Μια από τις τελευταίες αποφάσεις του Τζο Μπάιντεν πριν αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο ήταν το μπλοκάρισμα της εξαγοράς της χαλυβουργίας U.S.Steel από την ιαπωνική Nippon Steel. H παρέμβαση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, δεν είχε στενά οικονομικά κριτήρια. Ούτε σχετιζόταν με την τιμή που είχε προσφέρει η ιαπωνική εταιρεία. Το μπλοκάρισμα της εξαγοράς ήταν περισσότερο θέμα αρχής και θέμα εθνικής ασφάλειας για τις ΗΠΑ.
Οι αναλυτές που κάλυπταν τόσο καιρό τις συζητήσεις και τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις δυο πλευρές, έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν υπάρχει πρόβλημα εθνικής ασφάλειας από το ενδεχόμενο εξαγοράς της αμερικανικής βιομηχανίας από τους Ιάπωνες. Η U.S.Steel, δεν προμηθεύει με προϊόντα την αμυντική και αεροναυπηγική βιομηχανία των ΗΠΑ. Οι βασικοί πελάτες της είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι κατασκευαστές αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Άλλωστε στο ευρύτερο οικοσύστημα των αμερικανικών αμυντικών δαπανών, εμπλέκονται ήδη αρκετές μη αμερικανικές εταιρείες που προμηθεύουν τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ.
Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη χαλυβουργία είναι μια εταιρεία σύμβολο συνδεδεμένη απόλυτα για περισσότερα από 120 χρόνια με την ιστορία της πόλης του Πίτσμπουργκ. Tο 1960 κατά τη διάρκεια της μεγάλης της ακμής η U.S.Steel απασχολούσε 700 χιλιάδες εργαζόμενους, με το σημερινό εργατικό δυναμικό της να μην υπερβαίνει τις 83 χιλιάδες. Στο σύνολο της, η χαλυβουργία στις ΗΠΑ, αποτελείται από 100 παραγωγικές μονάδες και ο αριθμός των απασχολουμένων ανέρχεται στις 400 χιλιάδες.
Η U.S.Steel, για να λειτουργήσει παραγωγικά έχει την ανάγκη νέων επενδύσεων, έτσι ώστε να καταστεί ακόμα πιο παραγωγική, τη στιγμή που η παγκόσμια ζήτηση καλπάζει. Τόσο για χάλυβα ως τελικό προϊόν εξόρυξης, όσο και από ανακύκλωση.
Έτσι η εταιρεία εισήλθε σε μια διαδικασία εξεύρεσης λύσεων, μέσω συζητήσεων με διάφορους επενδυτές, με σκοπό είτε την εξαγορά της είτε την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στη μετοχική της βάση, πάντα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Λευκού Οίκου. Με αποτέλεσμα η μετοχή της εταιρείας να έχει μετατραπεί από το Νοέμβριο του 2023 μέχρι σήμερα σε ένα ασανσέρ, όπως βλέπουμε και στο ακόλουθο γράφημα της πορείας της μετοχής από το investing.com.
Αρχικό ενδιαφέρον για την εξαγορά της U.S.Steel είχε εμφανίσει η Cleveland-Cliffs, με την πρόταση της να βρίσκεται στα $35, όταν η μετοχή με τον κωδικό «Χ» στη Wall Street διαπραγματευόταν το ίδιο χρονικό διάστημα στα $30. Τα σωματεία των εργαζομένων ήταν θετικά στην πρόταση της Cleveland-Cliffs, ωστόσο οι μέτοχοι είχαν θεωρήσει χαμηλό το τίμημα. Και τότε εμφανίστηκε η Nippon Steel, η οποία αφού τα βρήκε με τα σωματεία των εργαζομένων που είναι πολύ ισχυρά στις ΗΠΑ, συμφώνησε να εξαγοράσει την U.S.Steel προς $55 τη μετοχή. Σαν αποτέλεσμα η «Χ» είχε βρεθεί από τα $20 στο υψηλό των $50,20.
Η χαρά των μετόχων δεν κράτησε για πολύ. Στις 14 Μαρτίου 2024, ο τότε πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχε κάνει δήλωση μπλοκαρίσματος της συμφωνίας. Η μετοχή υποχώρησε μέχρι το $29 ευρώ. Η επανεμφάνιση της Nippon Steel τον περασμένο Σεπτέμβριο, έδωσε εκ νέου ώθηση στη μετοχή, η οποία έφτασε στη ζώνη των $40 με $42. Και ήρθε εκ νέου η τελική απόφαση του Τζο Μπάιντεν που «σκότωσε» το deal. H μετοχή βρέθηκε εκ νέου στα $30.
Προ εβδομάδος εμφανίστηκε ένας «Λευκός Ιππότης», όπως συνηθίζεται να λέμε, στην υπόθεση της U.S.Steel. H Nucor σε συνεργασία με τη Cleveland-Cliffs, συζητούν για μια συμφωνία που θα επιτρέψει στην τελευταία να εξαγοράσει την U.S.Steel. Σαν αποτέλεσμα η μετοχή έφτασε στα $37. Παράλληλα κυκλοφορεί και το σενάριο της απόκτησης ενός μειοψηφικού ποσοστού μετοχών από τη Nippon Steel.
Για όσο χρονικό διάστημα η συμφωνία δεν κλείνει, η μετοχή της U.S.Steel θα συνεχίσει να κινείται, όπως κάνει εδώ και ένα χρόνο, με βάση τα δημοσιεύματα, τις δηλώσεις, τις προτάσεις και τις προσφερόμενες τιμές εξαγοράς των μετοχών. Μπορεί το εύρος των τιμών να έχει στενέψει, ωστόσο αφήνει κάποια αισθητά και σχετικά ασφαλή κέρδη. Αφού το μόνο σίγουρο είναι ότι η U.S.Steel δεν πρόκειται να αφεθεί στην τύχη της, αλλά σίγουρα θα διασωθεί λόγω του στρατηγικού χαρακτήρα της.
