Η νοσογόνος παχυσαρκία είναι μια σοβαρή χρόνια ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από αύξηση του σωματικού βάρους με συσσώρευση σωματικού λίπους, σε τέτοιο βαθμό που να επηρεάζεται δυσμενώς η υγεία του ανθρώπου. Δεν είναι ένα αισθητικό πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί για να έχει το άτομο μια καλύτερη εικόνα, αλλά αποτελεί μία νόσο που απαιτεί θεραπεία καθώς συνδέεται με πολλές παθήσεις επικίνδυνες για την υγεία, ενώ σίγουρα είναι και ένας σημαντικός παράγοντας θνησιμότητας.
Το Liberal.gr συμμετείχε στο δωρεάν βιωματικό σεμινάριο με θέμα “Διεπιστημονική προσέγγιση στην αντιμετώπιση της συναισθηματικής υπερφαγίας και ο κίνδυνος εμφάνισης παχυσαρκίας. Πρόληψη, παρεμβάσεις και τρόποι αντιμετώπισης” υπό τον πλαστικό χειρουργό κ. Νεκτάριο Ντουντουλάκη, ιδρυτή του πρωτοποριακού ιατρικού προγράμματος Ευμορφία, με τη συμμετοχή της κοινωνιολόγου, ψυχοθεραπεύτριας Θεανώς Μανουδάκη και της Κλινικής Διαιτολόγου- Διατροφολόγου, MSc Βάλιας Γρηγορίου. Οι εισηγήσεις έδωσαν έμφαση στο κοινωνικό στίγμα της παχυσαρκίας, αλλά και τους κινδύνους για την εμφάνιση διατροφικών διαταραχών.
“Τρώμε τα συναισθήματά μας;”
Θα έχετε παρατηρήσει ότι οι πιο ισχυροί πόθοι για τις τροφές εμφανίζονται όταν είστε ευάλωτοι/ες συναισθηματικά. Αυτό έχει αποτέλεσμα να στρέφεστε στο φαγητό ασυνείδητα, χωρίς έλεγχο, με αποτέλεσμα να παίρνετε κιλά. Αυτό, βέβαια, δεν συμβαίνει μόνο επειδή καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες φαγητού σε μια τέτοια φάση, αλλά και επειδή όταν τρώτε για συναισθηματικούς λόγους συνήθως στρέφεστε σε τρόφιμα υψηλής θερμιδικής αξίας, όπως τα γλυκά και συσκευασμένα-επεξεργασμένα τρόφιμα. Και τότε τι γίνεται; Μήπως κάπου εκεί καραδοκεί και ο κίνδυνος να χαθεί η μπάλα;
Στο workshop δόθηκε έμφαση σε αυτό ακριβώς. Στο πώς να μη χαθεί… η μπάλα γι’ αυτούς τους ασθενείς μέσα από μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση, η οποία δεν στηρίζεται μόνο στο χειρουργείο, αλλά και στην ψυχο-συναισθηματική κάλυψη. “Μέσα στο ιατρείο, υπάρχει η φροντίδα ώστε να δημιουργηθεί η δέσμευση στον ασθενή προκειμένου να πετύχει τον στόχο, ενώ συγχρόνως του παρέχεται η βεβαιότητα ότι θα λαμβάνει συνεχή παρακολούθηση και υποστήριξη από την ομάδα για να ενδυναμωθεί και να μπορέσει να ξεκλειδώσει για να προχωρήσει”, λέει στο liberal.gr ο κ. Ντουντουλάκης. “Η δέσμευσή του αφορά στο ότι ναι μεν θα χάσει τα κιλά, αλλά θα προσπαθήσει να διατηρήσει το αποτέλεσμα με αλλαγές στον τρόπο ζωής του και καθήλωση της κατάστασης της συναισθηματικής υπερφαγίας”, συνεχίζει ο γιατρός. “Το σώμα μας είναι ο ναός της ψυχής μας. Το αγαπάμε κι αν δεν μας αρέσει το αλλάζουμε. Αγαπώ τον εαυτό μου, αγαπώ το σώμα μου. Δεν είμαι εικόνα. Είμαι το σώμα μου. Είμαι Εγώ”, καταλήγει ο κ. Ντουντουλάκης.
Παραμέληση του εαυτού ή αυτοσαμποτάζ
Για κρυμμένες καταστάσεις αυτοτιμωρίας, παραμέλησης του εαυτού, αυτοσαμποτάζ μίλησε η ψυχοθεραπεύτρια Θεανώ Μανουδάκη. “Τα 18 άτομα που έλαβαν μέρος στο τελευταίο workshop συμμετείχαν στο 100% όχι μόνο μέσω βιωματικών παιχνιδιών, αλλά κυρίως μέσα από ένα παιχνίδι ερωτήσεων-απαντήσεων οδηγήθηκαν σε διαπιστώσεις και μοιράστηκαν εμπειρίες. Κάποια από τα άτομα που συμμετείχαν είχαν ήδη υποβληθεί σε βαριατρική επέμβαση, οπότε μετά την επέμβαση πρέπει να δουλέψουν πάνω στη συνειδητοποίηση ότι ζουν σε ένα καινούργιο σώμα, με άλλον μεταβολισμό. Άλλοι ήταν σε φάση προετοιμασίας για ένα βαριατρικό χειρουργείο, ενώ υπήρξαν και κάποιοι που ήθελαν να δεχτούν την ενημέρωση για να μπορέσουν να θέσουν τη ζωή τους σε μια νέα βάση”, ανέφερε η κ. Μανουδάκη.
“Η ομάδα των συμμετεχόντων μαζί με τους ειδικούς δούλεψαν πάνω στους τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης των περιστατικών συναισθηματικής υπερφαγίας. Έμαθαν πως θα πρέπει κάποια στιγμή να μάθουν να ακούν τόσο την βιολογική τους πείνα όσο και τον βιολογικό τους κορεσμό. Έμαθαν πως θα πρέπει να σέβονται το σώμα τους και να τρώνε συνειδητά. Επίσης πως το να καταπιέζουμε τον εαυτό μας μέσα σε ένα πλαίσιο αυστηρής υποθερμιδικής δίαιτας μόνο το αντίθετο αποτέλεσμα μπορεί να φέρει και υπερφαγικά επεισόδια”, τονίζει η κλινική Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, MSc Βάλια Γρηγορίου.
“Το πιο σημαντικό ωστόσο που κατανοήσαμε είναι πως ο ψυχολόγος, είναι αυτός που θα μας οδηγήσει (εάν και εμείς το θέλουμε πραγματικά ) στην αποδοχή και αγάπη του εαυτού μας .. μη φοβόμαστε να απευθυνθούμε σε ειδικούς, πιο πολύ θα πρέπει να φοβόμαστε το σκοτάδι και την μοναξιά που θα βιώσουμε χωρίς αυτούς”, καταλήγει η κ. Γρηγορίου.
