Η καθοριστική μάχη δίνεται στους Κεντρώους. Η απήχηση Μητσοτάκη, με βάση τη δημοκοπική εικόνα, είναι υπερδιπλάσια του Τσίπρα, όπως λέει ο διευθύνων σύμβουλος της Pulse, Γ. Αράπογλου, για λόγους που έχουν να κάνουν με την πρότερη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, τις προτάσεις και επιλογές της σε θέματα που απασχολούν το Κέντρο, το ύφος κορυφαίων στελεχών της και την ισχυρή απήχηση του Πρωθυπουργού στο συγκεκριμένο χώρο.
Παραθέτει τα σενάρια για την επόμενη ημέρα της κάλπης, αναλύοντας γιατί με βάση τη δημοσκοπική φωτογραφία της στιγμής, μια συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ- Μέρα25 δεν βγάζει κυβέρνηση, χωρίς συνδρομή του ΚΚΕ, καθώς επίσης και γιατί μια εξακομματική και επτακομματική Βουλή, δυσκολεύουν την αυτοδυναμία.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Πώς εξηγείτε ότι στην κρίσιμη μάζα του Κέντρου, παρά τις επιπτώσεις από το θέμα των υποκλοπών, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων προτιμά να δώσει μια 2η ευκαιρία στον Κυρ. Μητσοτάκη παρά στον Αλ. Τσίπρα;
Πράγματι, στο 4ο έτος της θητείας της κυβέρνησής του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί την πρώτη θέση ως ο καλύτερος εκφραστής του Κεντρώου χώρου στο σύνολο του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσκόπηση της Pulse RC που παρουσιάσαμε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ.
Στους ίδιους τους Κεντρώους ψηφοφόρους, που είναι και οι πιο αρμόδιοι να κρίνουν ποιος τους εκφράζει καλύτερα, το ποσοστό του Πρωθυπουργού ενισχύεται και γίνεται υπερδιπλάσιο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης!
Το ενδιαφέρον στοιχείο που αναφέρατε, η διάθεση περισσότερων ψηφοφόρων να δώσουν 2η ευκαιρία στον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας από όσους στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, έχει μια ακόμα αποκαλυπτική πλευρά: η αναλογία των ποσοστών που συγκεντρώνουν οι δύο αρχηγοί βρίσκεται πολύ κοντά στην αναλογία των εκλογικών ποσοστών τους, του 2019.
Το κυβερνών κόμμα διατηρεί, δημοσκοπικά, την πρώτη θέση και μάλιστα με περίπου ίδια αναλογία ποσοστών ενώ βρίσκεται στον 4ο χρόνο διακυβέρνησης. Θυμίζουμε ότι οι τρεις προηγούμενες κυβερνήσεις -μια του ΠΑΣΟΚ, μια της Νέας Δημοκρατίας και μια του ΣΥΡΙΖΑ- είχαν περάσει στη δεύτερη δημοσκοπική θέση, ήδη από το μέσο της θητείας τους!
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να μην έχει διείσδυση στο Κέντρο; Και αφού αδυνατεί να διεισδύσει στο Κέντρο, σε ποιο εκλογικό κοινό απευθύνεται ο Αλ. Τσίπρας;
Μελετώντας το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα για «τη 2η ευκαιρία» -που πρώτη φορά παρουσιάσαμε- όπως και τις υποαναλύσεις του, διαπιστώνουμε ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει τους 6 στους δέκα Αριστερούς και Κεντροαριστερούς. Αντίστοιχα, ο Πρωθυπουργός προτιμάται από 7 στους δέκα Κεντροδεξιούς και Δεξιούς.
Η καθοριστική μάχη δίνεται στους Κεντρώους, όπου η απήχηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι υπερδιπλάσια του Αλέξη Τσίπρα. Ως μια πρώτη, σύντομη απάντηση, θα μπορούσαμε να αποδώσουμε την εικόνα αυτή, σε τρεις γενικές κατηγορίες λόγων:
Σε λόγους που έχουν να κάνουν με την ίδια την Αξιωματική Αντιπολίτευση: την προηγούμενη θητεία της που προφανώς αξιολογείται, τις προτάσεις και τις επιλογές της σε θέματα που απασχολούν τον κεντρώο χώρο, το ύφος και την ρητορική τουλάχιστον κάποιων στελεχών της που ίσως δεν κερδίζουν τους Κεντρώους ψηφοφόρους.
Σε λόγους που έχουν να κάνουν με την κυβέρνηση και κυρίως με τον Πρωθυπουργό που διατηρούν, όπως είδαμε, ισχυρή απήχηση σε αυτόν τον χώρο.
