Μόλις χθες αποκαλύφθηκε έγγραφο που αποδείκνυε ότι η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης ανέθεσε στη Σχολή της Φλωρεντίας την οριστική μελέτη (η οποία δεν έχει παραληφθεί ακόμα) για το πλήθος των τηλεοπτικών αδειών που μπορούν να διανεμηθούν στην Ελληνική Αγορά.
Σε έγγραφο με ημερομηνία 11 Φεβρουαρίου 2016, η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας εισηγείται την απευθείας ανάθεση της μελέτης στο εν λόγω πανεπιστημιακό ίδρυμα της Ιταλίας, στο οποίο θα καταβάλλει αμοιβή 20.000 ευρώ.
Όμως όλα αυτά γίνονται στα όρια της σχετικής νομοθεσίας περί διαγωνισμών του δημοσίου.
Για να ανατεθεί οποιοδήποτε έργο σε οποιονδήποτε, όταν το κόστος υπερβαίνει τις 15.000 Ευρώ (έως και 45.000) ο νόμος ορίζει ότι απαιτείται η διεξαγωγή «πρόχειρου διαγωνισμού», βάσει συγκεκριμένων τεχνικών και οικονομικών προδιαγραφών.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κανένας διαγωνισμός δεν έγινε, προσφορές από εξειδικευμένα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν ζητήθηκαν, ενώ ουδεμία οικονομική διαπραγμάτευση δεν επετεύχθη, όπως θα μπορούσε να γίνει αν υπήρχε ο σχετικός ανταγωνισμός.
Η μελέτη αυτή δεν είναι μια απλή έκθεση ιδεών. Αποτελεί -πλέον- νομικό κείμενο μιας και είναι αναπόσπαστο μέρος της αιτιολογικής έκθεσης του ψηφισθέντος νόμου Παππά, βάσει του οποίου εκχωρούνται μόλις 4 τηλεοπτικές άδειες.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι το κράτος από το αποτέλεσμα της μελέτης της Φλωρεντίας δύναται να έχει απώλειες δεκάδων εκατομμυρίων Ευρώ, μιας και η μελέτη αποκλείει πολλές τηλεοπτικές επιχειρήσεις από τη διεκδίκηση συχνοτήτων.
Εάν η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας ανέθεσε απευθείας στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας την εκπόνηση μελέτης αξίας 20.000 Ε, τότε υπάρχει αντικειμενικό νομικό πρόβλημα.
Εάν όμως ως όφειλε, η Γενική Γραμματεία διεξήγαγε πρόχειρο διαγωνισμό, οφείλει να ενημερώσει την Βουλή και τον Ελληνικό λαό για τους άλλους (τουλάχιστον 2) επιστημονικούς φορείς που βάσει του Νόμου συμμετείχαν στον διαγωνισμό και τελικώς αποκλείστηκαν. Και να δώσει στη δημοσιότητα τις προσφορές που κατέθεσαν με ολόκληρη τη σχετική αλληλογραφία με τη γραμματεία.
Γιατί οι δικαιολογίες του τύπου εν λόγω φορέας είναι «ο κατ'' αποκλειστικότητα κατάλληλος» για την παροχή της σχετικής τεχνογνωσίας, είναι αίολες και απολύτως αμφισβητήσιμες από τους περισσότερους καταξιωμένους επιστημονικούς φορείς. Γιατί με αυτή την λογική, προφανώς το Ινστιτούτο της Φλωρεντίας είναι «ανώτερο» και «πιο αξιόπιστο» από το ΜΙΤ και άλλα ιδρύματα αντίστοιχου επιπέδου…
Το θέμα βρίσκεται ήδη υπό Κοινοβουλευτικό Έλεγχο μέσω των ερωτήσεων που έχουν καταθέσει ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. κ. Άδωνις Γεωργιάδης και ο βουλευτής του Ποταμιού κ. Γιώργος Αμυράς.
