Η επίσκεψη του Ρώσου πρόεδρου Πούτιν ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Την στιγμή που στην Ελλάδα καταρρέουν σιγά σιγά οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες και αποκόπτονται οι απάτες.
Καθ'' όλη την διάρκεια της κρίσης από την πρώτη στγμή που ξέσπασε, πλανιόταν πάνω από την χώρα ο μύθος ότι η σωτηρία της Ελλάδας δεν στοιχίζει περισσότερο από μια κλήση εξωτερικού. Είτε στην Μόσχα είτε στο Πεκίνο.
Παρά το γεγονός ότι οι απατηλές αυτές προσδοκίες διαψεύσθηκαν οικτρά, η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμένου, παρά την πικρή περυσινή εμπειρία της, συνέχιζε μέχρι τουλάχιστον την περασμένη Παρασκευή όπου ο κ. Πούτιν ανέλαβε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, να καλλιεργεί τα απομεινάρια της θεωρίας ότι η Σωτηρία για την Ελλάδα μπορεί να έρθει από τον Βορρά η την Ανατολή. Ότι η Ρωσία ή η Κίνα είναι έτοιμες να θυσιάσουν τα πάντα προκειμένου να σώσουν την Ελλάδα για να εξασφαλίσουν την ...φιλία της.
Η επίσκεψη Πούτιν ήταν σημαντική όχι μόνο γιατί διέλυσε αυτές τις ψευδαισθήσεις, αλλά γιατί προσφέρει για πρώτη φορά τις δυνατότητες για διαμόρφωση ενός ρεαλιστικού πλαισίου ουσιαστικής και ιδιαίτερα επωφελούς συνεργασίας μεταξύ των δυο χωρών. Μακριά από προκαταλήψεις και εμμονές, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις που εκλαμβάνουν την Ρωσία του Πούτιν ως διάδοχο της «μητερούλας Σοβιετικής Ένωσης».
Ο Ρώσος πρόεδρος έναν χρόνο μετά τις πρώτες επαφές με την νέα ελληνική κυβέρνηση αναφέρθηκε αρκετές φορές στις δυσκολίες που υπάρχουν, τους περιορισμούς που θέτει η ιδιότητα της Ελλάδας ως χώρας μέλους της Ε.Ε., αλλά τόνισε κάτι άλλο ακόμη πιο σημαντικό: «πρέπει να μετατρέψουμε τα συναισθήματα μεταξύ των λαών μας σε απτά οικονομικά αποτελέσματα».
Αυτή ήταν μια μομφή κυρίως προς την Αθήνα, που άφησε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος και όχι μόνο δεν φρόντισε να υπάρξει «συνέχεια» σε όλες τις ιδέες και προτάσεις για οικονομική, εμπορική, ενεργειακή, τεχνολογική συνεργασία, αλλά απλώς αρκέσθηκε στις γνωστές φανφάρες περί πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής και σε μεγαλόπνοα φανταστικά σχεδία.
Ακόμη και το πιο σημαντικό (καθώς είναι το μόνο ρεαλιστικό προς το παρόν ) πεδίο συνεργασίας, αυτό του τουρισμού, η ελληνική κυβέρνηση το εγκατέλειψε στην τύχη του με αποτέλεσμα να τρέχει το Υπουργείο Εξωτερικών να στείλει ανθρώπους στα ελληνικά προξενεία στην Ρωσία, στα μέσα Μαΐου, όταν σχεδόν είχαν χαθεί δυο μήνες της τουριστικής περιόδου και έχει δυσφημισθεί το ελληνικό τουριστικό προϊόν. Και αυτό σε μια στιγμή που η Ελλάδα αποτελεί τον πιο φιλικό τουριστικό προορισμό για τους Ρώσους τουρίστες, μετά το κλείσιμο της αγοράς της Τουρκίας αλλά και την εγκατάλειψη παραδοσιακών θέρετρων στην Αίγυπτο, από τον φόβο της τρομοκρατίας.
Ο Β. Πούτιν σε ότι αφορά την συνεργασία μεταξύ των δυο χωρών, προέβαλλε τους δεσμούς που υπάρχουν πνευματικούς, πολιτιστικούς, θρησκευτικούς κ.α., αλλά σε ότι αφορά την ενεργειακή και εμπορική συνεργασία ήταν σαφής: έδειξε να σέβεται και να αναγνωρίζει απολύτως τους περιορισμούς που τίθενται από το γεγονός ότι η Ελλάδα ανήκει σε άλλη σφαίρα επιρροής. Ως μέλος της Ε.Ε. έχει συγκεκριμένες δεσμεύσεις τις οποίες δεν μπορεί να παρακάμψει, αλλά ούτε και η Ρωσία είναι διατιθεμένη να προσφέρει καθεστώς εξαιρέσεων προς την Ελλάδα, παρά τους «δεσμούς» στους οποίους πολλές φορές αναφέρθηκε ο Πρόεδρος Πούτιν.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις δηλώσεις που έγιναν, δεν υπήρξε η οποιαδήποτε αναφορά σε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο συνεργασίας, επιβεβαιώνοντας έτσι αυτό που από την αρχή ήταν προφανές: η επίσκεψη Πούτιν στην Ελλάδα έγινε για την συμμετοχή του στις εκδηλώσεις για την χιλιετή ρώσικη παρουσία στο Άγιο Όρος, και με την ευκαιρία αυτή θέλησε να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα στην Δύση και στο ΝΑΤΟ, από το έδαφος μια χώρας που ανήκει και στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ .
