Το «καμπανάκι» συναγερμού για τις τράπεζες που είχαν καθαρίσει με σημαντικό κόστος και τεράστιο κόπο ποσά άνω των 45 δισ. ευρώ κόκκινων δανείων τα τελευταία 2-3 χρόνια χτύπησε από τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών, τον Απρίλιο από την Ισπανία, όταν ισπανικό δημοσίευμα αποκάλυπτε τα νέα προβλήματα που είχαν οι τοπικές μεγάλες μονάδες των ελληνικών εταιριών που είχαν σωρηδόν εξαγοραστεί από ένα μεγάλο παίκτη, για να δημιουργήσουν την Avramar.
Ο συνολικός δανεισμός της εταιρίας από τις ελληνικές συστημικές τράπεζες φθάνει περίπου τα 340 εκατ. ευρώ και οι ξένοι βασικοί μέτοχοι είχαν αρνηθεί στις αρχές του καλοκαιριού, να εξυπηρετήσουν το δανεισμό τους, αλλά και να επενδύσουν στην εταιρία τους, μετά από σωρεία λαθών και αποτυχημένων κινήσεων, αφήνοντας έκπληκτες τις τραπεζικές διοικήσεις που διαπίστωναν την ανεπάρκεια και τα λάθη του management της Avramar, σε συνδυασμό με την τεράστια οικονομική επιφάνεια των βασικών μετόχων.
Η εταιρία απαιτούσε άμεση ένεση οικονομικής ρευστότητας για να αποφύγει να παρασυρθεί εκ νέου στο γνωστό παιχνίδι των σκοτωμένων πωλήσεων με μεγάλες ζημιές ψαριών και γόνου, προκειμένου να χρηματοδοτήσει λειτουργικά κόστη, βαθαίνοντας έτσι τις απώλειες.
Σύμφωνα με πληροφορίες η εταιρία τελικώς οδεύει σε προσωρινό δανεισμό 20-25 εκατ. ευρώ από τις συστημικές τράπεζες, ενόψει και της παράδοσης πορίσματος σε 10-15 μέρες από ειδικευμένη νορβηγική εταιρία που θα αποτιμά την περιουσία της σε ιχθυοπληθυσμό, ενώ οι τράπεζες και οι σύμβουλοί τους, έχουν από καιρό ξεκινήσει διακριτικές προσεγγίσεις πιθανών ενδιαφερόμενων αγοραστών, με την εταιρία να είναι ο μεγαλύτερος παίκτης του κλάδου στη Μεσόγειο, αλλά να ταλανίζεται από σωρεία λαθών, διοικητικής ανεπάρκειας και συγκεκριμένης στόχευσης ακόμα και απλών πρακτικών κινήσεων.
Αυτό αφού τελικώς συμφώνησε και κατέβαλε τη δόση που όφειλε με τις τράπεζες να «ξεπαγώνουν» προσωρινά τους λογαριασμούς της, αλλά να έχουν περάσει πλέον το χρέος στα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους. Η διοίκηση της εταιρίας σύμφωνα με πληροφορίες, συμφώνησε επίσης να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο των μετοχών έναντι του επικείμενου προσωρινού δανείου, αφού καθυστέρησε αρκετά χωρίς λόγο, διαπραγματευόμενη τα αυτονόητα, έχοντας ήδη ενεχυριάσει στις τράπεζες το σύνολο του ιχθυοπληθυσμού.
Η λύση αυτή κρίνεται απαραίτητη για να μη «βουλιάξει» η εταιρία που αντιπροσωπεύει ουσιαστικά τον κλάδο στην Ελλάδα, αφήνοντας μαύρη τρύπα στην ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, καθώς υπάρχουν και οι προμηθευτές, νέο βάρος στις τράπεζες που έχει σημασία λόγω του μεγέθους της εταιρίας και φυσικά 2.000 χαμένες θέσεις εργασίας σε μία δύσκολη περίοδο που όμως η ανεργία μειώνεται.
Σύμφωνα με πληροφορίες αυτό έχει ευαισθητοποιήσει και την κυβέρνηση η οποία δεν θα ήθελε τώρα μία δυσάρεστη κατάληξη της υπόθεσης που θα ήταν ένα πολλαπλό χτύπημα πέραν της καταβαράθρωσης των θέσεων εργασίας, ενόψει θετικών αξιολογήσεων για ανάκτηση του αξιόχρεου, καθώς η εταιρία έχει μέγεθος και δυνατότητες ενώ μία πώληση των χρεών της θα αποτελούσε χάρισμα της εταιρίας, αποφέροντας με δυσκολία το 20% ή λιγότερο των δανείων.
