Σενάρια και εγώ μπορώ να γράψω πολλά και να καλώ στη συνέχεια αυτούς που εγώ εμπλέκω στα σενάριά μου να αποδείξουν πως λέω ψέματα. Μάλιστα, όσο πιο ευφυής είναι ο σεναριογράφος, τόσο πιο πειστικό είναι το σενάριό του. Όμως για να πάψει να αποτελεί ένα σενάριο στα τόσα άλλα και να γίνει πραγματικότητα, απαιτούνται αποδεικτικά στοιχεία.
Όταν π.χ. έγκριτος δημοσιογράφος ισχυρίζεται πως το Μέγαρο Μαξίμου αγόρασε έναντι 7.000.000 ευρώ το λογισμικό Predator οφείλει να αποδείξει τον ισχυρισμό του. Και όταν επίσης ισχυρίζεται ότι η σύμβαση αγοράς καλύφθηκε μέσα σε μια άλλη σύμβαση, οφείλει όχι απλώς να μας πει ποια είναι αυτή η άλλη σύμβαση, αλλά και πώς αποδεικνύεται ότι μέσα σε αυτήν βρίσκεται η αμαρτωλή σύμβαση αγοράς του Predator.
«Ψιλά γράμματα ζητάς» θα μου πει κάποιος. Φυσικά και ζητώ «ψιλά γράμματα» γιατί αυτά ακριβώς είναι οι αποδείξεις. Διαφορετικά πάμε στο επίπεδο «ο λόγος μου απέναντι στον δικό σου λόγο». Με μια διαφορά. Ο καταγγέλλων φέρει το βάρος της αποδείξεως.
Είναι αυτονόητο πως όλη η υπόθεση των παρακολουθήσεων βρίσκεται σε μια χρονική διαδοχή ψευδών και συκοφαντικών ειδήσεων με στόχο πρωτίστως τη διεθνή εικόνα της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Να αρχίσω με τη νεκρή Μαρία του Έβρου για την οποία ακόμα οι ξεδιάντροποι να ζητήσουν συγγνώμη, μετά πήγαμε στο κόμμα των παιδοβιαστών και όταν δεν τους βγήκε και αυτό το λασπωμένο σενάριο, ανακάλυψαν το λογισμικό Predator. Μια ιστορία, μέχρι στιγμής «τού νάχαμε, να λέγαμε». Πεταμένες λίστες και τίποτα παραπάνω.
Μάλιστα, αυτή τη στιγμή δεν βρίσκεται στον αέρα —δηλαδή άνθρακες ο θησαυρός— μόνον ο βασικός πολιτικός ισχυρισμός ότι τις παρακολουθήσεις τις έκανε το Μέγαρο Μαξίμου ή η ΕΥΠ, αλλά και η ύπαρξη αυτών ακόμα των δημοσιευμένων λιστών. Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη πως όλο αυτό που ζούμε δεν είναι ένα κακογραμμένο και βλακώδες σενάριο, που εκθέτει τη λεγόμενη «αποκαλυπτική» δημοσιογραφία.
Είμαι προσεκτικός και αναφέρομαι σε αυτά που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα. Πάντως, όσοι ενορχηστρώνουν όλη αυτή την ιστορία θα κάνουν λάθος τακτικής, αν πιστεύουν πως μπορούν να κρατήσουν το θέμα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας πετώντας σκόρπια ονόματα ή παρουσιάζοντας σενάρια κάθε Κυριακή. Σε αυτήν την περίπτωση απλώς θα πείσουν αυτούς που είναι ήδη πεισμένοι από την πρώτη στιγμή, αυτούς που πιστεύουν πως έχουμε «χούντα Κούλη» ή καθεστώς Χόνεκερ. Δηλαδή ένα φανατισμένο κοινό, με χαρακτηριστικά όχλου.
Εγώ ένα πράγμα ξέρω και έτσι αντιλαμβάνομαι την έννοια της απόδειξης. Ο Γ. Κοσκωτάς έδωσε τον αριθμό λογαριασμού σε ελβετική τράπεζα όταν αγόρασε τον περίφημο Κουτσονόμο--με την καθ΄ομολογία μεσολάβηση του σημερινού συνηγόρου του κ. Βαξεβάνη, κ. Γ. Μαντζουράνη-- και βρέθηκαν σε αυτόν τον λογαριασμό τα 2.000.000 δολάρια της δωροδοκίας. Απλά πράγματα.
Συνεπώς, αποδείξεις σύντροφοι, αποδείξεις! Όλα τα άλλα είναι λόγια.
