Σύμφωνα με το αφήγημα των επιτελών της Χαριλάου Τρικούπη, η κατάκτηση της δεύτερης θέσης στις ευρωεκλογές, θα σηματοδοτήσει αφενός την ολική επιστροφή του ΠΑΣΟΚ μετά τη 12ετή πολιτική εξορία από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αφετέρου θα απελευθερώσει το σπιράλ της δυναμικής του.
Η ηγετική ομάδα δείχνει - και ορθώς- προς το στόχο, κάνοντας μια ευμενή, αν και αυθαίρετη, πρόβλεψη για μετά την ευρωκάλπη. Όμως η κατάκτηση της δεύτερης θέσης, δεν είναι δείκτης επιτυχίας για την ηγεσία και τη στρατηγική της.
Στρατηγική που ακολουθείται, και μοιάζει να δείχνει αντιφατική και αλλοπρόσαλλη.
Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροεί διαρκώς, καθώς μεταλλάσσεται σε ένα κόμμα με τραμπικά χαρακτηριστικά ως προς την ηγεσία και τη ρητορική του, το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρνει να κερδίσει. Είναι τρίτη επιλογή για εκείνους τους ψηφοφόρους που εγκαταλείπουν οριστικά το κόμμα Κασσελάκη, μετά τη Νέα Αριστερά και το ΚΚΕ. Λιγότερο από το 5,6% των ψηφοφόρων επιλέγουν το ΠΑΣΟΚ, όταν το 22,5% οδεύει στην αδιευκρίνιστη ψήφο.
Η ταύτιση ή «αντιποίηση» της αντιπολιτευτικής συμπεριφοράς της Κουμουνδούρου, εκτιμάται ότι δεν θα δώσει όπως αναμένουν αρκετοί στο ΠΑΣΟΚ, προβάδισμα στις ψήφους εξ’ αριστερών και συγκεκριμένα σε αυτές που σωρεύονται στη γκρίζα δεξαμενή.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης κρατώντας το ΠΑΣΟΚ στη ζώνη της θολούρας ώστε να μπορεί να υποδεχθεί τους απογοητευμένους Συριζαίους, αδυνατεί να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας με το χώρο του κέντρου. Αντιθέτως δυσκολεύει ακόμη και τους ψηφοφόρους του κόμματός του να ταυτιστούν με την ηγεσία του.
Δεν είναι τυχαίο ότι στο δείκτη καταλληλότητας για την πρωθυπουργία τα ποσοστά του είναι τραγικά.
Όχι μόνο εξακολουθεί να υπολείπεται από το δημοσκοπικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ και να βρίσκεται πίσω από τον «Κανένα», τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά έπεσε κάτω κι από τον Κυριάκο Βελόπουλο, στην τέταρτη θέση με ποσοστό μόλις 7,2%.
Η ανάδυση στη δεύτερη θέση με βραχεία κεφαλή από τον τρίτο - δεν αποκλείεται η έκπληξη ο τρίτος να μην είναι ο ΣΥΡΙΖΑ – θα είναι μια αμφίβολη επιτυχία, μικρής πολιτικής αξίας.
Ακόμη δε κι αν το ΠΑΣΟΚ βρεθεί στη δεύτερη θέση και ο ΣΥΡΙΖΑ πέσει σε μονοψήφιο ποσοστό, η συντριπτική εντύπωση ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρωθυπουργίσιμος δεν αφήνει ελπίδες στο σχέδιο να ηγηθεί μιας κοινής… σταυροφορίας κεντροαριστεράς και αριστεράς, που θα καταφέρει να εκπαραθυρώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το έλλειμμά ηγετικότητας προκύπτει από την ακρασία, η οποία είναι εξαιρετικά αναγνωρίσιμη πλέον από την πλειοψηφία των πολιτών.
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ενώ γνωρίζει ποιο είναι το σωστό για τη χώρα, εντούτοις επιλέγει να πράξει το λάθος.
Όπως στην περίπτωση της νομοθέτησης των μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.
Επιλέγει να αγνοήσει ακόμη και την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματός του (52,3% στη δημοσκόπηση της MRB) που λένε ναι στα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια και δεν πείθονται από τα επιχειρήματα που επιστρατεύουν Ανδρουλάκης και Γιώργος Παπανδρέου για να δικαιολογήσουν την κυβίστηση τους.
Όμως χωρίς καθαρές θέσεις και χωρίς ισχυρή ηγεσία, η εναλλαγή στη θέση του δευτερότριτου στις ευρωεκλογές, δε δημιουργεί σκηνικό πολιτικής ανατροπής ούτε ολικής επιστροφής του ΠΑΣΟΚ.
