(Φωτ.: Η αντιπροσωπεία των αγροτών στο Μέγαρο Μαξίμου χτες, προκειμένου να επιδώσει τις προτάσεις και τις θέσεις τους, τις οποίες το Μαξίμου, σε συνεργασία με το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, προσπαθεί να... συγκολήσει, προκειμένου αυτές να είναι αντιπροσωπευτικές για ολόκληρο τον αγροτικό κόσμο, και έτσι να μπορεί να πραγματοποιηθεί ο διάλογος με τον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, σε ένα ενιαίο πλαίσιο.)
Του Γιάννη Σιδέρη
Το συντομότερο δυνατό, ακόμη και μέσα στο Σαββατοκύριακο, δύναται να αρχίσει ο διάλογος του πρωθυπουργού με τους αγρότες επί των αιτημάτων που κατέθεσαν στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς διαφαίνεται ώσμωση και διάθεση συναίνεσης, τόσο από κυβερνητικής πλευράς, όσο και από μέρος των κινητοποιημένων αγροτών.
Το Σαββατοκύριακο είναι η πλέον σύντομη χρονική στιγμή, καθώς ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο Κορυφής την Τετάρτη και επιστρέφει Παρασκευή βράδυ.
Το πρόβλημα που ήδη εντοπίζεται από το πρωθυπουργικό επιτελείο είναι ότι οι αγρότες δεν υπάγονται σε ένα ενιαίο καθοδηγητικό κέντρο και τα αιτήματά τους απέχουν πολύ από το να είναι ενιαία, και να εκφράζουν το σύνολο του αγροτικού κόσμου. Αυτό οφείλεται αφενός στη διαφοροποίηση των αναγκών κάθε αγροτικής περιοχής (αφού το κάθε παραγόμενο προϊόν επιβάλει τις δικές του ανάγκες), αφετέρου στη διαφορετική πολιτική αντίληψη που διαπνέει τα ηγετικά στελέχη κάθε μπλόκου.
Έτσι το επιτελείο του Μαξίμου, με τη συνδρομή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, επιδίδεται σε… εργασιοθεραπεία. Προσπαθεί να συγκεντρώνει τις διαφορετικές δέσμες αιτημάτων που έχουν κατατεθεί, προκειμένου να τις συνθέσει σε μια μέγιστη δυνατή αντιπροσωπευτικότητα.
Προϋπόθεση ωστόσο του Μαξίμου, και δη του πρωθυπουργού, για να προσέλθει στον διάλογο, είναι να μην υπάρχουν μπλόκα στις διεθνείς αρτηρίες που συνδέουν τη χώρα με το εξωτερικό. Ήδη η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ευαίσθητη περίοδο κατά την οποία άλλες χώρες ζητούν το κλείσιμο των συνόρων λόγω του προσφυγικού. Θεωρείται αδιανόητο έλληνες αγρότες να συμβάλλουν οικεία βουλήσει, έστω και για τους σεβαστούς δικούς τους λόγους, στο κλείσιμο των συνόρων!
Πέραν του αρνητικού συμβολισμού που εμπεριέχει μια τέτοια κίνηση, υπάρχει και η αμιγώς οικονομική διάσταση: Η Ελλάδα σε μια δυσχερέστατη χρονική στιγμή κατά την οποία τείνει να αποκοπεί από παντού, δεν είναι δυνατό να δημιουργεί η ίδια προσκόμματα και να θέτει εμπόδια στο μικρό διεθνές εμπόριό της.
Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τις αρτηρίες που οδηγούν στα μεγάλα αεροδρόμια – προληπτική η αναφορά καθώς υπήρξε μόνο στιγμιαίο, και όχι ουσιαστικό πρόβλημα ως προς αυτό, κατά τη διάρκεια των αποκλεισμών.
Εσωτερικό μέτωπο
Βέβαια, υπάρχουν τα γνωστά «τοτέμ» των αγροτικών κινητοποιήσεων. Ο γνωστός Βαγγέλης Μπούτας, από το μπλόκο της Νίκαιας, κατήγγειλε ότι όσοι πήγαν σε διάλογο είναι «κομματικά υποκινούμενοι» - ο ίδιος βέβαια είναι γνωστό στέλεχος του ΚΚΕ!
Παράλληλα, τα μπλόκα των Τεμπών, των Μαλγάρων και της Νίκαιας δηλώνουν ότι δεν αναγνωρίζουν την κίνηση της πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής αγροτών, κτηνοτρόφων και αλιέων, που προσήλθαν στο Μαξίμου προκειμένου να ξεκινήσουν τον διάλογο. Δυσαρέσκεια για την κίνηση προσέγγισης, εξέφρασαν και άλλα μπλόκα, όπως αυτό των Μαλγάρων.
Οι… «γενίτσαροι του ΠΑΣΟΚ»
Ωστόσο την κατευναστική κίνηση του Μαξίμου δυσχεραίνουν, αν όχι δυναμιτίζουν, πολιτικά στελέχη της κυβέρνησης που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και οι οποίοι λειτουργούν με υπερβάλλοντα ζήλο ως … «γενίτσαροι», όπως είπε ενοχλημένος βουλυτής του ΣΥΡΙΖΑ εις επήκοον δημοσιογράφων (το οποίο ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα υποτίθεται αγροτών, δεν ευτύχησε κατά την θητεία του στην αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής. Αντιθέτως χάρισε ανεξέλεγκτες επιδοτήσεις που στράφηκαν σε μη παραγωγικές δραστηριότητες).
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας (φωτ. δεξιά) εστίασε στην οικονομική ζημιά που επιφέρουν οι κινητοποιήσεις. Αναφέρθηκε στις κινητοποιήσεις του 1997, λέγοντας ότι το κόστος των 58 ημερών μπλόκων είχε τότε προσδιοριστεί στα 13 δισ. δρχ. με μείωση αγροτικών εξαγωγών κατά 100 εκατ. δολάρια.
Ο υφυπουργός Υποδομών Παναγιώτης Σγουρίδης έκανε λόγο για κινητοποιήσεις χωρίς αιτήματα. Οι αγρότες, είπε, βγήκαν έξω στους δρόμους χωρίς να ξέρουν τι ζητάνε. Λένε tabula rasa (άγραφος πίνακας). Είναι δυνατόν, διερωτήθηκε, να γίνει διάλογος, αν δεν ξέρουν τι ζητάνε; Και φυσικά δικαιολόγησε τον πρωθυπουργό: «Κρίνουν τον Τσίπρα, επειδή ανέβαινε στα τρακτέρ. Προσπαθούμε να βάλουμε τάξη στη χώρα».
Αν συμπληρωθούν οι πρώην πασόκοι, με τις δηλώσεις των συριζαίων, Μπαλάφα (είναι επιχειρηματίες οι αγρότες) και Φίλη (έβαζαν πέτρες για να έχουν βάρος τα βαμβάκια), ο πρωθυπουργός μάλλον θα δυσκολευτεί στο «καλό κλίμα» που επιζητά κατά τον διάλογο.
Το πρόβλημα δεν είναι αν λέγονται αλήθειες. Το πρόβλημα είναι πότε λέγονται, γιατί, και ποιος τις λέει…
