Μουσική «είναι η σιωπή ανάμεσα στις νότες» είχε πει ο Γάλλος μουσικός Κλωντ Ντεμπυσσύ (1862-1918), είναι «το ανοιχτήρι της ψυχής» είχε επισημάνει ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρυ Μίλλερ (1891-1980), «ξεπλύνει από την ψυχή τη σκόνη της καθημερινότητας» είχε δηλώσει ο Γερμανός συγγραφέας Μπέρτχολντ Άουερμπαχ (1812-1882). «Το φάρμακο του μέλλοντος θα είναι ήχος και μουσική» είχε πει ο Αμερικανός μυστικιστής Έντγκαρ Κέις αναφερθείς στη θεραπευτική λειτουργία της μουσικής.
«Μετά τη σιωπή, αυτό που είναι πιο κοντά στο να μπορέσει να εκφράσει το ανείπωτο είναι η μουσική» είχε δηλώσει ο Άγγλος συγγραφέας Άλντους Χάξλεϋ (1894-1963), ενώ, για τη δημιουργία μουσικού ήχου ο Αμερικανός σαξοφωνίστας της τζαζ Τζον Κόλτρεϊν (1926-1967) είχε υποστηρίξει ότι «μπορείς να παίξεις μουσική και με ένα κορδόνι παπουτσιών αν είσαι αληθινός».
Πρόκειται για ορισμένες μόνο από τις αμέτρητες δηλώσεις που έχουν γίνει από μουσικούς και για τη μουσική, τις ανακαλούμε με αφορμή την 21η Ιουνίου που έχει καθιερωθεί ως Ευρωπαϊκή Γιορτή και Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Μαζί με τις ανωτέρω και την αληθινή και συνάμα τρυφερή του μεγάλου μας συνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη (1925-2021): «αν δεν είχα βιώσει αυτά που βίωσα, δεν θα είχα γράψει αυτήν την μουσική. Η μουσική για εμένα ποτέ δεν υπήρξε αυτοσκοπός, είναι κάτι το βιωματικό».
Και η κουβέντα μπορεί να συνεχιστεί, για το λυτρωτικό χαρακτήρα της μουσικής, για τη μετουσίωση των ενδότερων σε ένα έργο τέχνης, στην προκειμένη μια σύνθεση, για την παρομοίωση της μουσικής με τη «φωνή» όπως τονίζει η σκηνοθέτις Τζαίην Κάμπιον στην ταινία της «Μαθήματα πιάνου» (The Piano).
Μπορεί επίσης να συνεχιστεί στην παρατήρηση ότι ένα γεγονός που αναγγέλλεται με μουσική, προξενεί συγκίνηση, στον προσδιορισμό της μουσικής ως της πιο διαδεδομένης μορφής τέχνης· ο ήχος, οι ήχοι ξεπηδούν με την αφή σε ένα κουμπί στο κινητό μας, με το πάτημα του κουμπιού του ραδιοφώνου.
Αναζωογονητική η αύρα, η ενέργεια που μεταδίδεται κατά τη ζωντανή εκτέλεση μουσικών έργων, η επικοινωνία των μουσικών με το κοινό. Από τη μία πλευρά, της σκηνής, εκείνοι που έχουν ανεβεί για τη μουσική πράξη, από την άλλη, οι θεατές που έχουν έρθει για να «παραλάβουν» πολιτισμό.
Πηγή φωτ.: Shutterstock
Αν και η μουσική γιορτάζεται καθημερινά, την 21η Ιουνίου τιμάται ιδιαίτερα με εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο. Για την ιστορία, η Ευρωπαϊκή Γιορτή Μουσικής γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 21 Ιουνίου του 1982 στο Παρίσι, με πρωτοβουλία του τότε υπουργού Πολιτισμού Ζακ Λανγκ, με σκοπό να βγούνε «όλοι οι μουσικοί στους δρόμους». Με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, το 1985 η Αθήνα ήταν η πρώτη Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης και η πρώτη πόλη εκτός Γαλλίας που γιόρτασε την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής.
Κατόπιν μιας δεκαετίας, οι εκδηλώσεις εξαπλώθηκαν σε αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και πλέον η Γιορτή της Μουσικής γιορτάζεται με περισσότερες από 25.000 εκδηλώσεις όλων των μουσικών ειδών και δωρεάν για το κοινό, με ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικούς να κατακλύζουν δημόσιους χώρους και αίθουσες σε όλη την Ευρώπη, αναδεικνύοντάς την ως τη μεγαλύτερη κοινή πολιτιστική διοργάνωση.
Στην Ελλάδα, κάθε χρόνο, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού ανακοινώνει σειρά μουσικών εκδηλώσεων και συναυλιών με ελεύθερη είσοδο. Εφέτος, ρυθμοί και μελωδίες από διαφορετικές μουσικές κουλτούρες θα αντηχήσουν σε αίθουσες, κήπους και αρχαιολογικούς χώρους, σε περισσότερες από δεκαπέντε πόλεις, από την Αθήνα έως την Θεσσαλονίκη, την Πάτρα έως την Ξάνθη και την Λευκάδα μέχρι την Ρόδο, υπενθυμίζοντας ότι ο Ιούνιος είναι ο κατεξοχήν μήνας της Μουσικής.
Μία από τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν (21/6, 20:00), εκείνη της ονοματοδοσίας του πάρκου στη συμβολή Ιεράς Οδού και Πειραιώς, σε Πάρκο Μίκης Θεοδωράκης. Την εκδήλωση θα πλαισιώσει συναυλία-αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη, με τη συμμετοχή Ελλήνων ερμηνευτών και την Ορχήστρας Μίκης Θεοδωράκης.
