Διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή η κυβέρνηση τον κατηγορεί ότι χρησιμοποιεί εκφράσεις («η κυβέρνηση Μητσοτάκη καθίσταται ολοένα πιο επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα») που αξιοποιούνται θριαμβευτικά από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Αλλά δυστυχώς αυτό ακριβώς συμβαίνει. Την ίδια ώρα μια σειρά από δολοφονικές επιθέσεις κατά εξόριστων Τούρκων δημοσιογράφων στη Σουηδία και αλλού περνούν κάτω από τα ευαίσθητα ραντάρ των «ανθρωπιστών».
Πριν από λίγες μέρες, η σουηδική εφημερίδα «Aftonbladet», δημοσίευσε ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ δημοσιοποίησε για δεύτερη φορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα την διεύθυνση του αυτοεξόριστου Τούρκου δημοσιογράφου Αμπντουλάχ Μποζκούρ, στη Στοκχόλμη.
Η εφημερίδα δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα τη φωτογραφία του δημοσιογράφου, εμφανίζοντάς τον ως δολοφόνο και επικίνδυνο τρομοκράτη. Πλάι στην φωτογραφία του, υπήρχε η φωτογραφία του σπιτιού όπου κατοικεί με την οικογένειά του και όπου χρειάστηκε να μετακομίσει μετά το 2020, όταν ο Μποζκούρ, αρχισυντάκτης της αγγλόφωνης εφημερίδας Today's Zaman, δέχθηκε επίθεση και ξυλοκοπήθηκε από τρεις άνδρες ακριβώς μπροστά στον τόπο κατοικίας του.
Η νέα του κατοικία κρατήθηκε μυστική. Γι’ αυτό και ο ίδιος, σύμφωνα με το άρθρο, πιστεύει ότι πηγή της πληροφορίας που διοχετεύθηκε στον φιλοκυβερνητικό τουρκικό Τύπο ήταν η ΜΙΤ.
Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα η Σαμπάχ κατηγορεί ευθέως τον Μποζκούρ ότι βρίσκεται πίσω από την δολοφονία του Ρώσου πρέσβη Αντρέι Καρλόφ. Χωρίς ωστόσο να παρέχει οποιαδήποτε τεκμηρίωση με στοιχεία.
Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια
Προπαγανδιστικά, το χτύπημα ήταν διπλό: Κατηγορούν τη Σουηδία ότι προστατεύει τρομοκράτες και επομένως ορθώς η Τουρκία παρεμποδίζει την είσοδό της στο ΝΑΤΟ.
Και εξευμενίζουν τη Ρωσία ότι τάχα βρήκαν τον δολοφόνο του πρέσβη, οπότε δικαιολογούν τις επιθετικές ενέργειες του Πούτιν εναντίον των σκανδιναβικών χωρών που αποφάσισαν να εισέλθουν στη Συμμαχία.
Ο Καρλόφ πυροβολήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016 σε μια γκαλερί τέχνης στην Άγκυρα. Πριν πέσει νεκρός από τα πυρά των αστυνομικών, ο δολοφόνος φώναξε συνθήματα όπως «Αλλαχού Ακμπάρ», «Μην ξεχνάτε το Χαλέπι» και «Μην ξεχνάτε τη Συρία».
Στις 18 Μαρτίου 2022, ένας άλλος εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος, ο 44χρονος Αχμέτ Ντονμέζ, που έφυγε από την Τουρκία για την Στοκχόλμη το 2015, ξυλοκοπήθηκε από άγνωστους και τραυματίστηκε σοβαρά. Ένα αυτοκίνητο έπεσε πάνω στο δικό του και όταν εκείνος βγήκε για να δει τι έγινε δέχθηκε την επίθεση. Μαζί του ήταν και η κόρη του, που έβαλε τις φωνές βλέποντας τον πατέρα της αιμόφυρτο στο οδόστρωμα. Οι περαστικοί κάλεσαν το ασθενοφόρο και ο δημοσιογράφος βρέθηκε για εβδομάδες στην εντατική με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Μετά το δολοφονικό χτύπημα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της Τουρκίας κυκλοφόρησαν φωτογραφίες του δημοσιογράφου να κείτεται αναίσθητος στον δρόμο με το μήνυμα «ο δημοσιογράφος του FETO (όπως αποκαλούν το κίνημα του Γκιουλέν) ξυλοκοπήθηκε από ανώνυμους ήρωες από την Άγκυρα που τον πέταξαν στα σκουπίδια».
Σε μια άλλη περίπτωση, η Σαμπάχ δημοσίευσε (στις 22 του περασμένου Σεπτεμβρίου) και τον τόπο κατοικίας ενός άλλου εξόριστου Τούρκου δημοσιογράφου, του Σεβχερί Γκιουβέν, που έχει καταφύγει στην Έσση της Γερμανίας. Μαζί με τη φωτογραφία του και πάλι με την κατηγορία του «τρομοκράτη».
Ο Γκιουβέν ερευνά υποθέσεις διαφθοράς στο περιβάλλον του Ερντογάν, ενώ έχει συνδέσει την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016 με ενέργειες της ΜΙΤ και επαφές με φιλοκυβερνητικούς δημοσιογράφους.