Ο Ρώσος πρόεδρος στην πρώτη επίσκεψη του σε χώρα της Δύσης, μετά την ανάπτυξη των πρώτων μονάδων ραντάρ του περίφημου αντιπυραυλικού σεισίματος AEGIS, στην Ρουμάνια, όχι μόνο προειδοποίησε ότι η Ρωσία δεν θα μείνει απαθής σε ένα σύστημα που μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε επιθετικό και στρέφεται αποκλειστικά εναντίον της, καθώς μετά την συμφωνία με το Ιράν, έχει εκλείψει ο αρχικός λόγος που προβάλλονταν για να αιτιολογηθεί η αντιπυραυλική ασπίδα. Όμως ο Πρόεδρος Πούτιν από το Μέγαρο Μαξίμου προειδοποίησε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες που θα εμπλακούν με τον ένα η άλλο τρόπο σε αυτή την «αντιηρωική» πυραυλική ασπίδα, κινδυνεύουν να βρεθούν στο στόχαστρο της Ρωσίας.
Ονομαστική αναφορά έκανε μόνο στην Ρουμανία και στην Πολωνία, αλλά η προειδοποίηση αφορά και όλες τις άλλες χώρες.
Αυτό που διέφυγε της προσοχής ,είναι ότι η προειδοποίηση ενδέχεται να αφορά και την ίδια την Ελλάδα στην περίπτωση που οι Αμερικανοί επιλέξουν να εντάξουν την Σούδα η ακόμη και σκάφη τα οποία στέλνουν στο Αίγιο και στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πρόγραμμα AEGIS.
Η Μόσχα έχει αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη καχυποψία την ανάπτυξη Νατοϊκής Δύναμης στο Αιγαίο, η οποία μάλιστα σύμφωνα με δήλωση του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Τ. Κέρι (πριν δυο εβδομάδες στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ) θα ενισχυθεί και με αμερικανικό πλοίο.
Η Αθήνα και ορθώς ο ίδιος ο κ.Τσίπρας το επανέλαβε στις δηλώσεις του, επιμένει ότι δεν μπορεί να υπάρξει αρχιτεκτονική ευρωπαϊκής ασφάλειας χωρίς την Ρωσία, η ακόμη περισσότερο απέναντι στην Ρωσία.
Όμως σε επίπεδο ΝΑΤΟ η φωνή της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα αποδυναμωμένη ….
Στα ενεργειακά έχει ενδιαφέρον ότι και η ρωσική πλευρά τόνισε ότι πρέπει να αναζητηθούν και νέοι τομείς συνεργασίας και στο πλαίσιο αυτό αναδεικνύεται η συνεργασία σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενεργείας, ενώ το θέμα των αγωγών φαίνεται να προσγειώνεται στις πραγματικές διαστάσεις του.
Αφού λοιπόν ο κ. Πούτιν εξήγησε ότι η Ρωσία προσπάθησε δυο φορές να προωθήσει το Σχέδιο του Νότιου Ρεύματος (είτε μέσω Βουλγαρίας είτε μέσω Τουρκίας) τόνισε ότι το Σχέδιο αυτό προσέκρουσε στις αντιθέσεις της Ε.Ε. και των ΗΠΑ προκαλώντας μάλιστα ζημιά στην ίδια την Ρωσία.
«Εμείς είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε οποιοδήποτε έργο, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, με οποιαδήποτε χώρα στην Ευρώπη. Με τους γείτονές μας είμαστε έτοιμοι για την υλοποίηση οποιουδήποτε έργου, αλλά μας χρειάζονται από πριν εγγυήσεις, που αν δεν παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον, δεν θα ξοδέψουμε χρήματα σε αυτό…» δήλωσε ο κ. Πούτιν θέτοντας σε ρεαλιστική βάση το θέμα των αγωγών…
Όσο για τις ιδέες περί μετατροπής της Ελλάδας σε «έντιμο μεσολαβητή» και σε δίαυλο επικοινωνίας, μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, αυτά είναι συμπτώματα κακοφορμισμένων αγκυλώσεων.
Η επίσκεψη Πούτιν βάζει σε πραγματικά ρεαλιστικά θεμέλια τις ελληνορωσικές σχέσεις ,οι όποιες είναι εξαιρετικά σημαντικές για την Ελλάδα, αρκεί να περάσουμε πλέον από το «γενικό» και το «γεωπολιτικό», στο «συγκεκριμένο»…
Διαφορετικά θα συνεχίζουμε να ζούμε με μύθους που απλώς σκοτώνουν την πραγματικότητα.
