Ο Νίκος Ανδρουλάκης κινείται εκ του ασφαλούς. Μια ασφάλεια που ο ίδιος πιστεύει ότι θα του αποδώσει κέρδη στις προσεχείς εκλογές. Δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει καμία κίνηση που δυνητικά θα μπορούσε να του κοστίσει σε πολιτικό επίπεδο.
Ή τουλάχιστον έτσι θεωρεί. Περιχαρακωμένος σε μία μάλλον ξεπερασμένη τακτική, αυτή του «ακολουθώ το κύμα», πιστεύει ότι η υπόθεση των παρακολουθήσεων θα του εξασφαλίσει την αύξηση του εκλογικού ποσοστού του κόμματος του. Μια πολιτική εκτίμηση πάντως, η οποία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, δεν έχει επαληθευθεί.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ αποφεύγει να παίρνει σαφείς θέσεις και σίγουρα δεν μπαίνει στη λογική του ρίσκου. Ρίσκο, το οποίο στην πολιτική είναι απαραίτητο προκειμένου να κάνεις περισσότερο αισθητή την παρουσία και τις θέσεις σου. Ρίσκο επιθυμούν και οι πολίτες που ζητούν τομές και όχι απλώς αναμάσημα τσιτάτων.
Από το παραπάνω πλαίσιο που προφανώς αποτελεί ξεκάθαρη στρατηγική για το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, ο κ. Ανδρουλάκης δεν ξέφυγε ούτε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου στη ΔΕΘ. Οι περισσότερες από τις απαντήσεις του ήταν προβλέψιμες. Δε θέλησε σε καμία περίπτωση να εκπλήξει τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του με κάποιες από τις απαντήσεις, ούτε και να "σπάσει αυγά". Ξεκάθαρος στόχος του να μπει «σφήνα» στην κάλπη της απλής αναλογικής μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να εκμεταλλευθεί τη φθορά και των δύο.
Λογικός πολιτικός στόχος που μάλλον έχει να κάνει με την υιοθέτηση του κλασικού «ώριμου φρούτου». Μέθοδο που ακολούθησαν πολλοί πριν από τον κ. Ανδρουλάκη αλλά που λίγοι κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τέλους. Όσοι περίμεναν συγκεκριμένες προτάσεις από τον αρχηγό του τρίτου κόμματος σε σχέση με την ενεργειακή κρίση, μάλλον θα πρέπει να απογοητεύτηκαν. Για μία ακόμα φορά ο κ.Ανδρουλάκης περιορίστηκε σε γενικόλογες απαντήσεις, δίνοντας έμφαση στο θέμα με το κινητό του τηλέφωνο.
Το τελευταίο διάστημα άλλωστε έχει ανοιχτά επενδύσει πολιτικά στο θέμα των παρακολουθήσεων, αφήνοντας όλα τα υπόλοιπα σε δεύτερη μοίρα. Όλοι συμφωνούν ότι το ζήτημα της παρακολούθησης του κινητού του αρχηγού του τρίτου κόμματος της χώρας είναι μια εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση. Μια υπόθεση που θα πρέπει να διερευνηθεί μέχρι τέλους.
Την ίδια ώρα όμως αποτελεί μια μεγάλη παγίδα για τον κ. Ανδρουλάκη. Προφανώς και το ζήτημα αυτό θα είναι η αιχμή του δόρατος της αντιπολιτευτικής του τακτικής. Όμως εάν μείνει μόνο σε αυτό χωρίς να απαντάει και να προτείνει λύσεις επί της ουσίας στα προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη, μπορεί τελικά να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που αναμένει. Ο χρόνος για τις εκλογές μετράει αντίστροφα και ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να πείσει.