Και ο Γκιουβέν αποδίδει τον εντοπισμό της κατοικίας του στη δράση των μυστικών υπηρεσιών.
Οι αποκαλύψεις του Μποζκούρ για την Ελλάδα
Ειδικά όσον αφορά στον Μποζκούρ, ο δημοσιογράφος υπογράφει μερικά από τα πιο αποκαλυπτικά ρεπορτάζ της γνωστής ιστοσελίδας Nordic Monitor. Ανάμεσά τους και το πρόσφατο, σύμφωνα με το οποίο ο Ερντογάν προσπαθεί να προκαλέσει, με την βοήθεια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, ένα πολεμικό επεισόδιο με την Ελλάδα, προκειμένου να κλιμακώσει την ένταση μεταξύ των δύο χωρών και να δικαιολογήσει μια τουρκική επίθεση ως «απάντηση» σε ελληνική ενέργεια.
Όπως ανέφερε, ο Ερντογάν έχει εντάξει την ΜΙΤ στο οπλοστάσιό του, ώστε να την χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά στο στήσιμο μιας μυστικής, στρατιωτικού τύπου, επιχείρησης εναντίον μιας δυτικής χώρας.
Αυτό παραπέμπει ξεκάθαρα στην υπόθεση της νησίδας στον Έβρο και των 38 προσφύγων, που μεταφέρθηκαν εκεί από την Τουρκία. Και αποδεικνύει στην πράξη πως σκοπός ήταν η πρόκληση ενός συνοριακού επεισοδίου.
Ωστόσο, όλα αυτά – και παρά το γεγονός ότι αποδεδειγμένα οι συντεταγμένες που είχαν δοθεί αφορούσαν σε τουρκικό έδαφος – αν και καταγγέλλονται από διωκόμενους Τούρκους δημοσιογράφους, όχι μόνο δεν λαμβάνονται υπόψη από διάφορους Έλληνες «δημοσιογράφους», τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που υποβάλλουν ερωτήσεις στη Βουλή περί της νησίδας και κάποιες ΜΚΟ, όπως το «Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες», που επιμένουν και συνεχίζουν να προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Αλλά οι «ανθρωπιστές» σφυρίζουν αδιάφορα
Σε ανακοίνωσή τους μάλιστα υποστηρίζουν περίπου πως έχουν το μονοπώλιο της προστασίας της ανθρώπινης ζωής – προφανώς χωρίς καθόλου να ενδιαφέρονται για το πόσες ζωές θα χάνονταν αν τελικά η Τουρκία κατάφερνε να υλοποιήσει την προβοκάτσια της.
Κατά την άποψή τους, όλοι είναι ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Πολύ περισσότερο που η ζωή των προσφύγων δεν κινδύνευε, καθώς μπορούσαν άνετα να περπατήσουν στο ποτάμι – η στάθμη των υδάτων ήταν πολύ χαμηλή – και μπορούσαν να φτάσουν στην ελληνική πλευρά, όπου άλλωστε διασώθηκαν τελικά.
Η Ελλάδα δέχεται καθημερινά δεκάδες ανθρώπους που φτάνουν στο έδαφός της. Οι 38 θα την πείραζαν; Κάποιος λόγος υπήρχε, δεν το καταλαβαίνουν;
Επομένως, όποιοι προβάλλουν τέτοια επιχειρήματα συμμετέχουν στην πρόκληση ενός επεισοδίου με απρόβλεπτες συνέπειες. Τόσο ειρηνιστές!
Και επιτέλους, γιατί σφυρίζουν αδιάφορα όταν στα αυτιά τους φθάνουν οι καταγγελίες του Μποζκούρ, εναντίον του οποίου η Τουρκία έχει εκδώσει πέντε εντάλματα σύλληψης; Γιατί δεν τον υπερασπίζονται όταν καταγγέλλει ότι ο Ερντογάν συκοφαντεί τους εξόριστους Τούρκους δημοσιογράφους αποκαλώντας τους δολοφόνους, απειλώντας συγχρόνως τη ζωή τους;
Αυτοί δεν επιδίδονται σε «ερευνητική δημοσιογραφία»; Δεν έχει αξία η δική τους προσπάθεια να ενημερωθεί η κοινή γνώμη, ώστε να αποκαλυφθεί το επικίνδυνο παιχνίδι της Τουρκίας;
Δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Σαμπάχ, όπως αναφέρουν οι εξόριστοι Τούρκοι δημοσιογράφοι, ανήκει στον όμιλο «Turkuvaz Medya Grubu», με επικεφαλής τον Σερχάτ Αλμπαϊράκ, αδελφό του γαμπρού του Ερντογάν και πρώην υπουργού Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ;
Αλλά όχι! Οι εγχώριοι ανθρωπιστές ενδιαφέρονται μόνο να καταγγέλλουν την Ελλάδα. Τροφοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο την τουρκική προπαγάνδα και εκείνα τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης που θριαμβολογούν όταν οι εξόριστοι Τούρκοι δημοσιογράφοι πέφτουν θύματα βίας. Προφανώς, ούτε αυτοί έχουν ψυχή για τους μεγάλους «ανθρωπιστές»…
* Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
