«Ζωγραφίζω κυρίως γυναίκες γιατί με ενδιαφέρει η ετερότητα, ο άγνωστος κόσμος του άλλου που λέγεται γυναίκα» έχει πει ο Γιώργος Ρόρρης. Τη στοργική ματιά του καλλιτέχνη στον γυναικείο κόσμο μοιράζεται ο Σωτήρης Φέλιος που στάθηκε από τους πρώτους που πίστεψαν και στήριξαν τη δουλειά του σημαντικού δημιουργού. Ο συλλέκτης εξηγεί την «εμμονή» του στο ρορρικό έργο λέγοντας πως «η πρώτη αιχμαλωσία της ψυχής μου στα έργα του γίνεται απ’ την απλότητά τους, που είναι ευγένεια και σοφία μαζί, εκλεπτυσμένο γούστο και μεγάλη μαστοριά».
Τριάντα από τα έργα της πλούσιας συλλογής Σωτήρη Φέλιου ταξίδεψαν στην Κέρκυρα για ν’ αποτελέσουν τον κορμό της έκθεσης που εγκαινιάζεται την Παρασκευή 8/4 στη Δημοτική Πινακοθήκη του νησιού. Το γεγονός βεβαιώνει την επιτυχημένη συνεργασία των δύο φορέων, καθώς συνεχίζει για τρίτη χρονιά και δείχνει τον δρόμο σε άλλα δημόσια μουσεία της ελληνικής περιφέρειας (εδώ πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα στην επιμελήτρια της Πινακοθήκης, Ροζαλία Αδαμοπούλου).
Η τέχνη του Ρόρρη, χάρη στη μαστοριά την οποία επισημαίνει ο συλλέκτης, είναι με τον τρόπο της «κλασική», καθώς συνδέεται με μεγάλες στιγμές της ευρωπαϊκής ζωγραφικής παράδοσης. Έχει, όμως, και περιεχόμενο βαθιά πολιτικό για τούτο: εμμένει στην προβολή της σύγχρονης γυναίκας όπως πραγματικά είναι, χωρίς εξιδανίκευση και ωραιοποίηση. Στόχος του είναι να αποτυπώσει τη σύγχρονη Ελληνίδα, την απλή καθημερινή γυναίκα της εποχής του. «Δε με ενδιαφέρουν οι αντιγραφείς ζωής, από τους οποίους βρίθει η εποχή μας» ξεκαθαρίζει. Σε μια περίοδο μάλιστα γενικευμένης κρίσης, με πολλαπλά τα θύματα της έμφυλης βίας, ανακύπτει η ανάγκη για μία τέχνη που σέβεται και εξυψώνει τη γυναικεία φύση. Ο ζωγράφος απεικονίζει τις γυναίκες με αγάπη, με σεβασμό στα σημάδια του χρόνου, τη φθορά, τις ατέλειες, την ευθραυστότητα, τη δύναμη, με την καθαρότητα της ματιάς του καλλιτέχνη που αναγνωρίζει πρωτίστως τη δική του ατελή ανθρώπινη φύση.
Ο Γιώργος Ρόρρης ανήκει στη γενιά που εμφανίστηκε στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, με δεδομένη την ελευθερία έκφρασης που εξασφάλιζε ο πλουραλισμός του μεταμοντερνισμού. Από τους σημαντικότερους παραστατικούς ζωγράφους της γενιάς αυτής, δημιουργεί έργα ρεαλιστικά, δουλεύοντας αποκλειστικά εκ του φυσικού με μοντέλα, σε εσωτερικό χώρο, το ατελιέ του. Επιτυγχάνει με μαεστρία να αποδώσει την αύρα μιας σκηνής, αυτό το βαθύτερο και απροσδιόριστο στοιχείο που τον εμπνέει και εκφράζει τη σχέση της μορφής με τον χώρο, που έχει να κάνει με το είναι και όχι με το φαίνεσθαι, με την ουσία κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Ο ζωγράφος δεν ενδιαφέρεται να δημιουργήσει πίνακες εύπεπτους προς τέρψιν των οφθαλμών. Αντίθετα, επιδιώκει να προβληματίσει τον θεατή, να τον κάνει συμμέτοχο του έργου τονίζοντας πως «Σκοπός του έργου τέχνης είναι να προκαλέσει ανησυχία και όχι επανάπαυση».
Ταυτότητα του καλλιτέχνη
Γεννημένος το 1963, ο Γ. Ρόρρης σπούδασε Ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τους Παναγιώτη Τέτση και Γιάννη Βαλαβανίδη (1982-1987), για να συνεχίσει τις σπουδές του στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι (1988-1991) με καθηγητή τον Leonardo Cremonini με υποτροφίες του Ιδρύματος Γουλανδρή και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αδελφών Π. Μπάκαλα.
Το 2001 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ το 2006 έλαβε τιμητική διάκριση για το έργο του από το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης». Το καλοκαίρι του αφιέρωσε μεγάλη αφιερωματική έκθεση το ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Άνδρο. Έχει παρουσιάσει μεγάλο αριθμό ατομικών εκθέσεων στην Αθήνα, το Παρίσι (1996) και τη Νέα Υόρκη (2004) ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διοργανώσεις σε Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Η.Π.Α. κ.α., ενώ έργα του βρίσκονται σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Γιώργος Ρόρρης - Γυναίκα: Έργα από τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου, Πινακοθήκη Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας & Διαποντίων Νήσων. Διάρκεια: 8 Απριλίου – 31 Μαΐου. Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη - Κυριακή: 10:00 - 16:00, (Δευτέρα & αργίες, κλειστά)
