Απασχολημένοι με τους αγρότες και τα ευτράπελα του ΣΥΡΙΖΑ, δε δώσαμε την πρέπουσα σημασία στο τι έγινε πριν από δύο ημέρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η Αλγερία κατέθεσε σχέδιο για άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα που γνώρισε το βέτο των ΗΠΑ. Πολλοί και έγκυροι σχολιαστές δεν ήταν σίγουροι για αυτό το βέτο, καθώς οι ΗΠΑ πιέζουν το Ισραήλ για εκεχειρία. Έτσι, εκτιμούσαν πως η στάση της αποχής από την ψηφοφορία, εκ μέρους των ΗΠΑ, ήταν αρκετά πιθανή. Διαψεύστηκαν. Οι ΗΠΑ στηρίζουν τις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα.
Είχε προηγηθεί ένα άλλο εξίσου σημαντικό γεγονός. Το τελεσίγραφο του Ισραήλ προς τη Χαμάς. Αν δεν απελευθερωθούν όλοι οι όμηροι μέχρι της 10 Μαρτίου θα αρχίσουν οι επιχειρήσεις στη Ράφα. Πλέον το πρόβλημα μετατίθεται στην ηγεσία της Χαμάς στη Γάζα - ό,τι έχει απομείνει - που θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει. Ο Σινουάρ βρίσκεται εγκλωβισμένος μαζί με την οικογένειά του σε κάποιο τούνελ, αποκομμένος από τον κόσμο, ενώ είναι γνωστό πως οι όμηροι βρίσκονται διασκορπισμένοι στα χέρια διαφόρων τρομοκρατικών σεχτών στα λαγούμια τους.
Ο Νετανιάχου με αυτό το τελεσίγραφο πέτυχε:
Πρώτον, απευθυνόμενος στο εσωτερικό μέτωπο ανέδειξε σε πρώτο στόχο την απελευθέρωση όλων των ομήρων που ήταν και παραμένει το αίτημα της κοινωνίας του Ισραήλ. Οι διαδηλώσεις δεν είχαν ως αίτημα την κατάπαυση του πυρός, αλλά το να επιστρέψουν όλοι οι όμηροι στα σπίτια τους.
Δεύτερον, όλοι όσοι κόπτονται για την ανθρωπιστική κρίση, άλλοι ειλικρινά και άλλοι υποκριτικά, έχουν μπροστά τους μια χαραμάδα φωτός. Να απελευθερώσει η Χαμάς τους ομήρους για να μην κλιμακωθούν οι συγκρούσεις. Συνεπώς, η πίεση θα κατευθυνθεί πλέον προς την πολιτική ηγεσία της τρομοκρατικής οργάνωσης, η οποία όμως είναι άγνωστο αν ελέγχει τους εναπομείναντες στρατιωτικούς διοικητές.
Τρίτον, αν παρέλθει ο χρόνος του τελεσιγράφου χωρίς να έχουν απελευθερωθεί όλοι οι όμηροι, το Ισραήλ νομιμοποιείται, σε όλα τα επίπεδα, να προχωρήσει προς τη Ράφα. Με αυτό το τελεσίγραφο - πάντα τα τελεσίγραφα τα στέλνει ο ισχυρός προς τον αδύναμο - το Ισραήλ αποφεύγει την παγίδα της σταδιακής απελευθέρωσης των ομήρων που θα ήταν και χρονοβόρα και κυρίως θα ανέτρεπε τους επιχειρησιακούς σχεδιασμούς του Ισραηλινού στρατού.
Όσοι εντοπίζουν την ένταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα στο πρόσωπο του Νετανιάχου δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα τι σήμαινε για τους Ισραηλινούς πολίτες η 7η Οκτωβρίου. Αναβίωσε μια υπαρξιακή απειλή που είχαν να την βιώσουν πολλές δεκαετίες. Αγνοούν ή κάνουν πως αγνοούν ότι υπάρχουν μέσα στο Ισραήλ περί τους 250.000 πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα τους. Είναι όλοι αυτοί που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους στις παραμεθόριες περιοχές του βορρά και του νότου για να αποφύγουν τις ρουκέτες της Χαμάς και της Χεσμπολά. Για αυτούς τους ανθρώπους καμιά «ανθρωπιστική» οργάνωση δεν ενδιαφέρεται.
Για αυτό άλλωστε, επί της ουσίας, δεν ακούστηκε από την ισραηλινή αντιπολίτευση καμιά εναλλακτική πρόταση στην πολιτική Νετανιάχου. Κανένα κόμμα δεν του ζήτησε να σταματήσει τις επιχειρήσεις και να αποσυρθεί από τη Γάζα. Τον εγκαλούν για το τι έγινε την 7η Οκτωβρίου και επ΄αυτού έχουν αναμφίβολα δίκαιο.
Δια ταύτα, τις προσεχείς ημέρες θα δούμε τις αντοχές της Χαμάς κυρίως στο πολιτικό πεδίο, καθώς στο στρατιωτικό η δύναμή της έχει υποστεί σημαντικά και καθοριστικής σημασίας πλήγματα στο επίπεδο των ανθρώπινων απωλειών, της καταστροφής των υποδομών και κυρίως στο επίπεδο του ηθικού των ενόπλων της.
