Του Γιάννη Σιδέρη
Αυτό το μίζερο τρομώδες σύρσιμο θα συνεχιστεί, για να φτάσουμε στον μεγάλο άθλο, να ξαναγυρίσει η οικονομία στο 2014, όπως είπε ο επικεφαλής του ESM, K. Regling.
Και κάθε που θα ανεβαίνουμε λίγο, αφού η κυβέρνηση θα έχει υποχωρήσει αντιστοίχως από τη «ρωμαλέα» της διαπραγμάτευση, θα προσπαθεί να πείθει - και μάλλον θα πείθει - ότι μας έβαλε αλώβητους από την κρίση «με την κοινωνία όρθια».
Χθες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος, εκ μέρους της κυβέρνησης έκανε ένα βήμα πίσω, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμφωνήσει σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για το '19 και το '20, δηλώνοντας ότι «ακόμα κι αν ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα λέει ότι το 2019 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, τίποτα δεν εμποδίζει να απομειωθούν και οι στόχοι των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων σε ό, τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα».
Όλοι πλέον επείγονται για την τεχνική συμφωνία, ακόμη και ο πρωθυπουργός από την Κούβα, αφού από το Μαξίμου υποστηρίζουν ότι δική τους απαίτηση είναι να τελειώσει εντός τριημέρου. Αυτός που το έθεσε δημόσια βεβαίως και μετ' επιτάσεως είναι ο ευρωπαίος Επίτροπος Pierre Moscovici, ο οποίος τόνισε ότι αποτελεί προϋπόθεση μια συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο «staff level agreement», αυτή την εβδομάδα, με το σύνολο των θεσμών, ώστε αυτοί να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει για το χρέος. Φυσικά συμπλήρωσε αυτό που ξέρουν όλοι εκτός από την κυβέρνηση, ότι στο «staff level agreement», θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται και το ΔΝΤ, καθώς «το ΔΝΤ είναι σημαντικό εταίρος για την Ελλάδα και τους πιστωτές»!
Το χειρότερο δε είναι, πως δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο και τέταρτου μνημονίου. Ναι μεν δεν το εξετάζουν αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να το αποκλείσει – φυσικά αν τα στοιχεία της ελληνικής οικονομίας ήταν ενθαρρυντικά και αναμφισβήτητα, αν συνολικά το υπουργικό συμβούλιο και ηγεσία τον είχαν πείσει για τη διαχειριστική - διοικητική – κυβερνητική τους αρτιότητα, μάλλον θα το απέκλειε.
Κυβερνητική πηγή μιλώντας στο liberal εξέφρασε «την ειλικρινή» πρόθεση της κυβέρνησης να κλείσει η διαπραγμάτευση στις 5 Δεκεμβρίου, ωστόσο δεν απέκλεισε αυτή να πάει το τελευταίο δεκαήμερο του χρόνου. Άγνοια δήλωσε αν ως τότε θα έχουν ψηφισθεί όσα υπόσχονταν να ψηφίσουν εφόσον η διαπραγμάτευση έκλεινε στις 5.
Το μέγα ζητούμενο για τους δανειστές είναι η συμμετοχή του ΔΝΤ με 6 δις (ουσιαστικά θα επιστραφούν στα ταμεία του), και για την τεχνογνωσία που διαθέτει τόσο σε τεχνοκρατικό επίπεδο όσο και στο να «κοντρολάρει» τις ελληνικές ηγεσίες που έχουν «φυγόκεντρες» τάσεις από τις συμφωνίες που υπογράφουν.
Πάντως, το κλείσιμο της συμφωνίας στις 5/12 κατά τον πρόεδρο του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, θα επιτρέψει στο συμβούλιο να συζητήσει τα μακροπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Αυτά που έχουμε πει ότι δεν είναι σημαντικά, επί της ουσίας, αλλά έχουν δυναμικό συμβολισμό, καθώς θα αρθούν τα προσχήματα, ώστε να μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση (και αυτή συμβολική υπόθεση, περίπου 4 δις) και στη συνέχεια, 3 χρόνια από την τελευταία φορά, να αποτολμήσουμε να βγούμε στις αγορές.
Τα ίδια ιδανικά;
Τις ίδιες περίπου ώρες, έμπλεος συγκίνησης ο πρωθυπουργός στην Αβάνα, εκφώνησε τον επικήδειο στη μνήμη του Fidel Castro, ολοκληρώνοντας τον χαιρετισμό του με το γνωστό σύνθημα - κλισέ «Hasta la Victoria siempre» (Πάντα μέχρι τη νίκη).
Ανέφερε όλα τα επιβαλλόμενα, ηρωικά και πένθιμα, σε τέτοιες περιπτώσεις, «το παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης που με το παράδειγμά του ενέπνευσε τους αγώνες των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο», «τον δικό μας Fidel, τον Fidel που ανήκει σε κάθε γωνιά του πλανήτη», «ο Fidel μετέτρεψε την Κούβα από μια ακόμα δικτατορία σε ένα παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης και αξιοπρέπειας», που «αφήνει πολύτιμη κληρονομιά στους λαούς», που «έθεσε τις βάσεις για μια νέα, δυναμική εποχή περιφερειακής ολοκλήρωσης» (;).
Ο κ. Τσίπρας ευκαιρίας δοθήσεις, διά του λόγου του εξήγησε στους ακροατές του και τα περί των δικών μας δυναστών: «Και μεις πάντως στην Ευρώπη έχουμε τους δικούς μας δυνάστες. Την απάνθρωπη λογική των νόμων της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού».
Τέλος, ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι εκπροσωπεί ένα λαό σε μια μακρινή γωνιά του πλανήτη, μα «τόσο κοντά στις αξίες και τα ιδανικά για τα οποία παλέψατε και παλεύετε».
Μάλλον ο κ. Τσίπρας εννοούσε τα συνήθη, πανανθρώπινα και ανθρωπιστικά, αλλά άσφαιρα, ιδανικά που αναφέρονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί αν το πάρει κανείς τοις μετρητοίς αυτό το τελευταίο, θα πρέπει να υπομνήσει στον κ. Τσίπρα ότι ο Μεγάλος εκλιπών πάλευε για τον κομμουνισμό. Άρα δεν παλεύουμε για τα ίδια ιδανικά.
Εκτός αν και εμείς γι' αυτό παλεύουμε και δεν μας το λέει!