Η δημιουργία της Avramar και γιατί απέτυχε η διοίκηση της εταιρίας
Η Avramar δημιουργήθηκε τα 2 τελευταία χρόνια από τη συνένωση των εταιρειών Νηρέας, Σελόντα και Περσεύς και του ομίλου Andromeda για να γίνει η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγός λαβρακιού και τσιπούρας στον κόσμο και η μεγαλύτερη παραγωγός μεσογειακών ψαριών. Μονάδες σε Αργοσαρωνικό, Αιγαίο και Ιόνιο, μονάδες στα Κανάρια νησιά και τις ακτές της Μεσογείου. Η εταιρία κατά τη δημιουργία της είχε περίπου 2.300 εργαζόμενους που μειώθηκαν κατά 12% στη διετία και διαθέτει εγκαταστάσεις με δυναμικότητα παραγωγής γόνου εκατοντάδων εκατομμυρίων, ιχθυοτροφών 170.000 τόνων ανά έτος και βιομάζας πάνω από 70.000 ανά έτος.
Παράγει η ίδια τις τροφές για τα ψάρια της, διαθέτει συσκευαστήρια κι έχει τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης όπως και δυνατότητα διανομής προϊόντων με φορτηγά ψυγεία. Συνολικά διαθέτει 10 ιχθυογενετικούς σταθμούς στην Ελλάδα και 2 στην Ισπανία, 63 μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα και 9 στην Ισπανία, 3 μονάδες παραγωγής ιχθυοτροφών στην Ελλάδα όπως και 10 συσκευαστήρια συν ένα στην Ισπανία, καθώς και 3 μεταποιητικές μονάδες στην Ελλάδα και μία στην Ισπανία.
Μεγαλομέτοχοι είναι το κρατικό επενδυτικό ταμείο του Άμπου Ντάμπι Mubadala Investment Company και το αμερικανικό fund Amerra Capital Management, που απέκτησαν το 2018 από τις τράπεζες Νηρέα και τη Σελόντα και το 2021, δημιούργησαν την Avramar με την ένωση σε αυτή της Ανδρομέδα και της Περσεύς.
Μεγαλύτεροι δανειστές είναι οι ελληνικές τράπεζες αν και υπάρχουν δάνεια πέραν των 340-365 εκατ. ευρώ από ισπανικές τράπεζες για τις τοπικές μονάδες για τις οποίες υπάρχει πληροφορία ότι ενδιαφέρεται διεθνής παίκτης στον κλάδο. Από τις τράπεζες περίπου τα 2/3 του δανείου μοιράζονται μεταξύ των Πειραιώς και Eurobank και το 1/3 κατανέμονται μεταξύ των Alpha Bank και ΕΤΕ.
Η εταιρία χτυπήθηκε από ένα συνδυασμό δυσμενών συγκυριών και αστοχιών και λαθών. Αρχικά η πανδημία μείωσε τις πωλήσεις μέσω εστιατορίων και ξενοδοχείων που δεν καλύφθηκαν από την αύξηση των λιανικών πωλήσεων και στη συνέχεια ο πόλεμος και ο πληθωρισμός αύξησαν υπέρογκα τα κόστη.
Με το κόστος για την τροφή των ψαριών να αυξάνεται περίπου 40% σε δύο χρόνια όταν η διατροφή αποτελεί σχεδόν το 45% της παραγωγής των ψαριών, τα πράγματα έγιναν δύσκολα.
Στα παραπάνω προστέθηκε το τσάκισμα της τουρκικής λίρας με τους Τούρκους παραγωγούς που έχουν αθροιστικά τη μεγαλύτερη παραγωγή να επανέρχονται στη γνωστή πολιτική πωλήσεων με ζημιές για να ανταπεξέλθουν σε τρέχουσες υποχρεώσεις, που βύθισαν τις τιμές.
Στα παραπάνω όμως βάρυναν έντονα η απουσία διοίκησης και πολιτικής, το βάρος –ή όχι- στην επέκταση σε νέες καλλιέργειες, οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις- κυρίως όμως η σημαντική καθυστέρηση στη συγχώνευση των εταιριών που έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και μεγάλο διάστημα, όταν δεν υπήρχε καν ενιαία άμεση λογιστική εικόνα των εταιριών. Κυριότερο όλων όμως ήτνα η απουσία κατεύθυνσης της εταιρίας.
