Η Αριστερά στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση των κομμουνιστών καθεστώτων βρέθηκε σε μια ιδεολογική σύγχυση. Δεν υπήρχε πλέον άξονας αναφοράς, με τη θετική ή κριτική προσέγγιση προς τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Και γι' αυτό και ο ευρωκομμουνισμός κατέρρευσε μαζί με τον σοβιετικό μαρξισμό, αν και δικαιωμένος στα όσα υποστήριζε.
Σήμερα, το μεν ΚΚΕ αναπολεί την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, η δε ριζοσπαστική Αριστερά δεν μπορεί να ξεφύγει από την παιδική ασθένεια της συνολικής Αριστεράς, τον αντι - ιμπεριαλισμό και μια εγγενή αποστροφή προς τη Δύση και σε ό,τι αυτή συμβολίζει. Γι' αυτό και ο Α. Τσίπρας ζήτησε 5 δισεκατομμύρια δανεικά από τον Πούτιν για να φύγει από το ευρώ, όταν ο Σόιμπλε του έδινε τζάμπα 50 δισεκατομμύρια για τον ίδιο λόγο. Για να φύγει από το ευρώ.
Η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία τους μπέρδεψε όλους εκεί στη ριζοσπαστική Αριστερά. Αρχικά καταδίκασε ο ΣΥΡΙΖΑ την εισβολή, αλλά μετά, ένας-ένας, άρχισαν να λένε τα δικά τους.
Ο κ. Κ. Αρβανίτης-ναι, αυτός που εξύβρισε χυδαία τον τότε πρωθυπουργό Α. Σαμαρά και αντί να διαγραφεί, αμείφθηκε με θέση στην Ευρωβουλή-δήλωσε πως «είναι λάθος να ταχθούμε με το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς». Εξίσωσε δηλαδή το θύμα με τον θύτη. Και δεν ντράπηκε!
Ο άλλος ευρωβουλευτής, ο κ. Στ. Κούλογλου, ανάρτησε μια κατάπτυστη γελοιογραφία που απεικονίζει τους Ουκρανούς στα χαρακώματα με ναζιστικά κράνη. Ας σημειωθεί πως το νεοναζιστικό κόμμα της Ουκρανίας, ο Δεξιός Τομέας, έλαβε σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις το 1,6% και το 2,15% των ψήφων, πολύ κάτω από το όριο του 5% για να εισέλθει στην ουκρανική βουλή. Επειδή ο κ. Κούλογλου δεν έχει το επίπεδο του Αρβανίτη, είναι πιο σοβαρός, διερωτώμαι πώς σκέφτηκε και ανέβασε μια τέτοια γελοιογραφία.
Και ήρθε ο ηγέτης, ο Α. Τσίπρας, και το «τερμάτισε». Μιλώντας χθες στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε πως «η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει ως δόγμα εξωτερικής πολιτικής το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης προς την Ανατολή. Να ενισχύσουμε το δόγμα της γέφυρας ΑΝΑΜΕΣΑ (τα κεφαλαία δικά μου) σε Ανατολή και Δύση».
Πρώτα πρώτα ο Α. Τσίπρας δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πως ο κόσμος έχει αλλάξει από το 1989 και η πατρίδα μας έχει πάψει να αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο. Προκεχωρημένα φυλάκια είναι η Πολωνία, η Λιθουανία, η Λετονία και η Εσθονία. Εντάξει, να δεχθώ ότι το είπε από κεκτημένη ταχύτητα. Αναμάσησε μια καραμέλα της Αριστεράς της δεκαετίας του 60, του 70 και του 80.
Αλλά αυτό το «ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή», δεν μπορούμε να το προσπεράσουμε, στο βαθμό που ο Τσίπρας παραμένει ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είτε του αρέσει είτε όχι, η Ελλάδα δεν βρίσκεται ΑΝΑΜΕΣΑ, αλλά ανήκει στη μια πλευρά. Ανήκει στη Δύση και καλλιεργεί τις καλές σχέσεις με όλους, ΑΝΗΚΟΝΤΑΣ στη Δύση. Άλλωστε όταν ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός, μετά το «άδειασμα» του Βλαδίμηρου στην Αγία Πετρούπολη τον Ιούνιο του 2015, κατάλαβε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει στρατόπεδο γιατί και η άλλη πλευρά δεν τη θέλει.
Είμαστε τυχεροί γιατί σε όλες αυτές τις κρίσεις έχουμε πρωθυπουργό με ξεκάθαρες θέσεις, με κύρος που το αναγνωρίζουν όλοι οι συνομιλητές του. Για σκεφτείτε αν…
