Οι τρεις συν μία μάχες του Μητσοτάκη

Οι τρεις συν μία μάχες του Μητσοτάκη

Σε τρία συν ένα μέτωπα δίνονται και θα δοθούν οι προσεχείς «μάχες» της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό σε πρώτο πλάνο και σε δύσκολες αποστολές που απαιτούν «γνώση του πεδίου», διαπραγματευτική ικανότητα, διαχειριστική επάρκεια, πρόνοια, σχέδιο και ισχυρό φρόνημα.

Πρώτον: το άνοιγμα της χώρας ξανά στον κόσμο με την πλήρη επαναλειτουργία του τουρισμού. Εγχείρημα που εμπεριέχει αυξημένο ρίσκο και πολλαπλές αβεβαιότητες. Από σήμερα και στην πράξη, θα δοκιμαστεί το σχέδιο «ασφαλής Ελλάδα», πρεσβευτής του οποίου εμφανίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος με κάθε τρόπο και μέσο στο διεθνές κοινό. 

Δεύτερον: η διαπραγμάτευση με τους ευρωπαίους ομολόγους του ( σύνοδος κορυφής στις 18-19 Ιουνίου) για τα ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης, το ύψος και τις προϋποθέσεις τους. Η Αθήνα αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες των ευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων και του χρόνου που χρειάζεται για να ωριμάσουν οι αποφάσεις ωστόσο ο πρωθυπουργός θα επισημάνει με ένταση στους αρχηγούς των ευρωπαϊκών κρατών την ανάγκη επιτάχυνσης της πρώτης εκταμίευσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων εντός του 2020. 'Ετσι ώστε και να μην εξαντληθούν πολύτιμοι εθνικοί πόροι και το έμπρακτο «σήμα» ευρωπαϊκής στήριξης της ελληνικής οικονομίας να έρθει νωρίς. Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Μητσοτάκης θα καταθέσει στη σύνοδο έναν πλήρη φάκελο που θα εμπεριέχει και τις επιπτώσεις της καραντίνας στην ελληνική οικονομία αλλά και τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί και θα ενταχθούν στο νέο σχέδιο παραγωγικής και οικονομικής ανασυγκρότησης.

Τρίτον: Πρωθυπουργός και Υπουργός εξωτερικών επιστρέφουν σε έναν ακόμη συντονισμένο γύρο διπλωματικών διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων ώστε να «απενεργοποιηθούν» οι τουρκικοί σχεδιασμοί και επιδιώξεις. Μετά τη συμφωνία με την Ιταλία για την ΑΟΖ το σχέδιο της Αθήνα περιλαμβάνει την επιτάχυνση της αντίστοιχης διαδικασίας με την Κύπρο καθώς και των έτερων πλευρών του τετραγώνου Αθήνα - Λευκωσία - Τελ Αβίβ – Κάιρο. Την Τρίτη ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται επικεφαλής πολυμελούς υπουργικής αποστολής στο Τελ Αβίβ με διευρυμένη ατζέντα. Η επίσκεψη της ελληνικής αποστολής χαρακτηρίζεται από ισραηλινές πηγές ως «ορόσημο» και αναμένεται η υπογραφή μιας σειράς από συμφωνίες από τον τουρισμό και την ενέργεια μέχρι την κυβερνοασφάλεια. Στον τομέα της ασφάλειας αναμένεται να αποφασιστεί η εντατικοποίηση κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, αλλά και η κατασκευή ενός ισχυρότατου ραντάρ στην Ανατολική Κρήτη. Το οποίο είναι το πρώτο εκτός Ισραήλ, με τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ, το οποίο, με πρόσβαση Ελλήνων και Κυπρίων χειριστών, θα «σαρώνει» τα πάντα στην ευρύτερη περιοχή. Ταυτόχρονα ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ταξίδι του Νίκου Δένδια στο Παρίσι όπου αναμένονται «εξελίξεις» στην παραδοσιακή στρατηγική σχέση Ελλάδας – Γαλλίας. Ειδικά η συνδρομή της Γαλλίας σε μια απόπειρα δημιουργίας τετελεσμένων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα θεωρείται ζωτικής σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή η ελληνική πλευρά επιμένει να στέλνει σήματα για την ανάγκη αποκατάστασης διαύλων επικοινωνίας με την γείτονα σε επίπεδο αρχηγών των ενόπλων δυνάμεων για αποτροπή μιας επικίνδυνης εξέλιξης.

Τέταρτο πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να κινηθεί με σχέδιο και αποφασιστικότητα είναι το κομμάτι των μεταρρυθμίσεων που συνδέεται ευθέως με την προσέλκυση νέων επενδύσεων και υλοποίηση των ήδη συμφωνηθέντων.

Τελευταίο «μέτωπο» που σχετίζεται με όλα τα παραπάνω και διαχειρίζεται αποκλειστικά ο κ. Μητσοτάκης είναι οι διορθωτικές κινήσεις στο κυβερνητικό σχήμα, όπως επιλέγουν να χαρακτηρίζουν στελέχη του Μαξίμου τον επικείμενο ανασχηματισμό.  Οι διορθώσεις, προσθήκες και αφαιρέσεις δεν αποκλείεται  σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες να προηγηθούν και των «γενεθλίων» της κυβέρνησης στις 7 Ιουλίου.  Οι αλλαγές υπουργών , σε ουδέτερο χρόνο και πριν από ορόσημα π.χ όπως η ΔΕΘ «αποδραματοποιούν» τον ανασχηματισμό και η άμεση υλοποίησή τους δείχνει αποφασιστικότητα εκ μέρους του πρωθυπουργού να δώσει νέα δυναμική στο κυβερνητικό σχήμα. Οι υπάρχουσες πληροφορίες αναφέρουν ως πιθανό το σπάσιμο υπουργείων, αποχώρηση κάποιων εξωκοινοβουλευτικών που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, ευκαιρίες σε βουλευτές αλλά όχι με «περιφερειακά» κριτήρια. Αλλά και νέες «εκπλήξεις» διεύρυνσης του πέλους στήριξης της κυβέρνησης.