Όσοι διαβάζουν ανελλιπώς τις εκθέσεις χρηματοοικονομικών Οίκων που αφορούν τις προβλέψεις για το 2023 αν μη τι άλλο βρίσκονται σε σύγχιση.
Πέραν ότι οι προβλέψεις τους αλλάζαν αρκετά συχνά εν έτη 2022 –συνήθως επί τα χείρω- εν έτη 2023 είναι και αντικρουόμενες μεταξύ τους. Αλλά πάνω από όλα, πολλοί επενδυτές αισθάνονται ότι είναι αντικρουόμενες με την αγορά, καθώς παρά τις εκτιμήσεις για μια πιθανή σοβαρή ύφεση το 2023, οι αγορές έχουν ενισχυθεί κατά τις τρεις πρώτες εβδομάδες του έτους με τον S&P500 να καταγράφει άνοδο 4,2% και τον βιομηχανικό δείκτη Dax να καταγράφει άνοδο 8,6% .(σ.σ: Όσον αφορά τους λόγους της υπεραπόδοσης των ευρωπαϊκών αγορών σε σχέση με τη Wall περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
Οι αγορές προς το παρόν είναι συντονισμένες με τα ελαφρώς καλύτερα μακροοικονομικά στοιχεία, τα οποία συγκλίνουν προς το παρόν με την άποψη ότι η παγκόσμια οικονομία φαίνεται να γλυτώνει τα χειρότερα.
Πέραν των στοιχείων για τον πληθωρισμό που οδηγούν στην προσδοκία ότι η Fed θα έχει την ευελιξία να χαλαρώσει και άλλο το γκάζι όσον αφορά τον ρυθμό αύξησης των επιτοκίων, είχαμε και τα εντυπωσιακά στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή στην Ευρωζώνη η οποία ενισχύθηκε σε μηνιαία βάση τον Νοέμβριο κατά 1% έναντι εκτίμησης 0,5% και -1,9% τον Οκτώβριο, ενώ σε ετήσια βάση ενισχύθηκε κατά 2% έναντι εκτίμησης για άνοδο 0,8%.
Το εποχικώς προσαρμοσμένο εμπορικό έλλειμμα περιορίστηκε τον Νοέμβριο (-€15,2 δισ., εκτίμηση: - €21 δισ., Οκτώβριος: -€28,1 δισ.). Θετικά ήταν και τα νέα για το ΑΕΠ της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, της Γερμανίας η οποία ενισχύθηκε σε ετήσια βάση το 2022 κατά 1,9% έναντι εκτίμησης για ενίσχυση 1,8%. Αν και το νούμερο αν το δει κανείς σε σχέση με το 2021 που είχε ενισχυθεί κατά 2,6% είναι απογοητευτικό, εντούτοις δεν παύει να είναι πολύ καλύτερο από αυτό που περίμεναν οι Κασσάνδρες της αγοράς.
Στα πιο πρόσφατα στοιχεία των ΗΠΑ είχαμε και τις ανακοινώσεις για τον δείκτη καταναλωτικής εμπιστοσύνης του Πανεπιστημίου του Michigan, ο οποίος ανέκαμψε τον Ιανουάριο στο υψηλό των 64,6 μονάδων. Μπορεί και πάλι η μέτρηση να ήταν απογοητευτική σε σχέση με τον μέσο όρο της δεκαετίας που τοποθετείται στις 85,6 μονάδες, εντούτοις ήταν πολύ καλύτερη από τις 60,7 μονάδες που περίμενε η αγορά.
Θετικές ήταν οι ενδείξεις και από τον δείκτη πληθωριστικών προσδοκιών ενός έτους του Πανεπιστημίου του Michigan, ο οποίος αποκλιμακώθηκε σε χαμηλό 4%, έναντι εκτίμησης 4,3% τον Απρίλιο του 2021, ενώ ο δείκτης μακροπρόθεσμων πληθωριστικών προσδοκιών (5-10 ετών) αυξήθηκε ελαφρώς στο 3% από 2,9%.