Στον αρχηγό του τρίτου κόμματος, τον Νίκο Ανδρουλάκη ο οποίος αποτελεί έναν ακόμα διεκδικητή του κεντρώου χώρου από αριστερά.
Ενδεχομένως ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να προσεγγίσει κοινά, πέρα και πάνω από τον διαχωρισμό με βάση τον πολιτικό αυτοχαρακτηρισμό, αξιοποιώντας άλλα χαρακτηριστικά τους, όπως την ηλικία, την οικονομική κατάσταση ή την απήχηση ειδικών θεμάτων.
Στα σενάρια που παρουσιάσατε για τις συνεργασίες με απλή αναλογική, είναι ρεαλιστικό ένα που θα αφορά τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ- Μέρα25 ή χρειάζεται οπωσδήποτε και το ΚΚΕ για να σχηματιστεί κυβέρνηση;
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις εκτιμήσεις που παρουσιάσαμε με μεγάλη επιφύλαξη - ως υποθέσεις εργασίας και όχι ως βεβαιότητες. Όπως θα διαπίστωσε όποιος τις είδε, μικρές αλλαγές σε ποσοστά ή ένα επιπλέον κόμμα εντός ή εκτός Βουλής μπορεί να διαφοροποιήσουν την κατανομή εδρών αξιόλογα.
Επιπλέον πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τα περιθώρια δειγματοληπτικού σφάλματος ( π.χ. +/- 2,5% ) αλλά και τη συμπεριφορά των «Αναποφάσιστων» που δεν είναι σίγουρο ότι θα μοιραστούν με ακρίβεια σε όλα τα κόμματα -μια παραδοχή με βάση την οποία έγιναν οι συγκεκριμένοι υπολογισμοί.
Κρατώντας αυτές τις διευκρινήσεις στο μυαλό μας -και όσον αφορά την εκλογική μάχη με απλή αναλογική- στις τρεις περιπτώσεις που υπολογίσαμε (5, 6 ή 7 κόμματα εντός επόμενης Βουλής), με τη συγκεκριμένη δημοσκοπική εικόνα, τα τρία κόμματα που αναφέρατε (2ο, 3ο, και 6ο κόμμα) δεν συγκεντρώνουν 151 έδρες.
Περιορίζονται σε 138, 143 ή 138 έδρες αντίστοιχα, οπότε θα χρειάζονταν τη συμμετοχή και άλλου, για παράδειγμα, ίσως του 4ο κόμματος.
Πόσο κρίσιμη για την αυτοδυναμία είναι η είσοδος στην Βουλή των δύο κομμάτων, δηλαδή του Μέρα 25 και του Εθνικού Κόμματος Έλληνες, που βρίσκονται λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το όριο εισόδου του 3%; Πόσες επιπλέον μονάδες θέλει η ΝΔ για αυτοδυναμία, εάν μπουν το ένα ή και τα δύο κόμματα στην Βουλή;
Προφανώς αναφερόμαστε σε εκλογές με τον νέο εκλογικό νόμο ενισχυμένης αναλογικής, αφού στην απλή αναλογική η επίτευξη αυτοδυναμίας είναι έτσι ή αλλιώς, πολύ δύσκολη.
Ο αριθμός των κομμάτων που θα καταφέρουν να εισέλθουν στην επόμενη Βουλή ή για να είμαστε ακριβείς, το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής είναι καθοριστικός παράγοντας για το ποσοστό που θα χρειαστεί το πρώτο κόμμα, ώστε να πετύχει αυτοδυναμία. Στην υπόθεση εργασίας που παρουσιάσαμε, η Νέα Δημοκρατία έφθανε στο 37%. Επομένως…
Σε 5κομματική Βουλή (δηλαδή, στο παράδειγμά μας: άθροισμα ποσοστών κομμάτων εκτός Βουλής στο 11,5%), το πρώτο κόμμα χρειάζεται περίπου 37%. Τόσο ακριβώς είχε η Νέα Δημοκρατία, στο συγκεκριμένο σενάριο, οπότε εμφανιζόταν να κατακτά 151 έδρες.
Σε 6κομματική Βουλή (δηλαδή, στο παράδειγμά μας: εκτός Βουλής το 8,5%), το πρώτο κόμμα χρειάζεται περίπου 38%. Για αυτό και η Νέα Δημοκρατία περιοριζόταν στις 148 έδρες. Με μια επιπλέον μονάδα, από το 37% του σεναρίου, θα πετύχαινε αυτοδυναμία.
Σε 7κομματική Βουλή (δηλαδή, στο παράδειγμά μας: εκτός Βουλής το 5,5%), το πρώτο κόμμα χρειάζεται περίπου 39%.
*Ο Γιώργος Αράπογλου είναι διευθύνων σύμβουλος της Pulse
