Οσοι υπήρξαν ή είναι νέοι γονείς, ξέρουν ότι είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστισταθούν στην τάση τους να παρηγορούν τα παιδιά τους όταν κλαίνε, ακόμη και μέσα στη μέση της νύχτας. Μία νέα μελέτη, όμως, διαπίστωσε ότι το να κλαίνε τα μωρά και σιγά-σιγά να βυθίζονται στον ύπνο μόνα τους, χωρίς την παρηγορητική μεσολάβηση κάποιου γονιού ή μεγάλου, δεν τους προκαλεί καμία συναισθηματική βλάβη ή στρες σε μακροπρόθεσμη βάση.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τις συνήθειες 43 ζευγαριών γονέων με τα μωρά τους, που είχαν ηλικία μεταξύ 6 και 16 μηνών και τα οποία αντιμετώπιζαν προβλήματα ύπνου. Μετά από τρεις μήνες δοκιμών, τα μωρά που “αφήνονταν”κατά περιόδους από τους γονείς τους να κλαίνε, κατάφερναν να κοιμηθούν 13 λεπτά γρήγορότερα από εκείνα που τα νανούριζαν.
Οι γονείς και τα μωρά που συμμετείχαν στη μελέτη χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: στην πρώτη ομάδα όταν το μωρό έκλαιγε οι γονείς εξαφανίζονταν σταδιακά, στη δεύτερη οι γονείς παρέμειναν στο δωμάτιο και έφευγαν όταν το μωρό “λαγοκοιμόταν” και σε μία τρίτη ομάδα ελέγχου, όπου δεν υπήρχε καμία σύσταση ή εκπαίδευση στον τρόπο που οι γονείς επέλεγαν να κοιμήσουν τα μωρά τους.
Μέχρι το τέλος της μελέτης, ο πρώτη ομάδα της “σταδιακής εξαφάνισης”, είχε “νικήσει” την δεύτερη ομάδα, που παρέμενε στο δωμάτιο μέχρι το μωρό να κοιμηθεί, σε τρία σημεία: 1) στην ποσότητα του χρόνου που απαιτούνταν για να αποκοιμηθεί το μωρό - 3 λεπτά λιγότερα κατά μέσο όρο 2) στον αριθμό των στιγμών που τα μωρά ξυπνούσαν μέσα στη νύχτα και 3) στο συνολικό χρόνο του ύπνου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα των γονιών της “σταδιακής εξαφάνισης” δεν άφηναν το μωρό να κλαίει για ώρες μέχρι το τέλος, αλλά αυτό συνέβαινε σιγά-σιγά, με την σταδιακή αύξηση του χρόνου που ένα μωρό που κλαίει, μένει μόνο του.Στο πρόγραμμα που χρησιμοποιήθηκε για αυτή τη μελέτη, ο «χρόνος αναμονής» αυξήθηκε από τα 2 λεπτά έως τα 35 λεπτά στη διάρκεια μιας εβδομάδας.
“Είναι φυσικό για τους γονείς να ανησυχούν για τα μωρά τους όταν κλαίνε κατά την διάρκεια του ύπνου” λέει ο ψυχολόγος και επικεφαλής της μελέτης Michael Gradisar από το Πανεπιστήμιο Flinders της Νότιας Αυστραλίας. "Ενώ την ίδια στιγμή ξέρουμε από άλλες μελέτες, ότι η απουσία καλών συνηθειών ύπνου στα μωρά, μπορεί να προκαλέσει αυξημένο στρες σε ολόκληρη την οικογένεια, αλλά και κατάθλιψη στη μητέρα. Ελπίζουμε τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης να προσθέσουν άλλο ένα στοιχείο, για το πώς οι γονείς “απαντούν” σ'αυτό το πρόβλημα και με ποιόν τρόπο διαχειρίζονται τις συνήθειες κατά τη διάρκεια του ύπνου των παιδιών τους».
Ταυτόχρονα οι επιστήμονες κατά τη διάρκεια του πειράματος λάμβαναν από τα μωρά δείγματα, στα οποία εξέταζαν τα επίπεδα της κορτιζόλης. Από την ανάλυση των δειγμάτων φάνηκε ότι όσον αφορά στα επίπεδα του άγχους του μωρού, δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις 3 ομάδες. Αλλά και οι γονείς στις συνεντεύξεις τους, δεν ανέφεραν δείγματα αυξημένου στρες στα μωρά ή διαφορές στη βάση προσκόλλησης γονέα-παιδιού.
Ο ίδιος ο Gradisar, επικεφαλής της μελέτης, παραδέχθηκε ότι απαιτούνται περαιτέρω ανεξάρτητες μελέτες για την επικύρωση των πορισμάτων αυτής της σχετικά μικρής μελέτης, ώστε να μπορούμε να καταλάβουν οι επιστήμονες περισσότερα σχετικά με το πώς λειτουργούν αυτές οι τεχνικές.
“Ένας συνδυασμός της δεύτερης με την πρώτη ομάδα, δηλαδή στην αρχή οι γονείς να μένουν στο δωμάτιο και σταδιακά να εξαφανίζονται θα μπορούσε να είναι μια καλή προσέγγιση για την εκπαίδευση του μωρού να κοιμάται μόνο του”, δήλωσε ο Gradisar. “Για τις περιπτώσεις των μωρών που ξυπνούν πολλές φορές μέσα στη νύχτα, υπάρχουν πλέον περισσότερα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η σταδιακή εξαφάνιση μπορεί να είναι μια τεχνική που μπορεί να μην είναι επιβλαβής για το παιδί τους."
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις νέες τεχνικές ύπνου στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Flinders, ενώ τα πορίσματα έχουν δημοσιευθεί στην επιστημονικό έντυπο Paidiatrics.
Γ.Σ
