Του Γιάννη Σιδέρη
Είχαμε να δούμε επιθετική συμπεριφορά αντιπολίτευσης, σε στιγμή που τα ελληνοτουρκικά βρίσκονται σε φάση όξυνσης, από το 1976, όταν ο Αντρέας εκφώνησε την ιστορική φράση προς την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή «Βυθίσατε το χώρα».
Εκ των υστέρων ο Αντρέας απεκάλυψε στη Βουλή ότι το είπε σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό, προκειμένου να φανεί ότι η κυβέρνηση πιεζόταν από την αντιπολίτευση να τηρήσει σκληρή στάση. Πιο πριν το ΠΑΣΟΚ είχε δημιουργήσει μια αφίσα που έδειχνε τον χάρτη της Ελλάδας και πάνω της μια αναγγελία «Πωλείται». Ο Καραμανλής ενοχλήθηκε, ζήτησε από τον Αντρέα να αποσυρθεί γιατί με την αφίσα ήταν σαν να τον χαρακτήριζε προδότη. Την ίδια ημέρα η αφίσα αποσύρθηκε.
Αν και ήταν σφοδροί πολιτικοί αντίπαλοι συνεργάστηκαν σιωπηλά και αποτελεσματικά για το εθνικό θέμα. Απλώς ήταν πολιτικοί με γνώση της πολιτικής και με προσωπική ωριμότητα. Γνώριζαν τα όρια και αναγνώριζαν τα λάθη της όταν τα ξεπερνούσαν.
Φευ δεν νομίζουμε ότι με τέτοιες λογικές επιτίθεται ο Τσίπρας στην κυβέρνηση. Ο Αντρέας με το «βυθίσατε το Χόρα» ζήτησε πιο σκληρή στάση από την κυβέρνηση. Δεν την κατηγόρησε για ενδοτισμό. Αντιθέτως ο Τσίπρας και σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν μετασχηματισθεί τον τελευταίο καιρό σε θερμοκέφαλους Τουρκοφάγους που κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση – ασχέτως ποια είναι αυτή.
Ναι ο Τσίπρας που αν συνέβαινε κάτι έκτακτο, είχε τη λύση στο τσεπάκι. Θα έπαιρνε τηλέφωνο τον Ερντογάν και θα τα έβρισκαν. Και τον πήρε όταν σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής εμβόλισε δικό μας, και ο Ερντογάν δεν του βγήκε στο τηλέφωνο. Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ που δια του Μπαλάφα θα μείωνε τους εξοπλισμούς. Και όταν του επισημάνθηκε ότι απέναντι έχουμε στην Τουρκία, απάντησε ότι «θα το ρισκάρουμε». Ναι ο ΣΥΡΙΖΑ του Φίλη και άλλων που ανησυχούσαν ότι με την εθνικιστική πολιτική της η Ελλάδα θέλει να μετατρέψει το Αιγαίο σε ελληνική λίμνη!
Ο Τσίπρας και το κόμμα του, επίσημα τουλάχιστον – γιατί και εκεί υπάρχουν προβληματισμένοι και νουνεχείς βουλευτές που δεν εισακούονται - κατηγορεί την κυβέρνηση για τακτική κατευνασμού και παθητικότητας απέναντι στην Τουρκία. Επειδή οι λέξεις έχουν τη σημασία τους, οι λέξεις είναι πολιτικά ορόσημα και πομποί ιδεολογίας, θα ήταν άλλης εντάσεως, ωριμότητας και χρησιμότητας, αν ζητούσε από τη κυβέρνηση να ασκήσει πιο σκληρή πολιτική έναντι του Ερντογάν.
Παράλληλα επειδή οι μισές αλήθειες είναι ολοκληρωμένα ψέματα, ο κ. Τσίπρας ψεύδεται όταν κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δεν ενεργοποιεί τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας «που πετύχαμε, μαζί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο». Μα η ενεργοποίηση των κυρώσεων δεν είναι στο χέρι της Ελλάδας, αλλά σε αυτό της Ε.Ε. Και πάλι θα μπορούσε να ζητήσει από τον Πρωθυπουργό να εκφράσει πιο ενεργά την απαίτηση προς την ΕΕ να ενεργοποιηθούν οι κυρώσεις. Αλλά το γιατί «δεν ενεργοποιεί», λες και ήταν στο χέρι του Μητσοτάκη, είναι ψεύδος με το οποίο ταΐζει τους οπαδούς του όψιμο ψηφοθηρικό πατριωτισμό.
Το ίδιο μισή αλήθεια είναι και ισχυρισμός «εμείς πιστεύουμε ότι ο θεσμικός διάλογος των πολιτικών δυνάμεων, ώστε να διαμορφώσουν μία εθνική γραμμή, δεν πρέπει να γίνεται κατ'' εξαίρεση, όταν θα φτάνουν οι Τούρκοι στη Λαμία». Μισή αλήθεια γιατί ο ίδιος κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς προσχηματικότατα και τους ενημέρωσε κατά μόνας, μόνο εφόσον είχε διεκπεραιώσει τις Πρέσπες, και όχι κατά την έναρξη των συζητήσεων. Οι πολιτικοί αρχηγοί στην «ενημέρωσή» τους έμαθαν αυτά που ήδη είχαν μάθει από τα Μέσα Ενημέρωσης.
(Αντιθέτως θα μπορούσε να του αποδοθεί δίκιο στη κριτική για το «βραχυκύκλωμα» σχετικά με διαρροές που αφορούσαν τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης . Αλλά αυτό ήταν ένα επί μέρους θέμα αστοχίας τρέχουσας διαχείρισης).
Αντιθέτως – και για να γίνει διακριτή η ανωριμότητα ΣΥΡΙΖΑ – το ΚΙΝΑΛ λόγω της πολύχρονης κυβερνητικής εμπειρίας, έδειξε την ωριμότητα που απαιτούν οι περιστάσεις τέτοιες ώρες, κατηγορώντας τον Ερντογάν, και όχι την ελληνική κυβέρνηση.
Ο εκπρόσωπός του, Παύλος Χρηστίδη, δήλωσε ότι «έχουμε απέναντι μας ένα γείτονα ο οποίος παραβιάζει διαρκώς το διεθνές δίκαιο. Έχει ξεπεράσει τα όρια της προκλητικότητας και έχει περάσει στην επιθετικότητα, εδώ και αρκετό καιρό. Και αυτό είναι κάτι το οποίο όλες τις πολιτικές δυνάμεις στην πατρίδα μας και φυσικά όλο τον ελληνικό λαό τον βρίσκει μονιασμένο και στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση». Παράλληλα, υπενθύμισε τη θέση της Φώφης Γεννηματά για Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών - «και ως ένα μέσο πίεσης προς την απέναντι πλευρά», όπως είπε.
Εκ τω ανωτέρω απογυμνώνεται η πολιτική ανωριμότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι, δεν είναι επικίνδυνη γιατί δεν κυβερνά αυτός. Είναι απλώς ανώριμη. Δείχνει ότι δεν προσμετρά και δεν κατανοεί το βάρος των γεγονότων, και επιλέγει αναντίστοιχη ένταση σε θέματα που απαιτούν σίγαση, καταλλαγή, συλλογιστική και ομόνοια.
