Τρεις έρευνες του αμερικανικού think tank Pew Research center (με την τελευταία να βλέπει το φως της δημοσιότητας) εμφανίζουν τους Έλληνες ως τους Ευρωπαίους πολίτες με τη μεγαλύτερη θετική γνώμη για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η τελευταία του 2021 καταγράφει στη χώρα μας ποσοστό εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του της τάξης του 55%, το μεγαλύτερο ανάμεσα σε 17 χώρες στην Ευρώπη. Ανάλογο ήταν το ποσοστό σε έρευνα του 2014 και του 2017 και αυτό δεν είναι τυχαίο αφού το καθεστώς Πούτιν έχει φροντίσει επί σειρά ετών να διεισδύσει στην ελληνική σκηνή αξιοποιώντας δύο παραμέτρους, το προηγούμενο του κουμμουνισμού και την ορθοδοξία.
Ως προς το ζήτημα του κουμμουνισμού η διατήρηση μιας συνθήκης ικανής να διατηρεί σε… επαγρύπνηση την ελληνική αριστερά ήταν κάτι που εξελίχθηκε σε μια εύκολη διαδικασία. Αρκεί να κοιτάξει κάποιος τη στάση του ΚΚΕ ακόμη και στο θέμα του πολέμου στην Ουκρανία αλλά και την προσπάθεια των ίσων αποστάσεων του ΣΥΡΙΖΑ που παρότι καταδικάζει την εισβολή διατηρεί μια τακτική που θυμίζει αυτή που τήρησε στο πλαίσιο της πανδημίας με το κλείσιμο του ματιού στους αντιεμβολιαστές και τους ανεμβολίαστους.
Άλλωστε ήταν το «λιμάνι» που ο Αλέξης Τσίπρας φωτογράφιζε όταν το 2015 χρησιμοποιώντας ολιγάρχες που διατηρούσαν σχέσεις με τον Βλαντιμίρ Πoύτιν ζητούσε βοήθεια προκειμένου να καταφέρει να υλοποιήσει το στόχο που είχε διαμορφωθεί μέσα από τη φράση η Ελλάδα θα χτυπά τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν. Και ναι μεν οι αυταπάτες διαλύθηκαν εν μια νυκτί εν τούτοις τον Μάιο του 2016 όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισκεπτόταν το Άγιο Όρος η ελληνική πολιτεία φρόντιζε να του κάνει ένα μεγάλο δώρο μεταδίδοντας ζωντανά μέχρι και το γεγονός πως παρακολούθησε τη θεία λειτουργία από τον βυζαντινό θρόνο (έχοντας… εκτοπίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας που δεν παρέστη στην επίσημη αυτή εκδήλωση).
Έχοντας καλύψει τη μια πλευρά του συστήματος το βάρος της ρωσικής διείσδυσης έπεσε στην ορθοδοξία και στην πολιτισμική διασύνδεση μέσω της δημιουργίας ομίλων, λεσχών φιλίας και ανταλλαγής επισκέψεων μέσα από τη δραστηριοποίηση προσώπων που εμφανίσθηκαν στην ελληνική σκηνή για να «στηρίξουν» την περίοδο των μνημονίων τη χώρα. Η εκμετάλλευση του χριστιανικού φρονήματος λαών των Βαλκανίων αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή κεντρικό στόχο της Ρωσίας του Πούτιν, ο οποίος εμφανίσθηκε ως βαθιά θρησκευόμενο άτομο, δηλώνοντας ο ίδιος πως είχε από νωρίς, πριν καν εμπλακεί με την KGB, έντονες θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Η Ορθοδοξία επί των ημερών του γνώρισε μέρες λαμπρές και πρόσωπα που συνδέονται με τη θρησκεία βρίσκονταν από την πρώτη στιγμή δίπλα στον Βλαντιμίρ Πούτιν και στην πορεία προς την ανάληψη της εξουσίας (από την εποχή της Αγίας Πετρούπολης) και αφού την κατέλαβε. Το μοναστήρι που βρίσκεται κοντά στο Κρεμλίνο, και το οποίο έχει απασχολήσει πολλές έρευνες για τις σχέσεις με το καθεστώς Πούτιν και προσωπικά με τον ίδιο αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση οδηγώντας αναλυτές στο σημείο να ομιλούν για τον «κύκλο του Στρετένσκι» στον οποίο εντάσσουν τον Ρώσο πρόεδρο, ολιγάρχες και τους αποκαλούμενο «σιλοβίκι» τη γενιά των ανθρώπων που δίπλα του πλούτισαν έχοντας όμως ταυτόχρονα υψηλές διοικητικές θέσεις σε όλες τις βαθμίδες της ρωσικής ιεραρχίας.
