Ενώ θα περίμενε κανείς ότι με σεμνότητα και σοβαρότητα θα κουβεντιάζαμε για το τί στο καλό πάει λάθος με τις δημοσκοπήσεις τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς το μόνο που παρατηρούμε είναι η μόνιμη επανάληψη των ίδιων και των ίδιων λαθών και στρεβλώσεων.
Σε ένα κράτος που τίποτα δεν λειτουργεί και, τελικά, νόμος είναι οι ορέξεις του ισχυρότερου, οι εταιρίες δημοσκοπήσεων φαίνεται πως συνεχίζουν να λειτουργούν χωρίς όρους και κανόνες.
Κάποτε, υπήρχε ένας αυστηρότατος Νόμος για τις δημοσκοπήσεις.
- Που όριζε πως απαγορεύεται να διαπλέκονται οι εταιρίες αυτές με το δημόσιο.
- Που όριζε πως οφείλουν να δημοσιοποιούν τον “πελάτη” που παρήγγειλε και πλήρωσε την δημοσκόπηση.
- Που όριζε τα κριτήρια δημοσίευσης
- Που όριζε τα κατώτερα αποδεκτά δείγματα...
Βεβαίως στην χώρα που ζούμε, τίποτα απ' όλα αυτά δεν τηρείται. Και γι' αυτό όποιος επιθυμεί, φτιάχνει μια εταιρία δημοσκοπήσεων και αρχίζει να διαπλέκεται. Χωρίς να ελέγχεται από κανέναν και για τίποτε!
Πόσοι για παράδειγμα γνωρίζουν ότι για να διαμαρτυρηθεί κάποιος για μια δημοσκόπηση, πρέπει να προσφύγει στην λεγόμενη “ελεγκτική” των δημοσκοπήσεων καταβάλλοντας 500 ευρώ;
Πόσοι γνωρίζουν ότι τον έλεγχο στις δημοσκοπήσεις κάνουν οι ίδιοι οι δημοσκόποι, δηλαδή οι ελεγχόμενοι;
Πόσοι γνωρίζουν ότι τελικά ποτέ δεν γίνεται πραγματικός έλεγχος;
Πόσοι γνωρίζουν ότι το ΕΣΡ μπορεί να επιβάλει πρόστιμο στα ΜΜΕ που παρουσιάζουν προβληματικές ή ανύπαρκτες “δημοσκοπήσεις”; Θυμάται κανείς έστω και μία φορά να έγινε επίπληξη ή να επιβλήθηκε πρόστιμο σε ΜΜΕ γι αυτόν τον λόγο;
Χθες, μια εφημερίδα, μάλλον φιλική προς την κυβέρνηση, δημοσίευσε δημοσκόπηση για τα εσωκομματικά της Ν.Δ. Θα αναρωτηθείτε πόσο μπορεί να ενδιαφέρουν τους αναγνώστες της εφημερίδας τα εσωκομματικά της Ν.Δ.
Ας δεχτούμε ότι μπορεί και να ενδιαφέρονται.
Άλλωστε είναι εξαιρετικά παρήγορο το γεγονός ότι ασχολείται μια μάλλον συμπολιτευόμενη εφημερίδα με τη διαδοχή στη Ν.Δ.
Οπότε δεν θα σταθώ σε αυτό.
Θα σταθώ στον δαίμονα του τυπογραφείου, που έβαλε το χεράκι του και παραλήφθηκε ο εντολέας της δημοσκόπησης (όπως θα έπρεπε βάση του αυστηρού Νόμου) από την ταυτότητα, δίνοντας επιχειρήματα στους όποιους κακόπιστους .
Όπως θα σταθώ στην αγωνία του αναγνώστη που μένει τελικά ανικανοποίητος για το ποιος τελικά θα κερδίσει.
Γιατί διαβάζοντας κανείς την ανάλυση της έρευνας, μένει με την γλυκιά επιθυμία για το ποιος θα κερδίσει...
Πρόθεση ψήφου πουθενά.
Δημοσκόπηση χωρίς πρόθεση ψήφου είναι σαν να υπόσχεσαι σε ένα μικρό παιδί μια σοκολάτα, αλλά να του δίνεις μόνον το περιτύλιγμα...
Όμως, διαβάζοντας και τα στοιχεία της δημοσκόπησης, θυμήθηκα τις βασικές μου γνώσεις περί στατιστικής επιστήμης. Το δείγμα λέει είναι 1.000 άνθρωποι. Από αυτούς (με βάση τη στατιστική) ψήφισαν τη Ν.Δ. 270. Φαντάζομαι ότι απ' όσους ρωτήθηκαν δεν θα παραδέχτηκαν και οι 270 ότι ψήφισαν Ν.Δ. αλλά στην καλύτερη περίπτωση 250.
Από αυτούς τους 250 που απάντησαν, ζήτημα είναι αν θα ψηφίσουν για αρχηγό της Ν.Δ. οι 50.
Με δείγμα 250 και πραγματικό εκλογικό σώμα 50 το μόνο που δεν έχουμε είναι δημοσκόπηση. Αλλά κάτι που μοιάζει με δημοσκόπηση...
Και μια παρατήρηση για το τέλος: Δυστυχώς, η υπόθεση των εκλογών του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, υπόθεση Δημοκρατίας, για να αφήνεται στα χέρια των δημοσκόπων...
Insider
