τις διαφορές τους και το κυριότερο, μεγαλώνουν την απόσταση που τους χωρίζει από την κοινωνία. Ακόμα και από τους παραδοσιακούς τους ψηφοφόρους.
