Του Αλέξανδρου Σκούρα
Πριν από λίγες εβδομάδες, συζητήθηκε στο Κοινοβούλιο το άσυλο. Από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Κυριάκος Πιερρακάκης, δήλωνε ότι «κι ας έχουμε καθυστερήσει στον ψηφιακό μετασχηματισμό, πρόκειται για έναν συνειρμό, έναν συμβολισμό του 21ου αιώνα, το τι θα γίνει με τα ψηφιακά συστήματα της χώρας. Από την άλλη, ερχόμαστε να ρυθμίσουμε μια εθνική εκκρεμότητα, μια ελληνική ιδιαιτερότητα του 20ού αιώνα, το άσυλο». Χθες λοιπόν, ανακοινώθηκε ότι ο πρώην πρόεδρος της Εσθονίας και ενορχηστρωτής του ψηφιακού μετασχηματισμού της χώρας του, Χέντρικ Ίλβες, αναλαμβάνει καθήκοντα συμβούλου του κ. Πιερρακάκη.
Η συγκεκριμένη κίνηση, πέρα από την πολύτιμη πείρα και το πολιτικό ένστικτο του κ. Ίλβες, έχει και τους δικούς της συνειρμούς. Ο Πρωθυπουργός, όταν μιλούσε για το όραμά του για το 2021, είχε τονίσει πως δεν αρκεί απλώς να θυμηθούμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του '21, αλλά οφείλουμε και να δημιουργήσουμε στην Ελλάδα συνθήκες ευημερίας και αισιοδοξίας. Η προσθήκη ενός τόσο σημαντικού πολιτικού στο επιτελείο της κυβέρνησης, σηματοδοτεί ότι η σημερινή κυβέρνηση, με μπροστάρη τον κ. Πιερρακάκη, είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε μια Ψηφιακή Επανάσταση στα πρότυπα της Εσθονίας, γιατρεύοντας έτσι την πληγή της γραφειοκρατίας που κρατάει τη χώρα μας πίσω από τα γεννοφάσκια της.
Η ψηφιακή πολιτική είναι το αποτελεσματικότερο σύγχρονο εργαλείο για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας. Με τη σωστή προετοιμασία και έναν άρτιο σχεδιασμό, σε λίγα χρόνια (ίσως και μέχρι το 2021), ο τρόπος με τον οποίο οι πολίτες συναλλάσσονται με το Δημόσιο μπορεί να αλλάξει ριζικά προς το καλύτερο. Φαινόμενα όπως οι ουρές στις δημόσιες υπηρεσίες, τα απανωτά ταξίδια από το ένα γραφείο στο άλλο και οι αναμονές για σφραγίδες και υπογραφές, μπορούν με τις σωστές κινήσεις να αποτελέσουν παρελθόν, όπως παρελθόν αποτελούν σε πολλές άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
Τα παραδείγματα τρίτων χωρών που προχώρησαν στην ψηφιακή αναδιοργάνωση του δημοσίου τομέα μας δείχνουν επίσης ότι πέρα από τη βελτίωση του χρόνου και της ποιότητας των συναλλαγών με το δημόσιο, επιτυγχάνεται και σημαντική μείωση της διαφθοράς. Αυτό συμβαίνει γιατί με την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών, μειώνονται και οι δυνατότητες διαφθοράς τόσο από τους πολίτες, όσο και από τους φορείς του κράτους αφού οι διαδικασίες γίνονται ηλεκτρονικά και χωρίς προσωπική επαφή. Αν λοιπόν ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Εσθονίας, μπορούμε να ελπίζουμε ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα απαλλαγούμε από ένα δεύτερο δεινό που η χώρα μας κουβαλάει από την ίδρυσή της.
Τα θετικά όμως του ερχομού του κ. Ίλβες δεν σταματούν εκεί. Η χώρα του κατάφερε μέσα σε δύο δεκαετίες πολλά και αξιοζήλευτα επιτεύγματα. Μέχρι πρότινος, οι Έλληνες πολιτικοί δεν καταδέχονταν να κοιτάξουν στο πρώην ανατολικό μπλοκ για παραδείγματα προς μίμηση. Το γεγονός ότι η χώρα μας αποτελεί μία από τις πρώτες φιλελεύθερες δημοκρατίες του κόσμου, σε συνδυασμό με την τύχη της αποφυγής του κομμουνισμού, μας έκανε λιγάκι υπερόπτες. Όμως, η συγκεκριμένη χώρα έχει να μας διδάξει πολλά πράγματα - και πέρα από την ψηφιακή πολιτική. Μέσα σε λίγα χρόνια, η Εσθονία έχει καταφέρει όχι μόνο να μας φτάσει, αλλά και να μας ξεπεράσει στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, στην κατάταξη του Doing Business Index, στην οικονομική ελευθερία και στην ποιότητα της δημοκρατίας. Αυτή η μετάλλαξη συνέβη χάρη σε δύο μεταρρυθμιστικά κύματα της δεκαετίας του 1990 και του 2000. Τα μαθήματα του δεύτερου κύματος των θετικών μεταρρυθμίσεων θα μας τα δώσει ο «δικός μας» πλέον κ. Ίλβες. Τα μαθήματα του πρώτου, θα μας τα δώσει ο πρώην πρωθυπουργός, Μαρτ Λάαρ, στο βιβλίο του που θα κυκλοφορήσει μέσα στον επόμενο μήνα από το ΚΕΦίΜ και τον «Φιλελεύθερο».
