Δεν είναι μόνον η μικρή καθημερινή παραβατικότητα, δεν είναι μόνον το έγκλημα των μαφιόζων, Ελλήνων και αλλοδαπών, επανεμφανίστηκε και η τρομοκρατία. Ως εκ τούτου ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Ειδικά στο ζήτημα της τρομοκρατίας θα πρέπει η αντίδραση της Αντιτρομοκρατικής να είναι άμεση και αποτελεσματική. Δε θα πρέπει να δοθεί η εντύπωση προς καμιά κατεύθυνση ότι στην Ελλάδα μπορεί να ευδοκιμήσουν και πάλι φαινόμενα προηγούμενων δεκαετιών.
Και για αυτό τον λόγο δε θα συγχωρεθούν ολιγωρίες, πολιτικές σκοπιμότητες και τα γνωστά «πιστοποιητικά προοδευτικών φρονημάτων». Ως γνωστόν η χαμηλής εντάσεως τρομοκρατική δραστηριότητα αρχίζει με τις «επισκέψεις» συλλογικότητων - που κινούνται στα όρια της παρανομίας - σε σπίτια και χώρους δουλειάς ατόμων που έχουν στοχοποιηθεί για διάφορους λόγους. Σκοπός η τρομοκράτησή τους ή η φίμωσή τους αν ενοχλεί ο δημόσιος λόγος τους.
Η ανοχή σε αυτού του είδους την παραβατικότητα εκλαμβάνεται από ένα συγκεκριμένο «χώρο» ως αδυναμία που μπορεί να οδηγήσει στο επόμενο βήμα που είναι η τοποθέτηση ενός εκρηκτικού μηχανισμού. Μέσα σε ένα τέτοιο κέλυφος επωάζονται οι τρομοκρατικές οργανώσεις. Με άλλα λόγια επειδή τα όρια μεταξύ ακτιβισμού και τρομοκράτησης - τρομοκρατίας είναι δυσδιάκριτα, καιρός είναι να τα ορίσουμε με σαφήνεια.
Έτσι, ευθύνες δεν έχει μόνον η εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και κάποια κόμματα και έντυπα που ανέκαθεν έκλειναν το μάτι στην τρομοκρατία. Τη θεωρούσαν μια μορφή πολιτικής πάλης, ακραία μεν, αλλά με υψηλά ιδανικά. Δε νομίζω η σημερινή κοινωνία να αντέχει να ξαναζήσει το κλίμα της δεκαετίας του 80 και του 90 όταν «προοδευτικοί» βουλευτές και δημοσιογράφοι παρήλαυναν από τις αίθουσες των δικαστηρίων για να πουν έναν καλό λόγο για κατηγορούμενους για τρομοκρατία.
Εξάλλου, αν θέλουμε να συνεχιστεί η ροή επενδυτικών κεφαλαίων από το εξωτερικό, θα πρέπει η κυβέρνηση να υπερασπιστεί την κατάκτηση η Ελλάδα να θωρείται μια ασφαλής χώρα. Και το καθήκον της παρούσας κυβέρνησης είναι διπλό: πρώτον, διότι είχε ως προεκλογική προμετωπίδα της τη διασφάλιση του νόμου και της τάξης και δεύτερον, διότι από την ιδεολογία της επιδιώκει να έρθουν ξένα κεφάλαια στην πατρίδα μας.
Συνεπώς, το έργο που έχει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη είναι βαρύ. Δίπλα στο έγκλημα του υπόκοσμου -που έχει κωδικοποιηθεί ως «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» -προέκυψε τώρα και το κτύπημα της τρομοκρατίας σε μια εποχή που παραμένει ανοικτό το μέτωπο της οπαδικής βίας. Μπορεί η δράση των χούλιγκαν να έχει ανασταλεί, αλλά ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει μετά από δύο μήνες.
Ας σημειωθεί πως παραμένει ανεξιχνίαστη ακόμα η δολοφονία, με ευθεία βολή φωτοβολίδας, του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη. Έχουν περάσει 40 μέρες από το φόνο του και ακόμα να συλληφθούν οι ηθικοί αυτουργοί. Ελπίζω αυτή η καθυστέρηση να μην υποκρύπτει την απόπειρα η υπόθεση να κλείσει εδώ, λόγω της «υψηλής» προστασίας που τυγχάνουν οι ηθικοί αυτουργοί. Και αυτό είναι ένα από τα στοιχήματα του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Η εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης προς το πρόσωπό του είναι δεδομένη, για αυτό και οι απαιτήσεις για αποτελεσματικότητα είναι αυξημένες.
