Θα μπορούσε να είναι και κίνηση πολιτικής ιδιοφυΐας. Ο Παυλής αναλαμβάνει τα ακραία και λοιπά από τα αριστερά και ο Αλέξης Τσίπρας πορεύεται απρόσκοπτα με την Πόπη προς το Κέντρο και την κυβερνησιμότητα. Θα μπορούσε! Αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι η μόνη στρατηγική σε αυτή τη χώρα είναι το «πάμε και βλέπουμε». Ο Αλέξης Τσίπρας, πάντως, έπραξε τα … δέοντα! Κι η ΝΔ χάνει έτσι έναν μεγάλο χορηγό, τον Παύλο Πολάκη από τα Σφακιά…
Εφόσον ο Παύλος Πολάκης φτιάξει κόμμα, το οποίο και είναι το πιο πιθανό, τότε στέλνει στα σκουπίδια το σχέδιο Τσίπρα για αμφισβήτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, εφόσον η διαφορά τους στην κάλπη θα ήταν μια ή δύο μονάδες. Δύσκολο αυτό το μία ή δύο μονάδες, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ το πίστευαν. Αυτή τη στιγμή, πάντως, ο Παύλος Πολάκης έπληξε ευθέως τα συμφέροντα του Αλέξη Τσίπρα!
Εκτός κι αν! Εκτός κι αν ο Αλέξης Τσίπρας το έχει πάρει απόφαση ότι η διαφορά του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι τελικά μεγάλη και προετοιμάζεται για την … μεθεπόμενη ημέρα. Υπαρκτό ως σενάριο, αλλά τέτοιου είδους σενάρια απαιτούν και παίκτες με δυνατότητες … υψηλής ραπτικής. Και μέχρι στιγμής έχει αποδειχτεί ότι η Κεντροδεξιά έχει υπερεκτιμήσει τους αντιπάλους της.
Η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι η απόλυτη πολιτική ευκαιρία για τον Παύλο Πολάκη να γίνει πολιτικός αρχηγός.
Τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κρίση ταυτότητας και αμφιταλαντεύεται μεταξύ του ακραίου παρελθόντος του και του Παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, ο Παύλος έχει τη δική του ευκαιρία να γίνει ο ηγέτης του ενός άκρου της πολιτικής ζωής. Από τη μία ο Κασιδιάρης και από την άλλη ο Πολάκης. Δεν είναι και λίγο πράγμα από δήμαρχος στα Σφακιά να γίνει ο νέος Άρης Βελουχιώτης!
Την ίδια ώρα απελευθερώνει τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει τον δικό του δρόμο. Και ποιος ξέρει, μπορεί στο μέλλον οι δρόμοι τους να συναντηθούν. Κάπως έτσι οδηγούμαστε σε φιλοσοφικές αναζητήσεις για το αν ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού ή θυσίασε τον εαυτό του για να εκπληρώσει ο Ιησούς την αποστολή του…
Να μην έχουμε αμφιβολία! Ο Παυλής θα κάνει σκορ στις επόμενες εκλογές! Ακριβώς επειδή εκφράζει καλύτερα ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος (ευτυχώς όχι μεγάλο) που ενεργεί ακόμη με βάση τα πάθη του εμφυλίου. Κι ας απέχουμε από εκείνη τη θλιβερή εποχή μερικά έτη φωτός...
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η συμπεριφορά Πολάκη κριτικάρεται πιο έντονα από τα … λοιπά κόμματα της αριστεράς. Η ΝΔ προσπαθεί ακόμη να καταλάβει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτή την εσωκομματική κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ. Στη λοιπή αριστερά όμως ξέρουν. Στο πρόσωπο του Παύλου Πολάκη βλέπουν έναν πειρατή της πολιτικής που θα τους κουρσέψει τις πόλεις και τα χωριά.
