Τα ορφανά του Ανδρέα δίνουν ρέστα γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε τον Κώστα Τασούλα και όχι κάποιον άλλον της δικής τους αρεσκείας. Οι πολιτικοί απόγονοι του Ανδρέα με τα πολύχρωμα ψηφοδέλτια! Και οι αριστεροί θα ήθελαν έναν κεντροαριστερό, επειδή οι ίδιοι διάλεξαν – λέει- τον … κεντροδεξιό Παυλόπουλο. Τον εκπρόσωπο του Καραμανλιστάν, δηλαδή, που εξελίχτηκε σε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Ας αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα. Ο Κυριάκος δεν έπεσε στην παγίδα όσων προσπαθούν εδώ και μήνες να δημιουργήσουν τις συνθήκες για να πέσει «εκ των έσω». Αυτό τους πονάει.
Ρωτάνε γιατί δεν επέμενε στη νυν πρόεδρο. Διότι την επομένη θα είχε μεν Πρόεδρο της Δημοκρατίας της επιλογής του, αλλά όχι κόμμα. Και ο λόγος της εσωκομματικής αντίδρασης δεν θα ήταν η συμμετοχή της κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο πάρτι που ακολούθησε την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια. Αυτό θα ήταν το πρόσχημα. Η πρόταση Σακελλαροπούλου θα αποτελούσε αφορμή για να εκδηλώσουν την κίνησή τους όσοι επιδιώκουν εδώ και καιρό να ρίξουν τον Κυριάκο από την κυβέρνηση και να τοποθετήσουν στη θέση του άλλον πρωθυπουργό. Θα είχαν ένα επιχείρημα στα χέρια τους για να βρουν τα απαραίτητα κουκιά στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ που σήμερα δεν το έχουν.
Το ίδιο θα μπορούσε να είχε συμβεί και με έναν άλλον οποιονδήποτε κεντροαριστερό υποψήφιο. Εξαίρεση αποτελούσε, ίσως, ο κ. Βενιζέλος, καθώς το μπλοκ Σαμαρά δεν θα μπορούσε εύκολα να δικαιολογήσει τη στάση του. Η υποψηφιότητα Βενιζέλου, πάντως, κάηκε περισσότερο από τον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος απέκλεισε συναίνεση την επομένη των εκλογών και εφόσον θα ήταν δύσκολος ο σχηματισμός κυβέρνησης.
Από το να συνεργαστεί, δηλαδή, με τον κεντρώο Κυριάκο Μητσοτάκη ο κ. Ανδρουλάκης προτιμά να μείνει η χώρα ακυβέρνητη. Διότι ο κ. Μητσοτάκης δεν πρόκειται να συνεργαστεί με την ακροδεξιά, μόνο και μόνο για να βοηθήσει την σέχτα που ηγείται αυτήν τη στιγμή του ΠΑΣΟΚ να κρύψει την πολιτική της ανεπάρκεια. Προς τι λοιπόν να επιδιώξει τη συναίνεση στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Για το καλό των Θεσμών, μας λένε, θα έπρεπε να είχε γίνει μια άλλη επιλογή και όχι εκείνη του κ. Τασούλα. Και ποιοι το λένε; Εκείνοι που κορόιδεψαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ή εκείνοι που προκάλεσαν τόσες φορές εκλογές με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας; Δηλαδή, δεν σέβεται ο κ. Μητσοτάκης και τους σέβονται εκείνοι που έσυραν τη χώρα στα όρια του τρίτου κόσμου το 2015 και χρησιμοποίησαν τις προεδρικές εκλογές για να χορέψουν τις αγορές στο ταψί;
Πάμε και στην ουσία. Γιατί ο κ. Τασούλας δεν είναι κατάλληλος; Όταν τον ψήφιζαν για Πρόεδρο της Βουλής ήταν κατάλληλος και τώρα είναι ακατάλληλος; Μάλλον, από την πολύ… θεσμικότητα έχουν ξεχάσει τι αντιπροσωπεύει ο Πρόεδρος της Βουλής…
Η χώρα έχει πράγματι πρόβλημα με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά αυτό δεν είναι η εκλογή Τασούλα, ο οποίος και έχει την ικανότητα να εξελιχθεί σε έναν ιδιαίτερα αγαπητό Πρόεδρο στον λαό. Το πρόβλημα είναι ότι ο ρόλος του Προέδρου είναι διακοσμητικός και ότι δεν υπάρχουν αντίβαρα στην πανίσχυρη εξουσία του πρωθυπουργού. Ο κ. Μητσοτάκης, με τη σειρά του, έχει άλλα προβλήματα να λύσει, αφού φαίνεται να έχει ξεπεράσει κι αυτόν τον σκόπελο. Εκτός κι αν πιστεύει ότι οι εσωκομματικοί του εχθροί κουράστηκαν και θα εγκαταλείψουν εύκολα. Το οποίο και δεν το νομίζουμε. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ένας πολιτικός με ανοικτούς ορίζοντες. Όχι όμως και ηλίθιος για να μην έχει καλυμμένη την πλάτη του…
Θανάσης Μαυρίδης
