Του Γιάννη Σιδέρη
«Βγήκαν τα μαχαίρια στο ΚΙΝΑΛ», μετά το αυστηρό μήνυμα Φώφης, ότι δεν θα δείξει καμία περαιτέρω ανοχή σε προσωπικές στρατηγικές και διχόνοια στο εσωτερικό του κόμματος – με το Ποτάμι να απαντά… γενναίως ότι τόσο το ίδιο, όσο και ο Σταύρος Θεοδωράκης, δεν δέχονται εντολές από κανέναν.
Η Φώφη Γεννηματά, φυσική αρχηγός του ΠΑΣΟΚ - καθότι εκλεγμένη - θέλησε να αναβαπτίσει το κόμμα της μέσα στον κόσμο της κεντροαριστεράς, ρετουσάροντας το απαξιωμένο όνομά του, καθώς με την συνηγορία του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος ποίησε την νήσσαν για τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή) χρεώθηκε εξ ολοκλήρου το άγος της χρεοκοπία τη χώρας.
Προς τούτο άνοιξε τις διαδικασίες, σε μια πάνδημη πρόσκληση του Κόσμου και των σχημάτων της Κεντροαριστεράς. Ήταν η εποχή που οι λίγοι που είχαν απομείνει να ψηφίζουν Κεντροαριστερά, ήταν μόνο Πασόκοι, παρ'' όλη την πολιτική καταφρόνια και το φραστικό - και όχι μόνο - bulling που εισέπρατταν από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ο κόσμος αυτός, και άλλοι που είχαν αποτραβηχτεί στην ιδιώτευση, αναθάρρησε με την αναγγελία του νέου κόμματος. Γρήγορα όπως άρχισε να απογοητεύεται, καθώς η διαδικασία συγκρότησης εκφυλίστηκε σε «παιδική χαρά», και ξαναγύρισαν στην πολιτική τους κατήφεια, αδιαφορώντας για τα τεκταινόμενα ως ανάξια ενδιαφέροντος.
Τα μεγάλα προβλήματα τα έφερε η πλευρά του Ποταμιού, το οποίο βλέποντας από τις δημοσκοπήσεις ότι στερεύει, έτρεξε να αναβαπτισθεί σε μία νέα πηγή ύδατος: Τις ψήφους των Πασόκων. Ωστόσο υπήρχε μια παράδοξη άποψη στην ηγετική ομάδα - δηλαδή στον Σταύρο. Ενώ το Ποτάμι κατρακυλούσε δημοσκοπικώς στα γενικά κοινά, υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι θα προσελκύσει ψηφοφόρους εάν η εκλογή αρχηγού γινόταν με νεωτερικές μεθόδους, μέσω ιντερνέτ και sms, ώστε να μην πέσει θύμα των κομματικών μηχανισμών!
Ήταν αρχηγός κόμματος, συμμετείχε στη δημιουργία νέου, αλλά δαιμονοποιούσε τους κομματικούς μηχανισμούς, ως κάτι σκοτεινό, ως συναθροίσεις ύποπτων ανθρώπων που άλλη δουλειά δεν είχαν παρά να απεργάζονται την εξαφάνιση του Ποταμιού. Λογικό αφού το Ποτάμι δεν κατόρθωσε να στήσει Τοπικές Οργανώσεις, με αποτέλεσμα στην επαρχία να σαρωθεί από τον βρώμικο πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον του οι Τοπικές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες τον παρουσίαζαν ως εντεταλμένο του Μπόμπολα και δεν υπήρχε άνθρωπος να αντιλέξει με οργανωμένο επιχείρημα.
Την ίδια στιγμή πολιτικοί του φίλοι, εντοπιζόμενοι στον φιλελεύθερο χώρο, αλυχτούσαν κατά της δήθεν κομμματοκρατίας και των σκοτεινών μηχανισμών της, παρότι και οι ίδιοι συνωστίζονταν για την συγκρότηση του νέου κόμματος. Το ανομολόγητο βέβαια ήταν, πως έχοντες μια υπερεκτιμημένη γνώμη για την ακτινοβολία και την πνευματικότητά τους, απαιτούσαν να ηγηθούν του νέου κόμματος βασιζόμενοι στις ψήφους των Πασόκων, αλλά εξοστρακίζοντας τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία η πνευματική τους λαμπρότης απεχθανόταν, καθότι ήταν Πασοκαρίες – άρα εκπρόσωποι του χύμα λαού.