Με το κόμμα του Παυλή τίθεται σε αμφισβήτηση η είσοδος Βαρουφάκη στη Βουλή και απειλείται με ροκάνισμα το ΚΚΕ.
Εκείνο που πρέπει, πάντως, να σημειώσουμε είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το καθήκον του απέναντι στη χώρα. Έβαλε ένα stop απέναντι σε αυτή την τοξικότητα του συστήματος Πολάκη.
Στον σύγχρονο αυριανισμό που έχει ήδη προκαλέσει αρκετά δεινά. Ή τουλάχιστον επιχείρησε να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι θέλει να πάρει διαζύγιο από τον Πολακισμό. Αυτός θέλει, το ερώτημα είναι αν μπορεί. Το πρόβλημα για τον κ. Τσίπρα είναι ότι ο κ. Πολάκης δεν είναι ο μοναδικός εκφραστής αυτής της τάσης.
Και επιπλέον αποτελεί 100% δικό του δημιούργημα. Να μην ξεχνάμε ότι η σύζυγος Τσίπρα ήταν … ερωτευμένη με το μυαλό του Παύλου. Με τέτοιου είδους δηλώσεις έδιναν διαρκώς συγχωροχάρτι στον Πολάκη για τους απίστευτους τραμπουκισμούς του και γιγάντωσαν το τέρας. Οι ίδιοι καλλιέργησαν το φαινόμενο…
Σήμερα πάντως δίδεται μια μοναδική ευκαιρία στον κ. Τσίπρα να απαλλαγεί και σχετικά ανώδυνα από το παρελθόν του 2015. Να το «φορτώσει» στους «άλλους», στους «ακραίους» και ο ίδιος να φλερτάρει με κάτι πιο «κεντρώο». Το θέμα όμως δεν είναι τι θέλει ο ίδιος, αλλά τι θέλει ο κόσμος του κέντρου. Διότι μπορεί να φορτώσει το 2015 στον βαρουφάκη και στον Πολάκη, αλλά ο κόσμος του κέντρου δεν ξεχνάει το μένος της κυβέρνησής του σε βάρος της μεσαίας τάξης.
Ο κ. Τσίπρας κυβέρνησε, δεν είναι ένας άγνωστος ιππότης που υπόσχεται αγάπες και λουλούδια στη δεσποσύνη. Και εν πάση περιπτώσει οι λίγες εβδομάδες που απέχουν μέχρι τις εκλογές είναι ένα μικρό χρονικό διάστημα για να πείσει τον κόσμο ότι είναι κεντρώος και όχι εκείνος που το 2015 πήγε να οδηγήσει τη χώρα στα βράχια.
Το πραγματικό πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα είναι ότι πάντοτε διάβαζε λάθος τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Κυριάκος ήταν πάντοτε ένα βήμα μπροστά του. Αρκεί κανείς να θυμηθεί τι συνέβαινε τον Σεπτέμβριο και να «μετρήσει» τι συμβαίνει σήμερα. Μετρήσεις που όλοι τελικά τις λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν και ας βρίζουν τους δημοσκόπους επειδή δεν τους αρέσει το αποτέλεσμα των ερευνών τους.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η στάση του κ. Τσίπρα απέναντι στον εξτρεμισμό Πολάκη αποτελεί μια ευκαιρία για τη χώρα! Ανοίγει κανάλια συνεννόησης με τη ΝΔ σε κρίσιμα θέματα, όπως είναι το μέλλον της ανάπτυξης στη χώρα ή η διαχείριση των ελληνοτουρκικών. Οι απαντήσεις στις προκλήσεις του μέλλοντος χρειάζονται διακομματική συναίνεση. Τότε τα όσα συμβαίνουν σήμερα με τον Παύλο Πολάκη ίσως να μας φανούν πραγματικά ασήμαντα. Να δούμε, δηλαδή, τα πράγματα στη διάσταση που πραγματικά βρίσκονται…
Θανάσης Μαυρίδης
