Συνεχή αυξητική τάση παρουσιάζουν τα νέα περιστατικά του ορθοκολικού καρκίνου (παχέος εντέρου) μεταξύ των ανθρώπων μικρότερης ηλικίας, σε σχέση με το παρελθόν, παρόλο που συνολικά η ασθένεια εμφανίζει μια τάση μείωσης διαχρονικά. Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, ένας άνθρωπος κάτω των 50 ετών κινδυνεύει πλέον περισσότερο να εμφανίσει τη νόσο και μάλιστα σε προχωρημένη μορφή.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Έλι Σάτον του Νοσοκομείου του Όρους Σινά της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο γαστρεντερολογικό συνέδριο "Digestive Week 2016" στην Καλιφόρνια, μελέτησαν στοιχεία για πάνω από ένα εκατομμύριο νέα περιστατικά της νόσου στο διάστημα 2004-2013.
Διαπιστώθηκε ότι, μέσα σε μια δεκαετία, ο αριθμός των περιστατικών καρκίνου του παχέος εντέρου στις ΗΠΑ αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 1,3%. Αντίθετα, στο ίδιο χρονικό διάστημα, μειώθηκε κατά 2,5% ο μέσος ετήσιος ρυθμός νέων περιστατικών σε άτομα άνω των 50 ετών.
Επίσης η μελέτη δείχνει ότι τα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου μεταξύ των νεότερων ανθρώπων είναι πιο προχωρημένα και επικίνδυνα (το 31% αφορούν καρκίνους σταδίου 3), σε σχέση με τους γηραιότερους (25% το ποσοστό των καρκίνων σταδίου 3). Για τους καρκίνους σταδίου 4, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 26% και 18%.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι «ενώ το σύστημα υγείας έχει κάνει σημαντική δουλειά στο να αντιμετωπίσει τον ορθοκολικό καρκίνο στους ανθρώπους άνω των 50 ετών, βελτιώνοντας την ενημέρωση των ασθενών και ωθώντας τους σε συχνότερες διαγνωστικές εξετάσεις, τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι πολύ περισσότερα πράγματα πρέπει να γίνουν για να καταπολεμηθεί αυτός ο καρκίνος σε ανθρώπους κάτω των 50 ετών, μια ομάδα που συνήθως δεν θεωρείται υψηλού κινδύνου».
Όπως είπε ο Σάτον, «είναι κρίσιμο να αναστραφεί αυτή η τάση μεταξύ των νεότερων», υπογράμμισε όμως ότι η συντριπτική πλειονότητα των νέων περιστατικών ορθοκολικού καρκίνου εξακολουθούν να αφορούν ηλικίες μετά τα 50.
Ο συγκεκριμένος καρκίνος είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτων από καρκίνο στις ανεπτυγμένες χώρες και «πυροδοτείται» συνήθως από μια αλληλεπίδραση γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων (η συχνή διατροφή με λιπαρά και επεξεργασμένα κρέατα αποτελεί παράγοντα κινδύνου). Συνήθως ξεκινά στο ορθόν ή στο κόλον ως πολύποδας, που σταδιακά αποκτά κακοήθη μορφή. Η έγκαιρη εύρεση και αφαίρεση των πολυπόδων από το παχύ έντερο μέσω κολονοσκόπησης βοηθά σημαντικά στην πρόληψη της νόσου.
