Παραφράζοντας Καβάφη: Κι αν δεν μπορείς να κάμεις το Κόμμα σου όπως θέλεις/τούτο προσπάθησε τουλάχιστον, όσο μπορείς μην το εξευτελίζεις…
Πραγματικά αυτό που ζούμε όλες αυτές τις ημέρες δεν μπορεί να το συλλάβει και ο πιο ευφάνταστος σατιρικός συγγραφέας. Η γελοιοποίηση ουδείς περίμενε πως θα επέλθει μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Προφανώς, ο αρχηγός έχει πάρει φόρα, φόρα—κατηφόρα, ενθυμούμενος το κάλεσμα της συντρόφισσας Πόπης προς τον Τσίπρα στις εκλογές του Μαϊου. Γιατί μετά, «άστα να πάνε».
Πήρε λοιπόν φόρα ο μικρός και δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο. Κάνει μια ανοησία—βλέπε μονταζιέρα Μιχαηλίδου—και προσπαθώντας να δικαιολογηθεί, κάνει την κατάσταση χειρότερη με αυτά που λέει. Οι «σωματοφύλακές» του δεν προλαβαίνουν να διορθώνουν τα καμώματά του. Πραγματικά, ο Κυριάκος είναι πολύ τυχερός άνθρωπος.
Αυτούς που λυπάμαι είναι τους συντρόφους που πίστεψαν στη ριζοσπαστική Αριστερά, πίστεψαν στο άστρο του Τσίπρα, μα πάνω απ΄ όλα πίστεψαν στην κυβερνώσα Αριστερά. Σε μια Αριστερά που δε θα είναι στριμωγμένη στο περιθώριο, σε μια Αριστερά όμως που δεν θα έχει πουλήσει την ψυχή της για να παραμένει κυβερνώσα.
Όλοι αυτοί αισθάνονται ενοχές για τον Καμμένο—τουλάχιστον αυτό εξομολογούνται-- αλλά τον «λούστηκαν» και τώρα μπορεί να τον ξαναλουστούν, όπως φαίνεται. Αισθάνονται απογοητευμένοι και προδομένοι γιατί το πουλέν τους, ο Τσίπρας, βρίσκεται πίσω από μια επιλογή που προσβάλλει τα ιερά και τα όσια της Αριστεράς. Βρίσκονται σε ένα αδιέξοδο πρωτίστως υπαρξιακό και λίαν συντόμως θα βρεθούν μπροστά στο κρίσιμο σταυροδρόμι : θα συμμετάσχουν στη γελοιοποίηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς εν ονόματι της κομματικότητας (partinost) ή θα διαφυλάξουν την αξιοπρέπειά τους;
Ευτυχώς αυτά τα ευτράπελα που ζούμε αφορούν ένα σχετικά μικρό κομμάτι της Αριστεράς. Αφορούν έναν μικρόκοσμο που ζει και συντηρείται από τέτοιες ίντριγκες. Δε θα επεκταθούν και δε θα «μολύνουν» τη λοιπή πολιτική ζωή, διότι η ριζοσπαστική Αριστερά βρίσκεται εδώ και χρόνια σε μια «υγειονομική» ζώνη, λόγω και του αντι—ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Η ανοησία και η γελοιότητα που κυριαρχούν στο τελευταίο χρονικό διάστημα στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να διαχυθούν στην κοινωνία.
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, αυτές οι ευτράπελες καταστάσεις είναι πολύ πιο ανώδυνες από τον διχαστικό και τοξικό λόγο που διαδέχτηκαν. Μάλιστα, τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν έχουν και ένα καλό. Ο χυδαίος λόγος της συριζαϊκής αλητείας του Διαδικτύου καταγγέλλεται πλέον και από τους ίδιους τους συντρόφους, καθώς έχει στραφεί εναντίον τους. Τώρα λούζονται και αυτοί, εξαιτίας της εσωκομματικής πάλης, αυτά που χειροκροτούσαν όταν τα υφίσταντο οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.
Τι κατάληξη θα έχει όλο αυτό το καραγκιοζλίκι δε το γνωρίζουμε. Το σίγουρο είναι πως η κραυγή του Κρίστιαν Άντερσεν «ο βασιλιάς βγήκε στο δρόμο γυμνός και θα κρυώσει» ακούστηκε πολύ γρήγορα και όχι μόνον από ένα παιδάκι, όπως λέει το παραμύθι.
