Η αλήθεια είναι ότι στον χώρο της - πέραν του πολιτικού Κέντρου - Αριστεράς, το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια, έχει ανοίξει βαθιές πληγές και έχει κλονίσει τις παγιωμένες ιδεολογικές σταθερές και έχει ανακατέψει το τέλμα των στερεοτύπων και των εμμονών.
Και δεν είναι τόσο το περιεχόμενο του νομοσχεδίου που έχει ταράξει τον ιδεοληπτικό ύπνο των ρομαντικών εραστών της οπισθοδρόμησης και της αέναης προσπάθειας ταύτισης με κάθε κομμουνιστικό κατάλοιπο επί της γης. Αφού ήδη οι χώρες πρότυπα της Αριστεράς, έχουν υιοθετήσει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων όπως η Βενεζουέλα η οποία διαθέτει είκοσι μη κρατικά πανεπιστήμια, όπως η Κούβα όπου υπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ του Πανεπιστημίου της Αβάνας και του Χάρβαρντ και όπως η κομμουνιστική Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν, όπου λειτουργεί το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας στην Πιονγιάνγκ, (Pyongyang University of Science and Technology) που χρηματοδοτείται από Αμερικανούς Ευαγγελιστές.
Εκείνο που έχει ταράξει το αγωνιστικό φρόνημα της Αριστεράς είναι η υποκρισία που επιδεικνύουν οι κομματικοί ταγοί απέναντι στα μέλη και τους οπαδούς τους. Καθώς αρκετοί από οι επιφανείς επιτελείς των κομμάτων της Αριστεράς, ενώ έχουν απολαύσει οι ίδιοι ή τα παιδιά τους μέσω της καταβολής διδάκτρων, τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων του εξωτερικού και κολλεγίων του εσωτερικού, αρνούνται επιμόνως αυτή τη δυνατότητα στους συμπολίτες τους.
Ο Αλέξης Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς, με εξαιρετικές μεταπτυχιακές σπουδές στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου, ζήτησε να υποβληθεί πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης με αφορμή το νομοσχέδιο. Μαζί με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που και αυτός έχει αποφοιτήσει από κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού.
Ακόμη και η Αλέκα Παπαρρήγα η πρώην αρχηγός του ΚΚΕ μέχρι το 2013, το οποίο σήμερα έχει σηκώσει την κόκκινη παντιέρα υπεράσπισης του πανεπιστημιακού κρατισμού, είχε στείλει την κόρη της στο Deree, διότι ήταν ένα παιδί αν δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να πάει στο Πανεπιστήμιο και δεν είχε διέξοδο στην Ελλάδα μετά το Λύκειο, οπότε κάπου πρέπει να πάει, όπως είχε δηλώσει η ίδια στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» το 2012.
Αλλά και νέος αρχηγός του Σύριζα είχε την ευκαιρία να σπουδάσει σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού, στα οποία αρνείται να σπουδάσουν οι νέοι της χώρας μας, εάν και εφόσον τα συγκεκριμένα πανεπιστήμια αποφασίσουν να ιδρύσουν Πανεπιστήμια στην Ελλάδα.
Και εάν κάπου τα στελέχη των κομμάτων της Αριστεράς δικαιολογούνται κάπως για την οπισθοδρομικότητα τους, λόγω της βαθιάς αντιδραστικής τους ιστορίας, στον χώρο του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης γυρίζει την πλάτη στην πλειοψηφία του 52,2% του ψηφοφόρων του, που είναι υπέρ της ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων και στρέφει το βλέμμα του προς το 68,6% των οπαδών του Σύριζα που είναι κατά. Ο Νίκος Ανδρουλάκης στην προσπάθειά του να γίνει το ΠΑΣΟΚ, Σύριζα στη θέση του Σύριζα και να γίνει όπως ο ίδιος δηλώνει, αξιωματική αντιπολίτευση με βάση τα αποτελέσματα των επερχόμενων ευρωεκλογών, αφήνει πίσω του τις πάγιες εκσυγχρονιστικές θέσεις του κόμματος του, υιοθετώντας τον πρωτόγονο αρνητισμό της ιδεοληπτικής Αριστεράς.
Έτσι από εκεί που ήταν θετικός για την ίδρυση των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, έκανε μια στροφή 180ο ζητώντας να προηγηθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος που ως γνωστόν θα καθυστερήσει για άγνωστο χρονικό διάστημα. Συνέχισε δε με τις γνωστές καταγγελίες περί κερδοσκοπίας αρνούμενος να μελετήσει τις ασφαλιστικές δικλείδες που θέτει το νομοσχέδιο που φτάνει μέχρι την αφαίρεση της άδειας λειτουργίας. Για να καταλήξει στην υιοθέτηση γεωγραφικών κριτηρίων, θυμίζοντας παλαιότερες ένδοξες Πασοκικές ημέρες, όταν τα Πανεπιστήμια φύτρωναν σαν τις μαργαρίτες την άνοιξη στην ελληνική επαρχία, με κριτήριο και γνώμονα όχι την προαγωγή της εκπαίδευσης, αλλά το καλό «των ντόπιων κοινωνιών».
Επειδή όμως τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν σχέση με τον πολιτικό καιροσκοπισμό που ευδοκιμεί στην Αριστερά, θα είχαμε την περιέργεια να ακούσουμε με ποιον τρόπο
ο Γιώργος Παπανδρέου που σπούδασε στο Amherst College, στο London School of Economics και στη Στοκχόλμη και που σπούδασε τον υιό του επίσης στη Βοστώνη και στη Σουηδία,
η Ελένη Βατσινά που σπούδασε στο University of Central Lancashire, Πρέστον στην Αγγλία,
ο Παύλος Γερουλάνος που σπούδασε στο Harvard και στο MIT,
ο Παναγιώτης Δουδωνης που σπούδασε στην Οξφόρδη,
η Χριστίνα Σταρακά που σπούδασε στο University of Plovdiv, της Βουλγαρίας και
ο Μανώλης Χριστοδουλάκης που σπούδασε στο London School of Economics,
θα εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους, ότι τους απαγορεύεται να προσφέρουν στα παιδιά τους σπουδές, που οι ίδιοι οι προαναφερθέντες πολιτικοί είχαν ακολουθήσει. Και μάλιστα στον τόπο τους με χαμηλότερο κόστος.
Και να εξηγήσουν για ποιο λόγο, η σοσιαλδημοκρατική πυξίδα του ΠΑΣΟΚ έχει σπάσει, δείχνοντας πλέον με εμμονικό τρόπο προς τα συντρίμμια του Σύριζα.
