Και τελικά η Αργεντινή επιστρέφει παρακαλώντας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε το περίφημο κοινό νόμισμα με τη Βραζιλία, αλλά ούτε και τα swaps με το κινεζικό γιουάν, τελικά την έσωσαν.
Η Περονικής φιλοσοφίας κυβέρνηση της Αργεντινής εκτίμησε πως οι δεκαετίες οικονομικού ανορθολογισμού και πολιτικού λαϊκισμού, θα μπορούσαν να διορθωθούν είτε μέσω της δημιουργίας ενός κοινού νομίσματος με τη Βραζιλία το γνωστό «sur», είτε μέσω της πλήρους εμπορικής υποταγής της στην Κίνα, με την υιοθέτηση του γιουάν και του πέσος ως νομισμάτων εκκαθάρισης των εμπορικών συναλλαγών ανάμεσα στις δυο χώρες.
Η Βραζιλία και η Αργεντινή θεωρούν πως όλα τα δεινά των οικονομιών τους οφείλονται στη στενή σχέση των νομισμάτων τους με το αμερικανικό δολάριο. Οπότε η ανεξαρτητοποίησή τους από αυτό, θεωρείται το πρώτο βήμα για την οικονομική και κοινωνική επανάκαμψή τους. Παραβλέποντας τη στρεβλότητα της οικονομικής τους ανάπτυξης, τα ατυχή επιχειρηματικά μοντέλα, τον ανορθόδοξο τρόπο λειτουργίας του κράτους καθώς και την τεράστια διαφθορά και τη μαύρη οικονομία.
Ταυτόχρονα με το «sur» και τη διασύνδεση με το κινεζικό γιουάν, η Αργεντινή επιδιώκει την είσοδο της στο γκρουπ των BRICS δηλαδή της Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας και Νότιας Αφρικής, με απώτερο σκοπό τον δανεισμό της από αυτές τις χώρες. Ωστόσο, και οι πέντε προαναφερθείσες χώρες δεν δείχνουν πρόθυμες να δανειοδοτήσουν προβληματικές και κατεστραμμένες οικονομίες, παρ’ όλο που θέλουν να χρησιμοποιήσουν πολιτικά τις χώρες της Λατινικής Αμερικής καθώς βρίσκονται στο μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ.
Η ελεγχόμενη από τις BRICS τράπεζα, «New Development Bank», με έδρα στη Σαγκάη δεν έχει απαντήσει θετικά στο αίτημα της Αργεντινής για δανειοδότηση. Οπότε είναι δύσκολο να χορέψουν τάνγκο, δυο χορευτές με εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες και ανάγκες.
Σήμερα η οικονομική κατάσταση της Αργεντινής είναι απελπιστική. Ο πληθωρισμός κινείται στην τροχιά του 145%, τα συναλλαγματικά αποθεματικά της Κεντρικής Τράπεζας είναι μηδενικά, η ύφεση βρίσκεται προ των πυλών και το πέσος έχει υποτιμηθεί στην εξωτραπεζική παράλληλη αγορά κατά 40% από την αρχή του έτους, απέναντι στο αμερικανικό δολάριο.
Τούτων δεδομένων, ο υπουργός Οικονομικών και πιθανός υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2023, Σέρτζιο Μάσα, μετά από την εξαγγελία μιας σειράς από μέτρα όπως είναι οι προκαθορισμένες σχέσεις ισοτιμίας για τους εξαγωγείς και τα swaps του εσωτερικού χρέους, και παρά το προσωρινό κινεζικό σωσίβιο ύψους $5 δισ. σε γιουάν, αποφάσισε να ξεκινήσει συζητήσεις με το ΔΝΤ.
Οι συζητήσεις με το ΔΝΤ, δεν αρχίζουν μέσα σε ιδιαίτερα θετικό πλαίσιο. Ήδη η κυβέρνηση της Αργεντινής απέτυχε να εκπληρώσει αρκετούς από τους όρους, που προέβλεπε η δανειακή σύμβαση ανάμεσα στο Μπουένος Άιρες και το ΔΝΤ, ύψους $44 δισ. Η δε επίσημη ισοτιμία ανάμεσα στο αμερικανικό δολάριο και το αργεντινό πέσος, δεν έχει πλέον καμιά σημασία αφού η χώρα στερείται συναλλαγματικών αποθεμάτων σε δολάρια.
Οι συζητήσεις στην Ουάσιγκτον, γίνονται κάτω από την σκιά της ισχυρής πιθανότητας, νικητής στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου να εκλεγεί ο ακροδεξιός Χαβιέ Μιλέι. Ο οποίος στοχεύει στην πλήρη δολαριοποίηση της οικονομίας. Κάτι που θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη υποτίμηση του πέσος και σε πλήρη διάλυση της αγοράς του εσωτερικού δανεισμού της Αργεντινής μέσω χρεογράφων σε πέσος. Αφού οι κάτοχοι ομολόγων του Αργεντινού Δημοσίου θα δουν την αξία των χρεογράφων τους να εξαϋλώνεται.
Το πιθανότερο είναι να επαναληφθεί το σενάριο του 2018, όταν το ΔΝΤ και πάλι είχε διασώσει την οικονομία της Αργεντινής. Έχει αλλάξει κάτι από τότε; Όχι. Άλλωστε όπως αναφέρει σε πρόσφατη παρέμβαση του ο Αλεχάντρο Βέρνερ που είχε συμμετάσχει από την πλευρά του ΔΝΤ στη διάσωση του 2018, αμφότερες οι πλευρές θα ακολουθήσουν τη λογική του «extend and pretend». Δηλαδή θα παρατείνουν τα δάνεια και θα παραστήσουν πως θα λάβουν τα απαραίτητα μέτρα.
