Ένας πύραυλος της SpaceX εκτοξεύτηκε νωρίς την Παρασκευή μεταφέροντας έναν αμερικανικό-γαλλικό δορυφόρο σχεδιασμένο να διεξάγει την πρώτη παγκόσμια έρευνα των επιφανειακών υδάτων της Γης, μια αποστολή που αναμένεται να ρίξει νέο φως στους μηχανισμούς και τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Ο πύραυλος Falcon 9 που ανήκει στην εταιρεία πυραύλων του Έλον Μασκ φώτισε τον ουρανό πριν την αυγή κατά μήκος της ακτής της Καλιφόρνια καθώς βρυχήθηκε από την εξέδρα εκτόξευσης λίγο πριν τις 4 π.μ. PST (1200 GMT) στη Βάση Διαστημικών Δυνάμεων των ΗΠΑ Vandenberg.
A satellite that will survey Earth's oceans and freshwater lakes lifts off on a SpaceX Falcon 9 rocket https://t.co/UWdHkfYDYk
— CNN Breaking News (@cnnbrk) December 16, 2022
Η εκτόξευση, που συντονίστηκε από ομάδα της NASA, προβλήθηκε ζωντανά σε διαδικτυακή μετάδοση της διαστημικής υπηρεσίας των ΗΠΑ.
Το ανώτερο στάδιο του πυραύλου δύο σταδίων αναμενόταν να φτάσει στην αρχική του τροχιά περίπου 530 μίλια (850 χλμ.) πάνω από τη Γη μέσα σε λίγα λεπτά.
Το ωφέλιμο φορτίο του, ο δορυφόρος Surface Water and Ocean Topography ή SWOT, ενσωματώνει προηγμένη τεχνολογία ραντάρ μικροκυμάτων για τη συλλογή μετρήσεων υψηλής ευκρίνειας ωκεανών, λιμνών, δεξαμενών και ποταμών πάνω από το 90% του πλανήτη.
Τα δεδομένα, που θα συγκεντρώνονται από σαρώσεις ραντάρ τουλάχιστον δύο φορές κάθε 21 ημέρες, θα χρησιμοποιηθούν για τη βελτίωση των μοντέλων ωκεάνιας κυκλοφορίας, την ενίσχυση των καιρικών και κλιματικών προβλέψεων και τη βοήθεια στη διαχείριση των αποθεμάτων γλυκού νερού σε περιοχές που πλήττονται από την ξηρασία, λένε οι ερευνητές.
Τα εξαρτήματα του δορυφόρου μεγέθους SUV κατασκευάστηκαν κυρίως από το Jet Propulsion Laboratory (JPL) της NASA και τη γαλλική διαστημική υπηρεσία CNES.
Σχεδόν 20 χρόνια σε ανάπτυξη από τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ με συνεισφορές από ομολόγους του στον Καναδά και τη Βρετανία, το SWOT ήταν μία από τις 15 αποστολές που καταγράφηκαν από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας ως έργα που θα πρέπει να αναλάβει η NASA την επόμενη δεκαετία.
Μηχανισμός αντιμετώπισης του «πυρετού» του πλανήτη
Μια σημαντική παράμετρος της αποστολής είναι να διερευνήσει πώς οι ωκεανοί απορροφούν την ατμοσφαιρική θερμότητα και το διοξείδιο του άνθρακα, σε μια διαδικασία που ρυθμίζει φυσικά τις παγκόσμιες θερμοκρασίες και έχει βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση της κλιματικής αλλαγής.
Οι ωκεανοί έχουν απορροφήσει περισσότερο από το 90% της περίσσειας θερμότητας που έχει παγιδευτεί στην ατμόσφαιρα της Γης από τις ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, εκτιμούν οι επιστήμονες.
Σαρώνοντας τις θάλασσες από την τροχιά, το SWOT θα είναι σε θέση να μετρήσει τις μικρές διαφορές στα υψόμετρα της επιφάνειας γύρω από τα μικρότερα ρεύματα και τις δίνες όπου πιστεύεται ότι συμβαίνει μεγάλο μέρος της μείωσης της θερμότητας και του άνθρακα από τους ωκεανούς.
Η κατανόηση αυτού του μηχανισμού θα βοηθήσει να απαντηθεί ένα κομβικό ερώτημα - ποιο είναι το σημείο καμπής στο οποίο οι ωκεανοί αρχίζουν να απελευθερώνουν, αντί να απορροφούν, μεγάλες ποσότητες θερμότητας πίσω στην ατμόσφαιρα, εντείνοντας έτσι την υπερθέρμανση του πλανήτη αντί να την περιορίζουν.
Η ικανότητα του SWOT να διακρίνει μικρότερα χαρακτηριστικά επιφάνειας θα βοηθήσει επίσης στη μελέτη των επιπτώσεων της ανόδου της στάθμης των ωκεανών στις παράκτιες περιοχές.
Τα σώματα γλυκού νερού αποτελούν ένα άλλο βασικό επίκεντρο του SWOT, εξοπλισμένο για να παρατηρεί ολόκληρο το μήκος σχεδόν όλων των ποταμών με πλάτος μεγαλύτερο από 100 μέτρα, καθώς και περισσότερες από 1 εκατομμύριο λίμνες και δεξαμενές μεγαλύτερες από μερικά τετράγωνα της Νέας Υόρκης.
Η επανειλημμένη καταγραφή των υδάτινων πόρων της Γης κατά τη διάρκεια της τριετούς αποστολής του SWOT θα επιτρέψει στους ερευνητές να εντοπίζουν καλύτερα τις διακυμάνσεις στα ποτάμια και τις λίμνες του πλανήτη κατά τη διάρκεια εποχιακών αλλαγών και μεγάλων καιρικών φαινομένων.
Το όργανο ραντάρ του SWOT λειτουργεί στη συχνότητα της ζώνης Ka του φάσματος μικροκυμάτων, επιτρέποντας στις σαρώσεις του να διεισδύσουν στην κάλυψη του νέφους και στο σκοτάδι και να χαρτογραφήσουν παρατηρήσεις σε δύο διαστάσεις.
Προηγούμενες μελέτες υδάτινων σωμάτων βασίζονταν σε δεδομένα που ελήφθησαν σε συγκεκριμένα σημεία ή από δορυφόρους που μπορούσαν να παρακολουθούν μετρήσεις μόνο κατά μήκος μιας μονοδιάστατης γραμμής.
Ο δορυφόρος αναμένεται να αρχίσει να παράγει ερευνητικά δεδομένα εντός ολίγων μηνών.