Οι καλύτερες ειδήσεις από το μακροοικονομικό μέτωπο εδώ και λίγες εβδομάδες οδήγησαν τη Goldman Sachs σε « αλλαγή πλεύσης» προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι δεν «βλέπει» πλέον τεχνική ύφεση στην Ευρωζώνη, αλλά μια αδύναμη ανάπτυξη κατά τους χειμερινούς μήνες λόγω της ενεργειακής κρίσης και σημαντικές διαφορές στον ρυθμό ανάπτυξης μεταξύ των διαφόρων χωρών, κατευθύνοντας την προσοχή των επενδυτών στις πολιτικές που θα ακολουθήσουν οι κυβερνήσεις σε διάφορα μέτωπα, με τις εκλογές σε Ελλάδα και Ισπανία να βρίσκονται στο επίκεντρο.
Εν ολίγοις, η Goldman Sachs παρά τον υψηλό πληθωρισμό που επιβαρύνει τα πραγματικά εισοδήματα των νοικοκυριών και τις καταναλωτικές δαπάνες και τις σαφώς αυστηρότερες οικονομικές συνθήκες, αναγνωρίζει ότι οι προοπτικές της οικονομικής δραστηριότητας έχουν βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες εβδομάδες με την εντυπωσιακή αποκλιμάκωση των τιμών του φυσικού αερίου να αλλάζουν το τοπίο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία και αναθεωρεί τα περί ύφεσης στην Ευρώπη.
Μάλιστα η Goldman μείωσε τις προβλέψεις της για την τιμή του φυσικού αερίου για το καλοκαίρι του 2023 από 180 σε 100 ευρώ και προβλέπει μια ταχύτερη επιβράδυνση του πληθωρισμού, πέριξ του 3,25% έως το τέλος του 2023 έναντι πρότερης πρόβλεψης για προσγείωση στο 4,5%.
Επικέντρωση στα assets και όχι στους δείκτες
Οι αναλυτές είναι λογικό να προσπαθούν να συντονιστούν με την πορεία των μακροοικονομικών στοιχείων, αναγνωρίζοντας φυσικά ότι η πορεία αυτή μπορεί να αλλάξει εκ νέου. Για παράδειγμα η Goldman παρά την αλλαγή των εκτιμήσεων της αφήνει μια σοβαρή πιθανότητα για τεχνική ύφεση (40%). Από την άλλη μεριά οι αγορές είναι φυσικό να προεξοφλούν ότι γλυτώσαμε τα χειρότερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το τοπίο δεν μπορεί να αλλάξει επί τα χείρω πολύ εύκολα.
Γι’αυτό άλλωστε ο οικονομολόγος J.K. Galbraith -και συγγραφέας της τριλογίας, ο Αμερικανικός Καπιταλισμός, Η Κοινωνία της Αφθονίας και Το Νέο Βιομηχανικό Κράτος -είχε αποφανθεί με χιούμορ ότι «η μόνη λειτουργικότητα των οικονομικών προβλέψεων είναι να κάνουν την αστρολογία να δείχνει αξιοσέβαστη».
Ειδικά η πρόβλεψη μιας ύφεσης είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση καθώς τις περισσότερες φορές συμβαίνει εξαιτίας κάποιου απροσδόκητου οικονομικού γεγονότος που προκαλεί σοκ στην οικονομική δραστηριότητα. Αν μπορούμε όμως να προβλέψουμε τις οικονομικές συνθήκες του επόμενου τριμήνου/εξαμήνου/έτους, τότε δεν υπάρχει κάποιο απροσδόκητο σοκ, έτσι δεν είναι; Ως εκ τούτου, η κίνηση των αγορών στην ουσία είναι αρκετά απρόβλεπτη, περισσότερο από όσο μπορούμε να φανταστούμε.
