Στο «ντιβάνι» του συνεδρίου που διοργάνωσε η Καθημερινή για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο κύριος Τσίπρας, δεν κατέθεσε την ειλικρινή αυτοκριτική του.
Υπέβαλε, όπως λένε όψιμοι επικριτές και προδομένοι υποστηρικτές του, τα διαπιστευτήρια στο σύστημα που θα τον βοηθήσει σε μια νέα καριέρα με ευρωπαϊκή αύρα και καταξίωση.
Ήδη, το πρώτο βήμα έγινε με την ανάδειξή του στην προεδρία της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Δυτικά Βαλκάνια. Με ψήφους πέραν της Αριστεράς και ως αναγνώριση της καθοριστικής συμβολής του στην υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μια ανταμοιβή που ήρθε στο σωστό χρόνο και πολύ πιο ουσιαστική για το μέλλον του, από τους γερμανικούς διθυράμβους, τα μπράβο της κυρίας Μέρκελ και τα βραβεία Ειρήνης που λάμβανε μαζί με τον Ζόραν Ζάεφ επί γερμανικού εδάφους.
Προσβλέπει ότι το ευρωπαϊκό τερέν, μαζί με το Ίδρυμα που ετοιμάζει, θα τον τραβήξουν από τα αβαθή της εσωτερικής πολιτικής σκηνής και θα τον βοηθήσουν να γράψει από την αρχή την πολιτική του ιστορία.
Φευ.
Η τελευταία σφαγή μεταξύ του Σταύρου Κοντονή και του Παύλου Πολάκη και οι αλληλοκαταγγελίες τους, οδηγούν σε μια ακόμη ευθεία εμπλοκή του πρώην πρωθυπουργού σε μια δύσοσμη «επιχείρηση». Απ’ αυτές που είχαν στόχο να τελειώνουν τους αντιπάλους τους.
Επιτιθέμενος στο Σταύρο Κοντονή, που δεν είπε και τίποτα καινούργιο παρά μόνο επανέλαβε ότι Πολάκης και Παπαγγελόπουλος λειτουργούσαν ως «παραυπουργείο» δικαιοσύνης, ο τομεάρχης Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ εξέθεσε ξανά τον πρώην πρωθυπουργό.
Ατζαμοσύνη ή ένα υπολογισμένο πλήγμα στον Τσίπρα;
Στην απειλητική ανάρτησή του στο fb με την οποία απευθύνθηκε στον κύριο Κοντονή γράφει: «Θυμάσαι το ραντεβού στο γραφείο σου για το πόρισμα του ΚΕΕΛΠΝΟ, έναν χρόνο μετά τη δημοσιοποίησή του; Θέλεις να σου θυμίσω με ποιον ήμασταν μαζί; Θυμάσαι ότι πήρες τον πρωθυπουργό μετά για να του καυχηθείς πως “έσπρωξες’” εσύ την υπόθεση;».
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβουμε τι εννοεί ο Παύλος Πολάκης με το «σπρώξιμο».
Ούτε αφήνει περιθώρια παρεξήγησης για τον βαθμό στον οποίο ο πρώην πρωθυπουργός ήταν ενήμερος και επομένως σύμφωνος με τις ενέργειες των υπουργών του, όταν υλοποιούσαν το δόγμα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Εάν από τις αντιθεσμικές παρακάμαρες του τηλεφωνούσαν προκειμένου να τον ενημερώσουν και να λάβουν τα εύσημα για το «σπρώξιμο» στο ΚΕΕΛΠΝΟ, εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε πως το στρατηγικό σχέδιο για τη σκευωρία της Novartis έλαβε το πράσινο φως και πως προχώρησε ο σχεδιασμός του. Στο σύνολό του.
Και να υποψιαστούμε -με αρκετή δόση βεβαιότητας- για το πόσα άλλα μικρά και μεγάλα «σπρωξίματα» έγιναν ανάμεσα στους αρμούς των εξουσιών, πριν φτάσουμε στο σημείο, όπου οι πρώην σύντροφοι σπάνε την ομερτά, αλληλοεκβιάζονται και αλληλοκαταγγέλονται. Πχ για τους περίφημους ποινικούς κώδικες που άλλαξαν μέσα στην προεκλογική περίοδο του 2019.
Υπάρχουν ακόμη πολλοί σκελετοί στις ντουλάπες της Κουμουνδούρου που ανοίγουν για να συνθέσουν με καθυστέρηση, την πραγματική εποποιία της Πρώτης Φορά Αριστεράς.
Είναι εξαιρετικά πιθανό ακόμη και η διαμάχη του Στ. Κασσελάκη με τον αποπεμφθέντα οικονομικό διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ, Θύμιο Γεωργόπουλο, να βγάλει στον αφρό πράγματα από τα παλιά.
Δεν είναι μυστικό, ότι στην Κουμουνδούροι οι άνθρωποι του νέου προέδρου ξεσκονίζουν, εν είδει απογραφής, τα οικονομικά του κόμματος. Απογραφή που εκτείνεται μια δεκαετία πίσω. Αν ο κύριος Τσίπρας δεν είχε κάνει την παρέμβαση που έκανε προ του Συνεδρίου, ίσως ο νέος πρόεδρος να έδειχνε σχετική μεγαθυμία. Τώρα είναι απίθανο. Με δεδομένο ότι χρεώνεται στον άνθρωπο του Αλ.Τσίπρα και η διαρροή για την εταιρεία Κασσελάκη στις ΗΠΑ που οδήγησε και στην έρευνα του εισαγγελέα για το κώλυμα εκλογικότητάς του.
