Το επιτόπιο ρεπορτάζ της Καθημερινής (Αθανάσιος Κατσικίδης) για τη συνέλευση της Νομικής Αθηνών είναι αποκαλυπτικό για το γεγονός πως πρόκειται για μια μάζωξη αριστερών και αριστερίστικων παρατάξεων. Από τη συνέλευση απείχαν τόσο η ΔΑΠ όσο και η ΠΑΣΠ καταγγέλλοντας «συνθήκες βίας, νοθείας και αριστερόστροφου φασισμού». Όταν απέχουν οι νεολαίες των κομμάτων που εκπροσωπούν άνω του 50% των φοιτητών, τότε η απονομιμοποίηση των όποιων αποφάσεων είναι δεδομένη.
Παρεμπιπτόντως ο δήμαρχος Αθηναίων που τάχθηκε υπέρ των καταλήψεων, αν θυμάμαι καλά ήταν επιλογή του ΠΑΣΟΚ. Να τον χαίρονται αυτόν που στηρίζει τον αριστερόστροφο φασισμό.
Επανέρχομαι στο κλίμα της συνέλευσης. Οι ομιλητές ανήκαν στις παρατάξεις «Πανσπουδαστική», «Αντινομία-ΕΑΑΚ», «Αγωνιστικές Κινήσεις», «Αριστερή Ενότητα», «ΡΑΠαΝ-ΣΝΑΦ». Πλέρια εκπροσώπηση της Αριστεράς. Πέραν όλων των άλλων, κυρίαρχο ήταν το σύνθημα «για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης με κράτος από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα». Τώρα αν τους ρωτήσεις ποιο είναι το ποτάμι και ποια η θάλασσα αμφιβάλλω αν ξέρουν την απάντηση.
Μέσα σε αυτό το επαναστατικό κλίμα ο έλεγχος ταυτοτήτων θεωρήθηκε μια αντεπαναστατική πράξη, αστικών καταλοίπων και η ψηφοφορία διεξήχθη δια ανατάσεως της χειρός, ο δε έλεγχος της ταυτοπροσωπίας έγινε με ένα πολύ απλό τρόπο: «Αναγνωρίζετε τον διπλανό σας;» Το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό υπέρ της συνέχισης της κατάληψης. Επί 225 συμμετεχόντων, υπέρ ψήφισαν οι 146.
Μην κάνετε την αφελή ερώτηση πόσοι είναι οι φοιτητές της Νομικής. Η επανάσταση και η εξέγερση είναι έργο των λίγων. Των πρωτοποριών. Και αν οι περισσότεροι δε συμφωνούν, τότε δεν τους επιτρέπεται να μπουν μέσα στις συνελεύσεις. Για αυτό ΔΑΠ και ΠΑΣΠ μίλησαν για αριστερόστροφο φασισμό, έναν όρο που λάνσαρε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Τι αξία έχουν αυτές οι συνελεύσεις και αυτές οι ψηφοφορίες; Πολιτικά, καμιά. Όμως, επί της ουσίας κόμματα και γκρουπούσκουλα της Αριστεράς παίζουν με την τύχη χιλιάδων φοιτητών και των οικογενειών τους για μια ιδεοληψία που αφορά μόνον αυτούς και κανέναν άλλον. Θλιβερές μειοψηφίες - ποια είναι αυτή η ΣΝΑΦ ή τι εκπροσωπεί η Αντινομία ΕΑΑΚ - επιβεβαιώνουν την ύπαρξή τους, ουσιαστικά την πολιτική μοναξιά τους, ψηφίζοντας με λαϊκοδημοκρατικές διαδικασίες, υπέρ της ταλαιπωρίας δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και…υπέρ της ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους.
Δε γνωρίζω τι προτίθεται να κάνει πρωτίστως η κυβέρνηση απέναντι σε αυτήν την κατάσταση. Προς το παρόν παρακολουθεί απαθής τις γκρούπες της Αριστεράς να λυμαίνονται τους πανεπιστημιακούς χώρους με διαβλητές διαδικασίες, ερήμην της συντριπτικής πλειοψηφίας των φοιτητών. Σε μια από τις πιο μαζικές σχολές, στη Νομική Αθηνών, 146 άτομα, αγνώστου προελεύσεως, αποφάσισαν κατάληψη.
Το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι το κύρος αυτών των ψηφοφοριών, αλλά το κύρος των κυβερνώντων.
