Μην έχετε καμιά αμφιβολία πως αν μπορούσαν θα έρχονταν ξαφνικά ένα βράδυ. Δεν έρχονται επειδή δεν μπορούν. Και δεν μπορούν γιατί τα νησιά μας είναι άρτια εξοπλισμένα. Και για αυτό τον λόγο η τουρκική πλευρά θέτει μετ' επιτάσεως το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησής τους. Δεν έχει τη δυνατότητα να ασκήσει τη διπλωματία των κανονιοφόρων, δεν έχει τη δυνατότητα να σύρει την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις από θέση ισχύος.
Μπορεί να λυθεί αυτό το όντως ακανθώδες ζήτημα; Βεβαίως, αν το βγάλει η Τουρκία από την ατζέντα της. Για την πατρίδα μας είναι θέμα εθνικής επιβίωσης, καθώς δεν αφορά μόνον την εθνική μας άμυνα, αλλά αγγίζει και την εξωτερική μας πολιτική. Αν –ό μη γένοιτο– αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά αυτομάτως η Ελλάδα θα βρεθεί υπό καθεστώς φινλανδοποίησης. Και για αυτό ουδεμία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση θα λάβει τέτοια καταστροφική απόφαση.
Έχει διατυπωθεί η άποψη πως στο συγκεκριμένο πρόβλημα μπορεί να δοθεί λύση στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Δηλαδή με την υπαγωγή συγκεκριμένων περιοχών της Ελλάδας και της Τουρκίας στην ασφάλεια της συμμαχίας. Κάτι τέτοιο εκτός από ανέφικτο είναι για την πατρίδα μας και επικίνδυνο.
Η Ιστορία έχει δείξει πως σε περιόδους κρίσεων, επιθετικά κράτη με μεγάλη ευκολία παραβιάζουν συμφωνίες, δημιουργούν τετελεσμένα και η διαπραγμάτευση που επακολουθεί διεξάγεται επί των τετελεσμένων. Επί πλέον η εγγυήτρια - σύμμαχος δύναμη μια φορά θα παρέμβει για να αποτρέψει τη σύγκρουση. Τη δεύτερη φορά θα αφήσει τους εμπλεκόμενους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους.
Κλασικό παράδειγμα η συμπεριφορά του Λίντον Τζόνσον στην κυπριακή κρίση στη δεκαετία του '60. Μια φορά παρενέβη για να αποτρέψει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την περίφημη επιστολή του προς τον Ινονού (Ιούνιος 1964). Όταν του ζητήθηκε να παρέμβει και πάλι τον Νοέμβριο του 1967, ένιψε τα χέρια του κι έστειλε τον Σάιρους Βανς για να μεσολαβήσει. Το αποτέλεσμα; Υπό τον φόβο της τουρκικής εισβολής, αποσύρθηκε η ελληνική μεραρχία από τη Μεγαλόνησο.
Συνεπώς, η στρατιωτικοποίηση και η συνέχιση του εξοπλισμού των νησιών μας δεν υπόκειται σε καμιά διαπραγμάτευση είτε υπάρχει το casus belli είτε αποσυρθεί. Είτε υπάρχει η στρατιά του Αιγαίου είτε διαλυθεί. Μια στρατιά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα επανασυγκροτείται. Τα αποστρατιωτικοποιημένα νησιά θέλουν πολύ χρόνο για να επανεξοπλιστούν. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι.
Αρκετοί με δημόσιο λόγο εξακολουθούν και υποτιμούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν τους αρκούν οι εκλογικές επιδόσεις του. Είναι τόσο αφελείς ή εμπαθείς είτε τόσο χολωμένοι, που πιστεύουν πως μπορεί να υπογράψει μια συμφωνία ή ένα συνυποσχετικό που θα αντιστρατεύεται τις πάγιες εθνικές θέσεις. Δεν έχουν αντιληφθεί πως τα δισεκατομμύρια του εξοπλιστικού προγράμματος της κυβέρνησης Μητσοτάκη δε δαπανώνται για να αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά μας ούτε για να γίνουν εθνικές παραχωρήσεις.
Δια ταύτα, το ότι δεν μπορούν να έρθουν ξαφνικά ένα βράδυ, δείχνει πως ο μοναδικός δρόμος που υπάρχει είναι μια ισχυρή εθνική άμυνα, με αποφασισμένη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Έτσι διασφαλίζεται η ειρήνη.
