Αμερικανοί και Ευρωπαίοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι επιβεβαίωσαν προηγούμενες ενδείξεις για ένα αρειανό μεγα-τσουνάμι, το οποίο πιθανώς προκλήθηκε όταν έπεσε στον γειτονικό πλανήτη ένας μεγάλος αστεροειδής παρόμοιος με εκείνον (τον Τσιξουλούμπ), η πρόσκρουση του οποίου στη Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια οδήγησε στην εξαφάνιση όλων των μη ιπταμένων δεινοσαύρων.
Ένας μεγάλος αστεροειδής ή κομήτης εκτιμάται ότι έπεσε σε ρηχό ωκεανό του βορείου ημισφαιρίου του Άρη πριν περίπου 3,4 δισεκατομμύρια χρόνια. Η πρόσκρουση πιστεύεται ότι δημιούργησε τον ορατό σήμερα μεγάλο κρατήρα Πολ (Pohl) διαμέτρου 110 χιλιομέτρων.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αλέξις Ροντρίγκεζ του Ινστιτούτου Πλανητικής Επιστήμης στην Αριζόνα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», ανέλυσαν προσεκτικά τους χάρτες της αρειανής επιφάνειας που έχουν δημιουργηθεί από δορυφορικές εικόνες.
Παράλληλα έκαναν σε υπολογιστή προσομοιώσεις των πιθανών προσκρούσεων για να εκτιμήσουν τι είδους πρόσκρουση μπορεί να δημιούργησε τον κρατήρα Πολ και κατά πόσο θα μπορούσε να έχει προκαλέσει τεράστιο τσουνάμι.
Οδηγήθηκαν έτσι στην εκτίμηση ότι επρόκειτο πιθανώς για αστεροειδή διαμέτρου τριών έως εννέα χιλιομέτρων, που η πτώση του απελευθέρωσε ενέργεια έως 13 εκατομμυρίων μεγατόνων ΤΝΤ.
Η ενέργεια που είχε απελευθερωθεί από την ισχυρότερη έκρηξη πυρηνικής βόμβας στη Γη (του λεγόμενου «Τσάρου») ήταν μόνο 57 μεγατόνοι ΤΝΤ.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μια τέτοια πρόσκρουση στον Άρη θα μπορούσε πράγματι να προκαλέσει μεγα-τσουνάμι που θα έφθασε μέχρι 1.500 χιλιόμετρα από το επίκεντρο της πτώσης, προκαλώντας κύματα ύψους έως 250 μέτρων φθάνοντας στην ξηρά.
Συγκριτικά, η πτώση του Τσιξουλούμπ στο σημερινό Μεξικό, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, μπορεί να δημιούργησε κρατήρα διαμέτρου 100 χιλιομέτρων και να προκάλεσε τσουνάμι ύψους έως 200 μέτρων στην ξηρά.
