Το αστείο είναι ότι κι ο Αλέξης Τσίπρας λανσαρίστηκε «ως» το νέο πρόσωπο στην πολιτική. Στην Αριστερά που ο αστικός μύθος ήθελε υποτίθεται τολμηρή να ανοίγει δρόμους και να δοκιμάζει το καινούργιο.
Αποδείχτηκε και στη σκέψη και στις πράξεις του ένας ακόμη πολιτικός που δεν του ταίριαζε το «ως» αλλά το σαν μπροστά στο «νέος». Εξελίχθηκε γρήγορα σε «νεόγερο». Η ρήξη που επιχείρησε, ο,τι πιο μουχλιασμένο, βασισμένο σε αριστερές δοξασίες και καταφανώς επικίνδυνο για ένα κράτος και μια κοινωνία. Κυβέρνησε απολύτως συντηρητικά και γραφειοκρατικά και αποχώρησε από την πολιτική.
Το αστείο είναι ότι επιχειρείται, ξανά, λανσάρισμα ενός «νέου» σε καινούρια συσκευασία. Η προώθηση του Στ. Κασσελάκη σε μια προσπάθεια να πάρει τα πάνω του ο ΣΥΡΙΖΑ. Έκδηλη η αγωνία κάποιων. Μηχανισμός σχηματίζει εύκολα, μέσω της κοινωνικής δικτύωσης, την εικόνα ενός «Μεσσία», να δώσει λάμψη στο πεπαλαιωμένο προϊόν. Ο Κασσελάκης «παπαγαλίζει» κάτι δήθεν φρέσκες ιδέες, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τόλμησε ούτε να αγγίξει στα κυβερνητικά χρόνια, για να πεις πως θα καταπιαστεί τώρα.
Μην διαφεύγει: Ο Στέφανος Κασσελάκης θεωρεί μέντορα του στην πολιτική τον Παύλο Πολάκη. Και μόνο αυτό δείχνει τους χιουμορίστες συγγραφείς του σεναρίου…
Το αστείο είναι ότι μια κοινωνία αναζητά απελπισμένα το «νέο». Κι αυτοί το ξέρουν. Μια διαρκής προσπάθεια και τελικά τίποτε περισσότερο από μια μόδα, νά’ χουμε «κάτι» να περάσει η ώρα. Η πλήξη, που λέγαμε. Κατ´ ουσία η κοινωνία φοβάται το «νέο». Δεν το θέλει πραγματικά. Προτιμά την ασφάλεια του δήθεν.
Κατά βάση συντηρητική η ελληνική κοινωνία. Βαθιά συντηρητική και συνάμα υποκριτική. Προσκολλημένη ή απλώς «κολλημένη» σε μια σιγουριά που της παρέχουν οι συνήθειες της. Μεγάλη αξία η «συνήθεια». Θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε ο ελληνικός «τρόπος ζωής» στις δεκαετίες της Δημοκρατία και της αφθονίας.
Το αστείο είναι ότι το νέο προστίθεται, σε μικρές δόσεις κάθε φορά, από τους πολιτικούς που η αληθινά συντηρητική Αριστερά ονομάζει «συντηρητικούς», διότι η ίδια αυθαίρετα έχει προσάψει στον εαυτό της τον χαρακτηρισμό της «προοδευτικής». Φυλακτό η «παρακαταθήκη» της, δυστυχώς, παρά την ευημερία που κατακτάται από τις πολιτικές των…συντηρητικών της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς στις εναλλασσόμενες Κυβερνήσεις επί δεκαετίες. Εκεί ακουμπούν, τελικά, με ειλικρινή εμπιστοσύνη οι περισσότεροι των πολιτών.
Ευτυχώς, το αστείο δεν λείπει από την καθημερινότητα μας. Σε μια ζόρικη και κατηφή φάση για την Κυβέρνηση και καθώς εξελισσόταν μια μίζερη κατάσταση στην εκλογική διαδικασία ανάδειξης Προέδρου στην Κουμουνδούρου, ανεβαίνει στη σκηνή ο Στέφανος Κασσελάκης με φόρα!
Εφοπλιστής από το Μαϊάμι. Δυναμικός, αυτοδημιούργητος, πιο αποφασισμένος από ποτέ. Θέλει να πιάσει το τιμόνι στη γέφυρα του ΣΥΡΙΖΑ. Και να τον ξεκολλήσει από την ξέρα!
Στο χιούμορ, πρώτοι…
