Ήγγικεν η ώρα της Δικαιοσύνης, για να αποδείξει όντως ότι «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους» όπως είχε πει ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Δημ. Παπαγγελόπουλος, ήταν η σκευωρία της Novartis, που εμπνεύστηκε και ενορχήστρωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Με απόφαση σταθμό της εισαγγελίας Οικονομικού Εγκλήματος οδηγούνται στην αφαίρεση της κουκούλας οι «Αικατερίνη Κελέση» και «Μάξιμος Σαράφης», ήτοι οι Φιλίστωρ Δεστεμπασίδης και Μαρία Μαραγγέλη.
Ήταν το μεγαλύτερο και ελεεινότερο cοlpo grosso που έχει συσταθεί «από συστάσεως ελληνικού κράτους». Ξεπερνούσε εκείνο του «Βρώμικου 89», γιατί τότε σκάνδαλο υπήρχε, ασχέτως αν πρυτάνευσαν οι πολιτικές σκοπιμότητες, και αντί να διερευνηθεί στην ουσία του χρησιμοποιήθηκε ως ευκαιρία για να διωχθεί μια ολόκληρη παράταξη και ο αρχηγός της.
Το σκάνδαλο της Novartis ήταν σκάνδαλο παράνομων συνταγογραφήσεων. Αφορούσε επίορκους χρηματιζόμενους γιατρούς και δευτερευόντως φαρμακοποιούς. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προμετωπίδα την προτροπή Πολάκη να βάλουν κάποιους στη φυλακή, αλλιώς δεν θα κερδίσουν τις εκλογές.
Φυσικά γνώριζαν ότι δεν θα μπορούσαν να στείλουν σιδηροδέσμιους στη φυλακή δέκα εξέχοντες πολιτικούς, αφού ήξεραν ότι δεν υπήρχε καμία εμπλοκή τους. Αλλά δεν τους ενδιέφερε η απόδοση δικαιοσύνης. Σημασία είχε να ενοχοποιήσουν με τη ρετσινιά του δωρολήπτη και παραβάτη καθήκοντος, τα πλέον επιφανή στελέχη της προηγούμενης δικομματικής κυβέρνησης.
Η εικόνα ενόψει εκλογών θα ήταν καταλυτική στο εκλογικό σώμα, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε στο τσεπάκι την εκλογική νίκη.
Γι’ αυτό οργανώθηκε και η ευτελής θεατρική, αλλά εξόχως φαντασμαγορική, παράσταση με τις δέκα κάλπες στη Βουλή. Και όσο για την καταρρακωμένη αξιοπρέπεια των κατηγορηθέντων, αφού θα είχαν περάσει οι εκλογές ας πήγαιναν παρακάτω να δικαιωθούν, όπως είχε πει ο Παπαγγελόπουλος.
Ο οποίος Παπαγγελόπουλος δεν ήρθε εξ ουρανού. Ούτε επειδή ο Τσίπρας του ενέπνευσε αφοσίωση στους σκοπούς της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ήταν κομβικός κρίκος της καραμανλικής πτέρυγας στην κολεγιά με τον Τσίπρα. Είχε διατελέσει πρώην αρχηγός της ΚΥΠ διορισμένος από τον Κώστα Καραμανλή.
Και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος, εξέχων μέλος της καραμανλικής πτέρυγας. Άραγε ο «Κωστάκης» δεν έμαθε τίποτα, δεν ενημερώθηκε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους, ώστε να παρέμβει και να σταματήσει την εκτροπή; Γατί περί εκτροπής επρόκειτο. Όλοι τους αθωώθηκαν.
Η συγκυρία της άρσης της προστασίας συνδέθηκε και με τις εκρηκτικές σχέσεις μεταξύ του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά με το Μέγαρο Μαξίμου. Ερμηνεύτηκε ως προσπάθεια κατευνασμού του πρώην πρωθυπουργού. Δεν το γνωρίζουμε αλλά είναι αδιάφορο. Σημασία έχει να μαθευτεί η αλήθεια.
Παράλληλα άρχισαν οι οιμωγές των «ανησυχούντων» επειδή ήρθη το καθεστώς προστασίας, γιατί δήθεν στο μέλλον δεν θα βρεθούν πρόθυμοι μάρτυρες να καταθέσουν για μελλοντικά σκάνδαλα.
Τη γραμμή έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς ντροπή για τα πεπραγμένα του, χαρακτηρίζει ως «ταφόπλακα στον σημαντικό θεσμό της προστασίας μαρτύρων, που εφαρμόζεται παντού στην Ευρώπη, κι όχι μόνο, γιατί προάγει την απονομή δικαιοσύνης, ειδικά σε υποθέσεις δημόσιου συμφέροντος».
Μα στην Ευρώπη που επικαλούνται οι σύντροφοι, ουδεμία κυβέρνηση χρησιμοποίησε τον θεσμό για να κατασπαράξει με ψευδείς κατηγορίες τους πλέον επώνυμους εκ των αντιπάλων της, μεταξύ των οποίων και πρώην πρωθυπουργούς. Οπότε η ανησυχία τους δεν είναι μήπως αποδυναμωθεί ο θεσμός που οι ίδιοι αποδυνάμωσαν. Καίγονται μήπως βγει η μεθόδευσή τους στον αέρα.
Τολμάει επίσης η ανακοίνωση να αναφέρει ότι «χάρη στις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων (και των μαρτύρων που συνεργάστηκαν με την αμερικανική δικαιοσύνη) η Novartis υποχρεώθηκε σε έναν εξωδικαστικό συμβιβασμό με το αμερικανικό δημόσιο ύψους 345 εκατ. δολαρίων. Από αυτά τα 310 εκατ. αφορούσαν τις πρακτικές της Novartis στην Ελλάδα, αλλά η ελληνική κυβέρνηση δεν στράφηκε ποτέ εναντίον της πολυεθνικής».
Αυτό ακριβώς κάνατε εσείς σύντροφοι. Στην Αμερική η έρευνα, οι κατηγορίες και οι τιμωρίες, αφορούσαν γιατρούς. Εσείς δεν ερευνήσατε προς αυτή την κατεύθυνση. Φροντίσατε με τους κουκουλοφόρους να σπιλώσετε αντιπάλους. Και με την ανήθικη κουτοπονηριά σας, πρώτοι ακυρώσατε αυτόν τον σημαντικό θεσμό.
Γιατί δεν επρόκειτο απλώς μόνο περί μιας «ατυχούς διαχείρισης της υπόθεσης Novartis», όπως είπε ο «μεταμεληθείς» Τσίπρας στο συνέδριο της «Καθημερινής». Ατυχής ήταν η έμπνευση και η μεθόδευση, όχι η διαχείριση (απαλή λέξη). Που τώρα θα μαθευτούν και θα δυσκολέψουν περισσότερο το rebranding του.
