Είναι κοινή διαπίστωση πως η κυβέρνηση θα πρέπει να τρέξει για να μη βαλτώσει. Και είμαι σίγουρος πως αυτό το έχουν αντιληφθεί και στο Μέγαρο Μαξίμου. Δεν είναι δύσκολη υπόθεση να πάρει μπρος η κυβερνητική μηχανή γιατί υπάρχει και ύλη και λαϊκή εντολή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επανεκλέχτηκε με το θολό και πολιτικά ασαφές «Κυριάκο άλλαξε τα όλα». Όταν το αίτημα είναι να αλλαχθούν όλα, τότε σίγουρα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Ένα σοβαρό κόμμα με έναν σοβαρό ηγέτη βάζουν πολύ συγκεκριμένους στόχους -αυτό που αποκαλούμε πρόγραμμα- και τους θέτουν στην κρίση των πολιτών.
Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας η μεταρρυθμιστική της ατζέντα στις πρόσφατες εκλογές ήταν σαφής. Συνεπώς, με το 40,5% να έχει εγκρίνει αυτή την ατζέντα το μόνο που απομένει είναι τα στάδια υλοποίησής της. Πέρασαν σχεδόν οι δύο πρώτοι μήνες της νέας θητείας της -όχι επιτυχημένοι, με πολλά προβλήματα- και τώρα περιμένουμε να δούμε μέσα στον Σεπτέμβριο να έρχονται στη βουλή τα μεταρρυθμιστικά νομοσχέδια.
Παρατηρώ κάποιους υπουργούς, με σημαντική υπουργική εμπειρία, να μη μιλούν καθόλου. Φαίνεται πως ετοιμάζουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις στη ζώνη ευθύνης τους που θα επηρεάσουν προς το καλύτερο την καθημερινότητα των πολιτών. Είναι βέβαια και μερικοί υπουργοί - πάντα υπάρχουν τέτοιοι σε όλες τις κυβερνήσεις- που είναι απλοί παρατηρητές και σχολιαστές των γεγονότων.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όλα δείχνουν, πως είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί με συμφέροντα και νοοτροπίες που ταλαιπωρούσαν επί πολλές δεκαετίες την ελληνική κοινωνία. Οι συνθήκες είναι ευνοϊκές, καθώς τα πολιτικά στηρίγματα αυτών των συμφερόντων έχουν υποστεί μεγάλη ήττα στις τελευταίες εκλογές, απόδειξη πως οι πολίτες, πλειοψηφικά, θέλουν να τελειώνουμε με τις νοσηρές καταστάσεις της ανομίας και της αδράνειας.
Θυμάμαι τη στερεότυπη έκφραση «αυτή η κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να πετύχει». Δυστυχώς ή ευτυχώς καμιά κυβέρνηση δεν πετυχαίνει γιατί αυτό το επιβάλλει μια ατσαλένια αναγκαιότητα. Οι κυβερνήσεις πετυχαίνουν αν έχουν καλό συντονισμό και αν εφαρμόζουν αξιόπιστα το πρόγραμμα με το οποίο κέρδισαν τις εκλογές.
Και αυτή η κυβέρνηση - παρ΄ότι παίζει χωρίς αντίπαλο και θα παίζει έτσι για πολύ καιρό- μπορεί να αποτύχει αν δεν καταφέρει να διαχειριστεί πρωτίστως την ακρίβεια και να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που εξήγγειλε. Έχουμε δει αρκετές φορές δρομείς που ενώ έχουν αποσπαστεί από τους αντιπάλους τους, να πέφτουν.
Ο πρωθυπουργός -όπως κάνει ένας καλός κόουτς- θα πρέπει να «δέσει» το νέο κυβερνητικό σχήμα, να περιορίσει, για να μην πω να εξαφανίσει, τις αρρυθμίες που παρατηρήθηκαν και να θέσει ακριβή στοχοδιαγράμματα και χρονοδιαγράμματα στους συνεργάτες του. Έχει μια ολόκληρη τετραετία μπροστά του, όντας η μόνη υπαρκτή και αξιόπιστη λύση για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Ας παίξει λοιπόν τη μπάλα που ξέρει. Όλο το γήπεδο δικό του.