Αυτός είναι ο λόγος που στο outlook για το 2023 τονίσαμε ότι πρωταρχικό ρόλο φέτος θα παίξει η επιλογή των assets που η συγκυρία ή οι τάσεις της δεκαετίας συγκλίνουν με την αύξηση του κύκλου εργασιών τους και της κερδοφορίας τους και όχι τόσο αν οι αγορές είναι ανοδικές ή καθοδικές με απότομη ή μικρή κλίση.
Άλλωστε ακόμα και οι bear markets δεν στερούνται ευκαιρίων.Το αντίθετο μάλιστα.
To σύνθημα λοιπόν του 2023 είναι να επικεντρωνόμαστε στα assets και όχι στους δείκτες. Ή όπως έλεγε ο Jim Rohn: «Τα πανιά και όχι η κατεύθυνση του ανέμου καθορίζουν προς ποια κατεύθυνση θα πάμε».
Οι προβληματισμοί του ΔΝΤ και της Standard and Poor’s
Δεν αλλάζουν γραμμή πλεύσης όλοι, τουλάχιστον όχι ακόμα. Ιδιαίτερα προβληματισμένο ήταν στην τελευταία του έκθεση το ΔΝΤ, καθώς προβλέπει ότι το κόστος του κατακερματισμού της παγκόσμιας οικονομίας θα διαμορφωθεί στο 7% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Παράλληλα, σημειώνεται πως το μακροπρόθεσμο κόστος του κατακερματισμού κυμαίνεται από 0,2% της παγκόσμιας παραγωγής ως σχεδόν 7%, που είναι περίπου η ετήσια παραγωγή της Γερμανίας και της Ιαπωνίας μαζί, ενώ για κάποιες χώρες που απομονώνονται τεχνολογικά η πτώση αυτή θα αγγίξει και το 12%του ΑΕΠ.
Η έκθεση τονίζει ότι η διαταραχή των εφοδιαστικών αλυσίδων μετά την πανδημία και τον ρωσοουκρανικό πόλεμο έχει αυξήσει τον κίνδυνο οι πολιτικές που υιοθετούνται στο όνομα της οικονομικής ή εθνικής ασφάλειας, να έχουν εκούσιες ή ακούσιες συνέπειες σε βάρος άλλων.
Σε κλίμα ανησυχίας ήταν και η πρόσφατη έκθεση της S&P Global Ratings η οποία επικεντρώνεται στο γεγονός ότι κυβερνήσεις, νοικοκυριά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα συσσωρεύουν ολοένα και περισσότερα χρέη, κάτι που θα μπορούσε να ωθήσει τη συνολική μόχλευση στο 366% του παγκόσμιου ΑΕΠ έως το 2030 από το 349% που ήταν τον Ιούνιο του 2022.
Μάλιστα η μόχλευση αυξάνεται ελαφρώς πιο γρήγορα στις ανεπτυγμένες οικονομίες από τις αναδυόμενες, καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να βοηθήσουν τους καταναλωτές να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό ή επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση ή φροντίζουν την περαιτέρω ανάπτυξη των υποδομών τους και της άμυνα τους.
Η αύξηση των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες εκ των πραγμάτων έχουν καταστήσει το βάρος του χρέους μεγαλύτερο με τους αναλυτές της S&P να υπολογίζουν ότι με βάση την παραδοχή ότι περίπου το 35% του παγκόσμιου χρέους έχει κυμαινόμενο επιτόκιο, ο περσινός κύκλος αύξησης των επιτοκίων πρόσθεσε άλλα 3 τρισ. δολάρια στο κόστος εξυπηρέτησης του.
Οι αγορές φαίνεται να αδιαφορούν για το κεφάλαιο του χρέους και πιθανότατα να συνεχίσουν να αδιαφορούν, εκτός και αν ένα απροσδόκητο default τους το θυμίσει.
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά,συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες
