Τι είναι φασισμός και τι βία; Μπορούν να παραβιαστούν οι νόμοι της δημοκρατίας στην προσπάθει καθενός να την υπερασπιστεί; Ερωτήματα σαν αυτά θέτει η πολυβραβευμένη παράσταση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν, Τιάγκο Ροντρίγκες, με τίτλο «Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες», η οποία ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση από τις 4 έως τις 8 Δεκεμβρίου (20:30).
Η υπόθεση αφορά σε μία οικογένεια που βρίσκεται συγκεντρωμένη στο εξοχικό της, κάπου στον πορτογαλικό Νότο. Το αγριογούρουνο σιγοψήνεται, τα σπαράγγια με τα αυγά είναι έτοιμα, ωστόσο, κάτι δεν πάει καλά. Γιατί τους λένε όλους Καταρίνα, άνδρες και γυναίκες; Και γιατί όλοι φορούν ποδιές και φούστες κλαρωτές; Τα πάντα είναι μέρος μιας παράδοξης τελετουργίας, διότι η οικογένεια σκοτώνει φασίστες.
Πρόκειται για μία παράδοση, μία φορά τον χρόνο: εγκαταλείπουν την κανονική ζωή τους για να επιτελέσουν ένα φονικό τελετουργικό. Η αρχή έγινε το 1954, ως αντίποινα στον φόνο της 26χρονης εξεγερμένης αγρότισσας Catarina Eufémia, μιας τρόπον τινά «Αντιγόνης», που ήταν υπαρκτό πρόσωπο και σύμβολο του αγώνα των Πορτογάλων κατά της δικτατορίας, η οποία κράτησε από το 1933 έως το 1974. Έκτοτε, κάθε χρόνο, ένας φασίστας φονιάς γυναικών θανατώνεται στον βωμό της εκδίκησης για τον άδικο χαμό της.
Βρισκόμαστε πλέον στο 2028 και, ενώ ένα ολοκληρωτικό καθεστώς βρίσκεται και πάλι στην εξουσία, το νεαρότερο μέλος της οικογένειας, η Καταρίνα, πρόκειται να σκοτώσει τον πρώτο της φασίστα, ο οποίος έχει απαχθεί για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Μόνο που η νεαρή Καταρίνα αρνείται να προχωρήσει στη θανάτωση του ομήρου και ξεσπά τότε οικογενειακή έριδα.
Ποιος ο σκοπός του έργου;
Η δημιουργία ενός έργου το οποίο θα προκαλούσε αναστάτωση, ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις των θεατών, ήταν η επιδίωξη του Πορτογάλου σκηνοθέτη και συγγραφέα, όπως ο ίδιος επισημαίνει.
«Και για να το επιτύχουμε αυτό, θα έπρεπε εμείς οι ίδιοι πρώτα να αισθανόμαστε αναστατωμένοι. Μου φαινόταν θεμελιώδες να αναζητώ σε κάθε πρόβα τη σπίθα της αναστάτωσης. Και ένιωθα πολύ τρομοκρατημένος, αλλά συγχρόνως και ενθουσιώδης, για τις συνεχόμενες μέρες αναστάτωσης που βιώναμε, καθώς δουλεύαμε με αυτό το υλικό, προσπαθώντας να χτίσουμε χαρακτήρες, λόγια και γεγονότα επί σκηνής, που θα επιχειρούσαν να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία του θεάτρου για να οδηγήσουν το κοινό σε ένα ταξίδι μυθοπλασίας και σκέψης».
Από την παράσταση «Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» © Joseph Banderet, πηγή φωτ.: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Η παράσταση απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ξένης Παράστασης στα UBU 2023 στην Ιταλία, το Βραβείο Καλύτερης Ξένης Παράστασης το 2023 από την Ένωση Κριτικών Γαλλίας, ήταν υποψήφια για βραβείο στην κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Παράστασης στα Premis de la Crítica, στην Καταλονία, περιλαμβάνεται στη λίστα με τις καλύτερες ευρωπαϊκές παραστάσεις του 2022 από τους New York Times.
Συντελεστές
Κείμενο & Σκηνοθεσία: Tiago Rodrigues
Καλλιτεχνική συνεργάτρια: Magda Bizarro
Σκηνογραφία: F. Ribeiro
Φωτισμοί: Nuno Meira
Κοστούμια: José António Tenente
Σχεδιασμός Ήχου & Πρωτότυπη Μουσική: Pedro Costa
Διεύθυνση χορωδίας & Φωνητικές ενορχηστρώσεις: João Henriques
Αφηγήσεις: Cláudio de Castro, Nadezhda Bocharova, Paula Mora, Pedro Moldão
Χορογραφία: Sofia Dias, Vítor Roriz
Διαχείριση όπλων: David Chan Cordeiro
Μεταφράσεις: Thomas Resendes (γαλλικά), Daniel Hahn (αγγλικά), Vincenzo Arsilio (ιταλικά), Igor Metzeltin (γερμανικά), Γιάννης Παπαδάκης (ελληνικά)
Υποτιτλισμός: Patrícia Pimentel
Με τους/τις: Isabel Abreu, Romeu Costa, António Fonseca, Beatriz Maia, Marco Mendonça, António Parra, Carolina Passos Sousa, Rui M. Silva
Παραγωγή: Teatro Nacional D. Maria II (Λισαβόνα)
Εκτελεστική παραγωγή: Festival d’Avignon
Από την παράσταση «Η Καταρίνα και η ομορφιά να σκοτώνεις φασίστες» © Joseph Banderet, πηγή φωτ.: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συμπαραγωγή: Wiener Festwochen (Βιέννη), Emilia Romagna Teatro Fondazione (Μόντενα), Théâtre de la Cité - CDN Toulouse Occitanie & Théâtre Garonne Scène européenne (Τουλούζ, Γαλλία), Festival d’Automne à Paris & Théâtre des Bouffes du Nord (Παρίσι), Teatro di Roma – Teatro Nazionale (Ρώμη), Comédie de Caen (Καέν, Γαλλία), Théâtre de Liège (Λιέγη, Βέλγιο), Maison de la Culture d'Amiens (Αμιέν, Γαλλία), BIT Teatergarasjen (Μπέργκεν, Νορβηγία), Le Trident – Scène nationale de Cherbourg-en-Cotentin (Γαλλία), Teatre Lliure (Βαρκελώνη), Centro Cultural Vila Flor (Γκιμαράες, Πορτογαλία), O Espaço do Tempo (Μοντεμόρ-ο-Νόβο, Πορτογαλία)
Υποστήριξη: Almeida Garrett Wines, Cano Amarelo, Culturgest
Μουσική της παράστασης: Hania Rani (“Biesy” και “Now, Run”), Joanna Brouk (“The Nymph Rising” και “Calling the Sailor”), Laurel Halo (“Rome Theme III” και Hyphae”) και Rosalía (“De Plata”).
Δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020 στο Centro Cultural Vila Flor (Γκιμαράες, Πορτογαλία).
Συζήτηση με τον Tiago Rodrigues: Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου μετά την παράσταση (στα αγγλικά)
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Λεωφ. Συγγρού 107, 211 1981784
