Πίσω από τις επιλογές του Τραμπ θα πρέπει να αναζητήσουμε τον φόβο των Αμερικανών για το ρόλο του δολαρίου και την «απειλή» ότι το πράσινο νόμισμα μπορεί να πάψει να είναι κυρίαρχο στις εμπορικές συναλλαγές του πλανήτη. Είναι μια απειλή που ισοδυναμεί με πυρηνικό πόλεμο. Το δολάριο για την Αμερική είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της παντοδυναμίας της. Οι ΗΠΑ χωρίς το δολάριο θα μοιάζουν με έναν άοπλο μισθοφόρο που θα έχει βρεθεί στις γραμμές ενός θυμωμένου πλήθους. Η αμφισβήτηση του δολαρίου είναι η αρχή του τέλους της Αυτοκρατορίας.
Μπείτε στη θέση των Αμερικανών. Ζείτε, λοιπόν, σε μία κλειστή οικονομία στο χωριό σας και έχετε στο σπίτι σας ένα εκτυπωτικό μηχάνημα και τυπώνετε άπειρα χαρτονομίσματα με την εικόνα του γενάρχη σας. Διαθέτετε την καλύτερη φάρμα στην περιοχή, άρα μια ισχυρή οικονομική βάση για να δανείζετε με τους δικούς σας όρους όποιον παραγωγό βρίσκεται σε ανάγκη. Ταυτόχρονα διαθέτετε έναν πανίσχυρο ιδιωτικό στρατό, μην τυχόν και κάποιος σκεφτεί ότι μπορεί να καθυστερήσει την πληρωμή της δόσης. Τυπώνετε όσα νομίσματα χρειάζεστε. Ο μοναδικός κανόνας που διέπει τις πράξεις σας είναι η θέλησή σας. Και έτσι ξοδεύετε ασύστολα και χωρίς να δίνετε τον παραμικρό λογαριασμό οπουδήποτε.
Μία ημέρα εμφανίζεται στο χωριό μια άλλη φάρμα που γίνεται μέρα με τη μέρα καλύτερη από τη δική σας και απειλεί το «εκδοτικό» σας δικαίωμα. Με άλλα λόγια, κάποιος σας απειλεί να σας ρίξει από τον θρόνο. Το οποίο και δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Δεν θα είστε εσείς που γράφετε τους κανόνες, αλλά θα υποχρεωθείτε να υπακούτε στους κανόνες κάποιου άλλου. Από δήμαρχος κλητήρας. Από βασιλιάς ζητιάνος.
Στη θέση της άλλη φάρμας βρίσκεται σήμερα η Κίνα. Και το πρόβλημα με την Κίνα είναι ότι μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και καλύτερη από τους Αμερικανούς σε διάφορους τομείς. Δεν παράγει μόνο καλύτερα αυτοκίνητα. Δεν είναι ότι επιδεικνύει διαρκώς τη μεγάλη της πρόοδο στις επιστήμες. Είναι ότι επενδύει στο μέλλον και ότι δεν είναι πλέον μια μακρινή απειλή. Το μέλλον είναι ήδη εδώ!
Ο Τραμπ δεν είναι … «πράκτορας» του Πούτιν! Οι υπεραπλουστεύσεις αυτού του είδους είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστικές. Ο Τραμπ χρειάζεται τη Ρωσία, όπως χρειάζεται και την Τουρκία. Δεν θα ήθελε να τους χάσει και αυτοί να πέσουν στα χέρια της Κίνας. Ο Τράμπ επίσης δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να πυροβολήσει την ενωμένη Ευρώπη. Κάθε άλλο! Το ευρώ του καθότανε έτσι ή αλλιώς στο στομάχι! Κι αυτό διότι το ευρώ είναι μετά από την Κίνα η αμέσως επόμενη απειλή για την παντοδυναμία του δολαρίου. Οι Αμερικανοί δεν είδαν με καλό μάτι από την πρώτη στιγμή τη δημιουργία του ευρώ. Το ανέχτηκαν, αλλά δεν το αποδέχτηκαν. Και τώρα που βρήκαν την ευκαιρία με τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα το πυροβολήσουν. Οι Αμερικανοί χρειάζονται την Ευρώπη. Αρκεί η Ευρώπη να είναι στα δικά τους μέτρα. Υποτελής.
Περισσότερο, όμως, χρειάζονται τους Ρώσους και τους Τούρκους. Κι αυτό που σίγουρα δεν χρειάζονται είναι το ευρώ. Η Αμερική του Τράμπ. Οι Δημοκρατικοί είχαν μία άλλη θεώρηση των πραγμάτων, την οποία, όμως, η αμερικανική ελίτ φαίνεται ότι έχει εγκαταλείψει ως αποτυχημένη. Κι αυτή είναι μία άλλη αυταπάτη. Ότι δηλαδή ο Τραμπ είναι ένα «ατύχημα». Ο Τραμπ είναι επιλογή. Επιλογή ενός κόσμου που φοβάται ότι θα χαθεί μαζί με την παντοδυναμία του πράσινου νομίσματος.
Θανάσης Μαυρίδης