Είναι αυτός ακριβώς ο «κύκλος» που κινούμενος στη λογική του ολιγάρχη Κονσταντίν Μαλοφέεβ και του… καθοδηγητή του Βλαντιμίρ Πούτιν, Αλεξάντερ Ντούκιν, έδειξε το δρόμο της αποκαλούμενης «ορθόδοξης συμμαχίας» μεταξύ Ρωσίας, Σερβίας, Βουλγαρίας και Ελλάδας. Σε μια λογική της αναβίασης του Ευρασιανισμού και της εμπλοκής του διακαούς πόθου της ρωσικής πλευράς μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, που ακούει στο όνομα Βαλκάνια.
Με επίκεντρο όχι τη Μόσχα όπου βρίσκεται και το Μοναστήρι Στρετένσκι, αλλά την Αγία Πετρούπολη, την ιδιαίτερη πατρίδα του Βλαντιμίρ ΠΟύτιν αναπτύχθηκε ένα δίκτυο με Βελιγράδι Σόφια και τη βόρεια πλευρά της ελληνικής επικράτειας, που θεωρήθηκε εξ αρχής ιδανικότερη για την ανάπτυξη του σχεδιασμού της Ρωσικής πλευράς, τόσο λόγω της συνοριακής της θέσης όσο και εξ αιτίας της ύπαρξης του ελληνικού κράτους εν κράτει που φέρει το όνομα της Αθωνικής Πολιτείας, το Άγιο Όρος.
Εκεί άλλωστε φρόντισε να βρεθεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν και να καθίσει στον Βυζαντινό θρόνο προκειμένου το 2016 τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης να ομιλούν για αυτοκράτορες και τρίτες Ρώμες, και στην Ελλαδική επικράτεια οι θιασώτες του Ρώσου προέδρου να αναμένουν την παρέμβασή του για να σωθεί η χώρα από τα μνημόνια και να καταποντιστούν οι Τούρκοι. Ορμώμενοι από μια παραχαραγμένη ιστορία και ακροδεξιά ελατήρια.
Η ορθόδοξη εκκλησία αποτέλεσε για τον Πούτιν και τους συνεργάτες του το «όχημα» διείσδυσης στα Βαλκάνια. Οι σχέσεις με τη Σερβία σήμερα αναδεικνύουν τη στενή συνεργασία ενώ η προσπάθεια προώθησης της Ρωσικής προπαγάνδας σε Βουλγαρία και Ελλάδα έχει κινηθεί με βασικούς άξονες ακραίους εθνικιστές, κουμμουνιστικά παρακλάδια και κοινή ορθόδοξη πίστη. Στο Άγιο Όρος άλλωστε οι ρωσικές μονές αποτελούν προπύργιο προπαγάνδας που διαχέεται σε όλη τη χώρα μέσω συλλόγων και ομίλων, όπως αυτοί που έχουν χρησιμοποιηθεί από ρωσόφωνους επιχειρηματίες και μη για να αναδείξουν στενές σχέσεις με τη Μόσχα και ειδικά το Κρεμλίνο.
Πρόκειται για τα ίδια κέντρα και τους ίδιους ομίλους που στην Ελλάδα ταυτίστηκαν και με τα διάφορα αντιεμβολιαστικά κινήματα αλλά και κάθε είδους ακραίες εκδηλώσεις που έχουν ως στόχο κυρίως την προβολή μιας αντιδυτικής ρητορικής, παρεισφρέοντας όμως και σε κινηματικές και συλλογικές δράσεις που δρουν στο άλλο άκρο με τη μορφή ακόμη και μη κυβερνητικών οργανώσεων που σήμερα τελούν υπό στενή παρακολούθηση και έλεγχο από τις διωκτικές αρχές που έχουν αναλάβει την εφαρμογή των κυρώσεων κατά των ολιγαρχών του Πούτιν και την πιστοποίηση χρηματικών ροών είτε αυτές αφορούν εταιρείες βιτρίνες είτε συλλόγους και ομίλους που έφτασαν να δραστηριοποιούνται και στην περιοχή της Κριμαίας μετά το 2014.
Αξίζει να σημειωθεί το γεγονός πως τις τελευταίες ημέρες βρίσκονται στη βόρεια Ελλάδα κλιμάκια που συνδέονται με την task force που σύστησε η Ε.Ε και η οποία συνεργάζεται με την ειδική ομάδα που δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ με εντολή Μπάιντεν ώστε να βρεθούν περιουσιακά στοιχεία και λογαριασμοί προσώπων που διατηρούν στενή σχέση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν ή το σύστημα του, αφού δε φτάνουν όλοι οι Ρώσοι ολιγάρχες μέχρι την πόρτα του. Κινούνται περιφερειακά και λαμβάνουν εντολές ή μετέχουν στην εκτέλεση ορισμένων εκ των σχεδίων που εκπονούνται μέσω τρίτων προσώπων.
Όπως έγινε και στην πρόσφατη «εαρινή σύναξη» που έλαβε χώρα στο Ντουμπάι με τη συμμετοχή αρκετών ολιγαρχων και Ρώσων αξιωματούχων προκειμένου να καθοριστούν τα επόμενα βήματα και να διαπιστωθεί πόσο θα επηρεαστούν από τις κυρώσεις συγκεκριμένα πρόσωπα, κυρίως δε συγγενικά τους όπως και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν…