(Είναι χαρακτηριστικό, γνωστός και σεβαστός καθηγητής του χώρου, έγραψε στο facebook ότι είναι… ντροπή να ηγείται της Κεντροαριστεράς η Φώφη και όχι η... και ο… ονόματα που ήταν γνωστά σε κύκλους της «πεφωτισμένης» κεντροαριστερής και φιλελεύθερης πανεπιστημιακής ιντελιγκέντσιας, αλλά εντελώς άγνωστα στον πολύ λαό, ο οποίος - τι να κάνουμε – αναγνώριζε ως φυσική του ηγεσία τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και όχι τους άγνωστους πεφωτισμένους (τα γράψαμε αυτά και χαρακτηριστήκαμε… ανεξίτηλα από κάποιους εύκολους, ως βαθύ ΠΑΣΟΚ!).
Η συγκρότηση του νέου κόμματος έγινε κακήν κακώς, και εκεί η κα Γεννηματά διέπραξε το βασικό της λάθος. Ενώ η ίδια ήταν εκλεγμένη ως αρχηγός του νέου κόμματος, αγνόησε σε σημείο προσβολής - χάριν των απαιτήσεων άλλων υποψηφίων - τις 212 χιλιάδες λαού που προσήλθε αυτοβούλως να ψηφίσει αρχηγό του ΚΙΝΑΛ. Τα νέα όργανα, όπως το Πολιτικό Συμβούλιο ή η Κ.Ε δεν εξελέγησαν με την ψήφο των μελών, αλλά διά της συμβιβαστικής απονομής θέσεων! Ακόμη και οι θέσεις των Γραμματέων των νέων Νομαρχιακών Οργανώσεων - όπως μάθαμε μόλις χθες - απονέμονται έτσι! Οπότε σε ένα νομό που υπάρχουν μόνο Πασόκοι ως ενεργά πολιτικά μέλη (της Φώφης, του Ανδρουλάκη ή του ΓΑΠ), ενδέχεται ο Γραμματέας να είναι του Σταύρου η του Καμίνη («γελάει ο κόσμος» ήταν η φράση που μας μεταφέρθηκε)
Με άλλα λόγια: Το ΠΑΣΟΚ είχε το 90% των ψήφων, αλλά η Γεννηματά κράτησε κάτι λιγότερο από το 30% των θέσεων, λιγότερες ο δεύτερος Ανδρουλάκης, 17% με 18% ο Σταύρος και οι άλλες μοιράστηκαν στους υπολοίπους (κατά προσέγγιση τα ποσοστά). Ο λαός των 212 χιλιάδων αγνοήθηκε, κυρίως επειδή το απαίτησε το Ποτάμι, για να μην πέσει - πάλι- θύμα των κομματικών μηχανισμών (ενώ οι θέσεις εξ' απονομής, η «κοοπτάτσια» που έλεγε παλιά η Αριστερά, δεν ήταν μεθοδολογία μηχανισμών. Ήταν έκφραση λαού!).
Άλλο λάθος της κας Γεννηματά ήταν ότι δεν ομογενοποιήθηκαν οι δύο Κοινοβουλευτικές ομάδες υπό το νέο αρχηγό του νέου κόμματος. Έτσι ο κ. Θεοδωράκης εν είδει αρχηγού έπαιρνε πρωτοβουλίες ως να ήταν αρχηγός άλλου κόμματος, παρότι είχε προσχωρήσει στο ΚΙΝΑΛ, και παρότι αυτό είχε αρχηγό. Είχαμε εντοπίσει τα ανωτέρω δυσλειτουργικά και α-πολιτικά και είχαμε εκφράσει την άποψη ότι εγχείρημα δεν έχει μέλλον. Μάλλον δικαιωνόμαστε.
Φυσικά από την πλευρά Γεννηματά υποστηρίζουν ότι χθες απλώς δόθηκε ένα μήνυμα. Δεν μιλούν για διαγραφές.
Δεδομένης όμως της πολιτικής ιδιοσυστασίας κάποιων εκ των πρωταγωνιστών, πιστεύουμε ότι στο τέλος δεν θα αποφευχθεί η διάσπαση. Και χαμένος θαρρούμε δεν θα είναι το ΠΑΣΟΚ. Τον κόσμο του, αυτόν τον ολίγο πλέον, τον κράτησε και μπήκε στη Βουλή, σε μια εποχή που… «και τα φύλλα των δένδρων θρόιζαν το όνομα Τσίπρας», όπως μας είπε βουλευτής. Πόσο μάλλον στις επόμενες εκλογές όπου τα φύλλα των δένδρων δεν θα θροΐζουν το όνομα Τσίπρας!
Φωτογραφία: Intimenews
