Δε θα αμφισβητούσα ποτέ ότι οι επερχόμενες εκλογές είναι από τις πλέον κρίσιμες της μεταπολιτευτικής περιόδου για την πατρίδα μας. Αυτό όμως που με βάζει σε μεγάλο πειρασμό να το αμφισβητήσω, είναι αυτό καθεαυτό το υποτιθέμενο θεμελιώδες δίλημμα, η επιλογή την οποίαν καλούμαστε να κάνουμε στις 21 Μαΐου ως Έλληνες πολίτες. Διότι, τι είδους δίλημμα τίθεται για τις προοπτικές της χώρας μας, πχ ανάμεσα σε μια κυβέρνηση που κατάργησε ή μείωσε θεαματικά δεκάδες φόρους και σε μία άλλη, η οποία επί των ημερών της δεν έκανε τίποτε άλλο από το να απομυζά τη μεσαία -κυρίως- τάξη, θα έλεγε κανείς με μια εκδικητική φορολογική πολιτική;
Τι είδους δίλημμα τίθεται άραγε ανάμεσα σε έναν πρωθυπουργό που υψώνει διεθνές ανάστημα και προχωρά αποφασιστικά στην ολοκλήρωση του φράχτη στον Έβρο και στον επίδοξο αντίπαλό του, ο οποίος αναμασά ουτοπικά ιδεολογήματα περί ανοιχτών συνόρων κ.λπ;
Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύουν στην αμνησία των πολιτών. Ακριβώς διότι ελπίζουν πως όλα όσα έκαναν επί τέσσερα και πλέον χρόνια ως κυβέρνηση, έχουν παραγραφεί, έχουν ξεχαστεί.
Αναρωτιέμαι όμως εάν έχουν συγχωρηθεί τα αισχρά ψέματα για το σκίσιμο των μνημονίων και το αντισυνταγματικό δημοψήφισμα, για την «σεισάχθεια» που θα αποσπούσε ο κ. Τσίπρας από τους δανειστές της χώρας, ή, έστω, για την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Η μόνη αλήθεια είναι ότι σε κάθε τομέα του κυβερνητικού έργου ο κ. Τσίπρας υποσχόταν και έταζε ασυλλόγιστα, ελπίζοντας ότι θα φυτρώσουν λεφτόδεντρα, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χωρίς τυμπανοκρουσίες και αυτοδιαφήμιση, απλώς εκπλήρωνε τις δεσμεύσεις του απέναντι στον ελληνικό λαό.
Ενδεικτικά αναφέρω τις αλλεπάλληλες αυξήσεις του κατώτατου μισθού, το σύμβολο της πλήρους αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρατία τον παρέλαβε στα 650 και τον ανέβασε στα 780 ευρώ. Με Τσίπρα οι συνταξιούχοι γνώρισαν μόνο μειώσεις και εξευτελισμούς, όπως όταν ο κ. Βαρουφάκης έκλεισε τις τράπεζες, αφήνοντας τους ηλικιωμένους συμπολίτες μας σε απόγνωση μπροστά στα μηχανήματα ανάληψης για 60 ευρώ. Με Μητσοτάκη, όμως, επετεύχθη αύξηση των συντάξεων για πρώτη φορά ύστερα από 12 χρόνια.
Επιπλέον διευθετήθηκε η προσωπική διαφορά υπέρ των συνταξιούχων ώστε να εξομαλυνθούν οι απολαβές που τσάκισε ο νόμος Κατρούγκαλου, ενώ καταργήθηκε η εισφορά αλληλεγγύης για τους φορολογούμενους και ο ΕΝΦΙΑ -ο φόρος που θα εξαφάνιζε ο κ. Τσίπρας- περιορίστηκε κατά 35%.
Η κυβέρνηση της ΝΔ προσέλκυσε επενδύσεις και ανέδειξε την Ελλάδα σε πρωταθλήτρια βάσει ρυθμού ανάπτυξης, σε σύγκριση με τις περισσότερες χώρες της ΕΕ, δημιούργησε πάνω από 300.000 θέσεις εργασίας και μείωσε την ανεργία κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες.
Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ ποιος θα είχε την περιέργεια να μάθει τι εννοεί ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Πολάκης όταν διακηρύσσουν ότι «θα είναι αλλιώς με τη δεύτερη φορά αριστερά». Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ανεδαφική κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προεξαγγέλλει νέα φοροεπιδρομή, με το επιχείρημα ότι «οι πολιτικές της ΝΔ είναι 'ταξικές'».
Σύνηθες αναποδογύρισμα της ορθής λογικής από το ΣΥΡΙΖΑ: Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι «ταξική» η κατάργηση φόρων και εισφορών στην οποία προχώρησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μεθοδικά και κοστολογημένα, με στόχο να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις και να τονώσει την πραγματική οικονομία. Ενώ δεν είναι ταξικές οι φορολογικές ενέδρες που δεν έπαψε να στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε μικρομεσαίο επιχειρηματία, όπως και σε κάθε εργαζόμενο.
Για όλα αυτά, θεωρώ ότι οι εκλογές της 21ης Μαΐου, είναι οι εκλογές στις οποίες οι ψηφοφόροι θα καταδείξουν ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα. Ποιο θα είναι το κόμμα και ποιος ο Πρωθυπουργός που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην επόμενη ημέρα με ασφάλεια. Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είναι εκείνο που θα κρίνει και τη συνέχεια. Είναι μία ενιαία διαδικασία, στην οποία δεν επιτρέπονται επιπόλαιες επιλογές και απερίσκεπτα μηνύματα δήθεν διαμαρτυρίας. Και, εν τέλει, ανάμεσα στη σταθερότητα και την επιπολαιότητα, ανάμεσα στη σοβαρότητα και την αχαλίνωτη δημαγωγία, δεν υπάρχει πραγματικό και έγκυρο δίλημμα.
Η ανανέωση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μονόδρομος για κάθε ορθολογικά σκεπτόμενο Έλληνα και για κάθε Ελληνίδα, προκειμένου να υπάρξει συνέχεια στην εθνική προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον, αυτό που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας. Κανείς δεν έχει ανάγκη να δοκιμάσει ξανά την, αποδεδειγμένα αποτυχημένη, συνταγή του κ. Τσίπρα. Η Ελλάδα διψά για πρόοδο και ευημερία, χωρίς ακροβασίες και επικίνδυνους πειραματισμούς -όπως η απλή αναλογική, ένα σύστημα-νάρκη στην ομαλότητα που, εσκεμμένα, έχει τοποθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, η κάλπη είναι μία, σε μία ημερομηνία, σε μία και μόνη εκλογή: Στις 21 Μαΐου, ψήφο στη Νέα Δημοκρατία!
* Ο Χάρτης Θεοχάρης είναι Βουλευτής Νοτίου Τομέα-Γραμματέας Προγράμματος ΝΔ
