Ξέρω, ξέρω! Θα μας πουν οι αποτυχημένοι υπουργοί ότι είναι στρατιώτες της παράταξης και ότι παραμένουν στη διάθεση του πρωθυπουργού για τον... επόμενο ανασχηματισμό. Το θέμα είναι αν στο μεταξύ έχουν να κάνουν καμιά κανονική δουλειά, επειδή στα υπουργεία τους δεν έκαναν και τίποτε το ιδιαίτερο. Το αστείο είναι ότι σε κάποιον επικείμενο ανασχηματισμό μπορεί και να επιστέψουν. Ίσως επειδή δεν είναι και οι χειρότεροι! Προσπαθεί μεν ο Κυριάκος να στρατολογήσει νέους, αλλά ο πάγκος στην ομάδα είναι άδειος...
Για το αν ήταν αναγκαίος ή όχι ο ανασχηματισμός, ας μην το συζητήσουμε. Όταν κάποιος έχει κολλήσει ένσημα μόνο στο κόμμα, τότε υπάρχει αντικειμενικά πρόβλημα. Και το πρόβλημα αυτό θα το μεταφέρει αιωνίως, όπου κι να πάει. Είτε καλείται να υπηρετήσει τη δημόσια τάξη, είτε οποιονδήποτε άλλον τομέα. Να το πούμε και διαφορετικά! Γιατί κάποιος που έχει αποτύχει ως υπουργός σήμερα περιμένουμε ότι θα πετύχει αύριο;
Από την πρώτη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να βάλει στην πολιτική νέους ανθρώπους. Κάτι που επιχείρησε να κάνει παλιότερα και ο Αντώνης Σαμαράς. Κι αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί αναγνωρίζουν τη λειψανδρία. Και χρειάζονται τους ικανούς ανθρώπους για να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους...
Θα πει κάποιος ότι ένας πετυχημένος επαγγελματικά άνθρωπος δεν θα ασχοληθεί εύκολα με την πολιτική. Όχι μόνο γιατί δεν αναζητά... εργασία! Αλλά κυρίως επειδή ένας τολμηρός υπουργός αντιμετωπίζει αντιστάσεις που μπορεί να τον ταλαιπωρήσουν στη συνέχεια για αρκετά χρόνια και μετά από το τέλος της θητείας του. Ποιος λογικός άνθρωπος θέλει να αντιμετωπίσει μία σκευωρία τύπου Novartis; ή ακόμη τη δολοφονία του χαρακτήρα του από τους επαγγελματίες υβριστές του διαδικτύου; Πόσο μάλλον όταν έχει μια καλή ζωή...
Στα του χθεσινού ανασχηματισμού: Η κυβέρνηση αυτή ξεκίνησε με κατεβασμένη ταχύτητα. Σαν να ήταν μία άλλη κυβέρνηση και όχι εκείνη που αντιμετώπισε στην πρώτη τετραετία τόσες κρίσεις.
Ίσως να φταίει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλέον κρίσεις τέτοιου μεγέθους και έτσι δεν κρύβονται τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Ίσως να φταίει η παράδοση που θέλει μία κυβέρνηση να μην έχει πιθανότητες να διεκδικήσει και τρίτη θητεία. Ό,τι και να φταίει, η ουσία είναι ότι δεν ξεκίνησε καλά το έργο. Και την ίδια στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να παλέψει γι αυτό που μοιάζει «άπιαστο όνειρο» για κάθε πρωθυπουργό: Μία τρίτη τετραετία.
Είναι, λοιπόν, υποχρεωμένος να έχει ένα υπουργικό συμβούλιο σε πίεση. Μπορεί κάποιοι υπουργοί του να μην έχουν στόχους, αλλά ο ίδιος έχει: Να πετύχει! Κι έτσι είναι υποχρεωμένος να κάνει αλλαγές, όταν διαπιστώνει ότι υπάρχει πρόβλημα. Ακόμη κι αν γνωρίζει ότι ο πάγκος του δεν είναι και ο καλύτερος δυνατός.
Θανάσης Μαυρίδης
